محمد زعیمزاده، جانشین سردبیر روزنامه فرهیختگان: فضای گروههای سیاسی کشور در سال انتخابات مجلس دوازدهم وضعیت کمدی_تراژیکی پیدا کرده است، جریان های موسوم به اصولگرا انگار نه انگار که در چند سال گذشته اتفاقی در کشور افتاده است، با همان فرمان قبلی میرانند، هم چنان مشغول گعدههای پشت صحنه و بازیهای ائتلاف و چند بعلاوه چند و...هستند. البته توقع ایده داشتن از آنها برای مشارکت بالا در انتخابات یک توقع عبث است، نان این جماعت در تنور مشارکت حداقلی پخته میشود و هیچ کاسبی بازار خودش را بهم نمیزند.
وضعیت اصلاحطلبان از اصولگرایان هم دراماتیکتر است؛ اینها علاوه بر همه آن مشکلات دچار پوپولیسم مضاعف هم هستند، به همین یک فقره نگاه کنید. خانم آذر منصوری به جای چریک پیر سیاست بهزاد نبوی رئیس تشکیلات اصلاحطلبان شد، مثلا تلاش کردهاند به مطالبات بدنه اجتماعی پاسخ بدهند و چنین کنش پوپولار و دم دستیای انتخاب کردهاند؛ آن هم با یک تیر دو نشان، هم یک خانم انتخاب میشود هم خانمی انتخاب میشود که با انتشار فیلمهایی از این دست میخواسته نشان بدهد سبک زندگیاش با قاطبهی جامعه دیندار ایران متفاوت است. غیر از نگاه سود محور و ابزاری به شان زن، این قطعا یک سیاست ورزی غیر واقعی و برساخت گرایانه است که هیچ ربطی به نظام مسائل واقعی و مشکلات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران ندارد و احتمالا به ضد خودش تبدیل میشود؛ ایدهای که تنها کارکردش فاصله گرفتن اصلاحطلبان از صحنه رسمی سیاست است و هیچ کمکی هم به جلب رضایت معترضان نخواهد کرد، چون حتی فیلم خوب و باورپذیری هم نیست.