از جمعه 24 اردیبهشت 1327 (14 مه 1948) که صهیونیستها با شور و شعف، موجودیت رژیمصهیونیستی را اعلام کردند، تا به امروز، آنها هیچ گاه به اندازه یک هفته اخیر طعم حقارت را نچشیدند. رژیمی که استراتژی نظامیاش، حمله پیشدستانه به دشمنانش بود، حالا در پی یک ماجراجویی احمقانه، از چندین و چند جهت هدف قرار گرفته. تلآویو آنقدر ناتوان و ذلیل شده است که ناچار شد برای عدم تقابل نظامی با حزبالله لبنان، حماس را عامل حمله موشکی از جنوب لبنان معرفی کند و غزه را هدف قرار دهد. روشن شدن چند جبهه در غزه، کرانه باختری، سرزمینهای اشغالی 1948 و جنوب لبنان، رژیمصهیونیستی را در یک حصار قدرتمند محصور کرده است. هفته گذشته نظامیان صهیونیست پس از حملات هوایی در چند نوبت به سوریه، با توهم قدرت، به مسجدالاقصی یورش بردند و نمازگزاران فلسطینی را مورد ضرب و شتم قرار دادند. آنها دو سال پیش نیز همین سناریو را پیاده کردند تا برای اولین بار مقاومت اسلامی به صهیونیستها که مدعی حمله پیشدستانه بودند، اولتیماتوم بدهد و پس از آن عملیات «شمشیر قدس» را آغاز کند. عملیاتی که پس از 11 روز صهیونیستها را ناچار به درخواست آتشبس کرد. ریشه این اتفاقات به سال 2000 بازمیگردد که صهیونیستها ناچار به فرار از جنوب لبنان شدند. از آن تاریخ تا به امروز آنها در هیچ نبردی نتوانستهاند اراده خود را بر طرف مقابل تحمیل کنند. سال 2006 رژیمصهیونیستی با حزبالله لبنان وارد نبردی سنگین شد تا حزبالله را خلع سلاح کند و خاورمیانه جدید آمریکا را شکل دهد. ناکامی در آن جنگ، معادلات منطقهای را به نفع ایران و مقاومت برهم زد تا کمتر از دو دهه بعد، یک جبهه متحد و یکپارچه علیه صهیونیستها شکل بگیرد. صهیونیستها تقابل اخیر این رژیم با مقاومت و حملات از چند جهت به تلآویو را طراحی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی میدانند. «یونی بن مناخیم» تحلیلگر نظامی و امنیتی رژیمصهیونیستی، در یادداشتی در اینباره با اشاره به آغاز مرحلهای جدید از جنگ فرسایشی مقاومت با استفاده از راهبرد «یکپارچگی جبههها» علیه تلآویو نوشت: شلیک راکت در ایام عید پسح از غزه و جنوب لبنان به سوی فلسطین اشغالی، نخستین مرحله از «جنگ فرسایشی گروههای وابسته به ایران علیه اسرائیل با استفاده از راهبرد یکپارچگی جبههها» است که ژنرال قاسم سلیمانی آن را طراحی کرده بود.
در همین زمینه، روزنامه هاآرتص نوشت: «دور کنونی» خشونت در جبهههای مختلف، تکرار دیگری از «راهبرد بلندمدت حماس و حزبالله، با الهام از ایران، برای فرسایش اسرائیل با عملیات خونریزی تا نابودی» است. به ادعای این روزنامه، «اسرائیل با دشمنانی مواجه است که به دنبال کشاندن آن به سمت یک جنگ چندجانبه در امتداد مرزهایش» در کرانه باختری، قدس و با فلسطینیهای ساکن اراضی اشغالی ۱۹۴۸ هستند. هاآرتص با تایید گزارش شبکه المیادین اعتراف کرد که «وضعیت منطقهای و بینالمللی اسرائیل نمیتواند بدتر از این باشد. تلآویو بهجای تلاش و تمرکز بر روی تبدیل توافقهای عادیسازی روابط به بستری برای تغییر شکل خاورمیانه و جایگاه اسرائیل در آن، امارات، بحرین و مغرب را در موقعیتی قرار داد که نمیتوانند از آن دفاع یا حمایت کنند. امری که در باره مصر و اردن نیز صدق میکند و پیشتر آنها را مجبور کرد که روابط خود را با تلآویو کم کنند.» در ادامه این گزارش آمده است: «اکنون، ما احتمالا با یک طوفان تمامعیار روبرو هستیم، طوفانی که سازمانهای اطلاعاتی اسرائیل ماههاست درباره آن هشدار میدهند، درباره یک جنگ چندجبههای.»
