*به‌دلیل قدرت اقتصادی ضعیف کشورهای هدف سفر رئیس‌جمهور در تفاهمات فی‌مابین این ایران است که باید بار عمده سرمایه‌گذاری‌ها را بر دوش بکشد. همین امر باعث شده برخی کارشناسان به اولویت‌بندی صورت‌گرفته در انتخاب مقاصد ایراد وارد کنند. درحالی‌که برزیل یکی از بزرگ‌ترین شرکای اقتصادی ایران در آمریکای لاتین محسوب می‌شود شاهد هستیم که نامی از این کشور در بین مقاصد سفر پنج‌روزه رئیس‌جمهور وجود ندارد. همچنین کشورهای دیگری همچون مکزیک، کلمبیا، آرژانتین و شیلی در آمریکای لاتین حضور دارند که سیاست خارجی وابستگی سیاسی به غرب نداشته و به‌لحاظ اقتصادی نیز واجد توانایی به‌مراتب بهتری به نسبت مقاصد انتخاب‌شده فعلی هستند.

* ارزش بیش از چهارمیلیاردی روابط اقتصادی ایران با برزیل باعث شد با قدرت گرفتن بولسونارو به‌عنوان یک رئیس‌جمهور راست‌گرا همچنان تعاملات فی‌مابین دو کشور پایدار باقی بماند. به‌عنوان مثال منفی نیز می‌توان به اکوادور اشاره کرد؛ کشوری که مراودات تجاری محدودی با ایران داشت و با روی کار آمدن دولت راست‌گرا روابطش با ایران را به‌طور کامل قطع کرده و سفیر خود را نیز از ایران فراخواند. این اتفاقات نشان میدهد گسترش مناسبات اقتصادی می‌تواند بر تقویت تعاملات سیاسی نیز اثر گذاشته و حداقل مانع از قطع کامل آن شود. این همان مسیری است که چین آن را در آمریکای لاتین پیموده و جای پای محکمی نیز برای خود در این منطقه برای خود ساخته است. پ

*علی‌رغم اینکه نیکاراگوئه درکنار ونزوئلا و کوبا جزء سه مقصد سفر پنج‌روزه ابراهیم رئیسی و هیات همراه او به آمریکای لاتین بود، اما تا پیش از این سفر، ایران با این کشور روابط اقتصادی بسیار محدودی داشته است. به میزانی که در سال گذشته صادرات کالاهای غیرنفتی ایران به این کشور چیزی نزدیک به صفر گزارش شده است. گرچه فاصله جغرافیایی بسیار زیاد مانعی جدی‌ بر سر راه گسترش تجارت ایران و کشورهای آمریکای لاتین است اما حجم نسبتا بالای تبادلات تجاری ایران و ونزوئلا حاکی است که درصورت اراده جدی سایر کشورهای منطقه نیز، فرصت افزایش حجم روابط اقتصادی با آن کشورها برای ایران وجود دارد. نکته حائز اهمیت دیگر آن است که نیکاراگوئه مانند کشور ما و برخی دیگر از کشورهای آمریکای لاتین مورد تحریم‌های آمریکا واقع شده و همین نقطه اشتراک می‌تواند زمینه‌ساز گسترش روابط اقتصادی ایران با این کشور باشد.

گزارش کامل را اینجا بخوانید