از جبهههای مختلف تا بحرانهای داخلی
5 انتخابات پیدرپی در کمتر از 4 سال، رژیمصهیونیستی را در یک بیثباتی سیاسی طولانی غرق کرد. به هر شکل دولتی در سرزمینهای اشغالی شکل گرفت ولی نتانیاهو، با طرح اصلاحات قضایی، اوضاع را دگرگون کرد تا برای چهاردهمین هفته متوالی صدها هزار صهیونیست راهی خیابانها شوند. استراتژی نتانیاهو در چنین شرایطی، به راه انداختن یک عملیات نظامی با هدف ساکت کردن مخالفانش بود. این بار این نقشه نگرفت و نه تنها نتانیاهو را نجات نداد که او را گرفتار کرد تا زبان منتقدانش درازتر از قبل باشد. او حالا به خوبی دریافته که دیگر زمان ماجراجویی نیست. از این پس شاید هر اقدامی از سوی صهیونیستها، جبهه یکپارچه را علیه آنان فعال کند. رژیمصهیونیستی در حال زوال است و نشانههای آن بیش از آنکه در خارج از این رژیم قابل مشاهده باشد، در داخل نمایان است. صهیونیستها رویاهای خود را در 75 سالگی اعلام موجودیت، بر باد رفته میبینند.
مهاجرت معکوس
رژیمصهیونیستی سرمایهگذاری هنگفتی را برای جذب یهودیان از کشورهای مختلف کرده است. روند مهاجرت به فلسطین اشغالی در سالهای اخیر نه تنها رو به کاهش گذاشته که بسیاری از یهودیان به دنبال خروج از فلسطین اشغالی هستند. براساس آمارهای اعلام شده، نرخ مهاجرت به سرزمینهای اشغالی در سال 2023، 1.113 در هر هزار نفر است. این نرخ نسبت به سال 2022 کاهش 1.59 درصدی را نشان میدهد. نرخ مهاجرت در سال 2022، 1.131 به ازای هر هزار نفر جمعیت بود، که این نرخ نیز نسبت به سال 2021، 1.57 درصد کاهش را تجربه کرده است. نرخ خالص در سال 2021 نیز نسبت به سال 2020، کاهش 1.46 درصد را تجربه کرده است.
درباره مهاجرت معکوس از رژیمصهیونیستی، آمار بهروزی وجود ندارد اما بر اساس گزارش اداره مرکزی آمار اسرائیل، بیش از 500 هزار اسرائیلی بین سالهای 1990 تا 2014 از سرزمینهای اشغالی مهاجرت کردند. این اداره مدعی است که از این تعداد حدود 230 هزار نفر در نهایت به سرزمینهای اشغالی بازگشتند.
سال گذشته، کمپینی در رژیمصهیونیستی شکل گرفت که به دنبال مهاجرت صهیونیستها از سرزمینهای اشغالی بود. آنها در رسانههای اجتماعی صهیونیستها را تشویق میکردند که به کشورهای دیگر مهاجرت کنند. آنها روزانه پیامی به دهها گروه فعال در رسانههای اجتماعی با این مضمون ارسال میکردند که ماهیت کشور به سمت بدتر شدن حرکت میکند. هدفگذاری نخست این گروهها، مهاجرت دههزار نفر از سرزمینهای اشغالی بود.
شکاف ارزشی بین یهودیان واشنگتن و تلآویو
به جز وضعیت بحرانی داخلی و منطقهای، رژیمصهیونیستی در غرب نیز اوضاع مناسبی ندارد و یک شکاف ارزشی را تجربه میکند. تحلیلگران بخشی از این وضعیت را ناشی از روی کار آمدن یک دولت افراطی راستگرا در سرزمینهای اشغالی و حضور چهرههایی همچون «بزالل اسموتریچ»، وزیر دارایی رژیم میدانند. از همین رو در جریان سفر وزیر دارایی رژیمصهیونیستی به آمریکا، 145 رهبر یهودی آمریکایی به طور علنی از او فاصله گرفتند و حاضر به استقابل از او نشدند. این نارضایتی به اندازهای بود که حتی آیپک لابی قدرتمند صهیونیستی در آمریکا، با وی نشستی را برگزار نکرد.
نظرسنجی از یهودیان آمریکایی در سال 2020 نشان میدهد که یهودیان جوانتر دلبستگی کمتری به اسرائیل داشتند و احتمالا نسبت به نسلهای قبلی بیشتر از آن انتقاد میکردند. یک نظرسنجی توسط مؤسسه انتخاب کنندگان یهودی در سال 2021 نشان داد که یکچهارم یهودیان آمریکایی اسرائیل را یک دولت آپارتاید میدانند. این آمار در افراد زیر 40 سال، به 38 درصد میرسد. همچنین 34 درصد معتقد بودند که رفتار اسرائیل با فلسطینیها مشابه نژادپرستی در ایالات متحده است. این آمار در افراد زیر 40 سال، 43 درصد است. به گزارش سیانان جودی رودورن، سردبیر فوروارد، یک رسانه خبری یهودی و رئیس سابق دفتر نیویورکتایمز اورشلیم، میگوید بیتفاوتی فزاینده نسبت به اسرائیل در میان یهودیان آمریکایی امری جدید است.
مخالفت یهودیان آمریکا با رژیمصهیونیستی در گام نخست منجر به کاهش سرمایهگذاری فناوری و گردشگری گسترده که توسط یهودیان آمریکایی حمایت میشود، خواهد شد و این برای سلامت اقتصادی و مدنی اسرائیل بسیار مهم است. در حال حاضر اسرائیل با 3.8 میلیارد دلار در سال، بزرگترین دریافت کننده کمک خارجی از ایالات متحده است. مخالفت یهودیان آمریکایی با سیاستهای اسرائیل میتواند به سیاستگذاران آمریکایی کمک کند تا موضع سختتری در قبال اسرائیل اتخاذ کنند، بهویژه در میان کسانی که از ترس واکنش منفی رای دهندگان یهودی خود از سرزنش اسرائیل خودداری میکنند.
سرزنشهای آمریکاییها از اسرائیل نیز میتواند در میان دولتهای دموکرات با تغییر دیدگاههای حوزههای انتخابیهشان در مورد اسرائیل رایجتر شود. حمایت از اسرائیل مدتها موضوعی دو حزبی بوده است، اما نظرسنجی گالوپ که هفته گذشته منتشر شد نشان داد که همدردی دموکراتها برای اولین بار در دورهای که این مساله از سال 2001 شروع شده، به سمت فلسطینیها گرایش پیدا کرده است. این نظرسنجی نشان داد که 49 درصد از دموکراتها بیشتر با فلسطینیها همدردی میکنند و در مقابل 38 درصد میگویند با اسرائیلیها همدردی بیشتری دارند. این آمار رشد 11 درصدی کسانی را نشان میدهد که با فلسطینیها همدردی میکنند. گالوپ همچنین خاطرنشان کرد که درصد اخیر آمریکاییهایی که با اسرائیلیها همدردی میکنند کمترین میزان از سال 2005 است.