محمد سلطانی، خبرنگار: علوم انسانی را باید یکی از علوم اثرگذار در تعیین و تغییر سبک زندگی مردم دنیا دانست؛ علومی که علی رغم اهمیتی که در زندگی مردم داشته و دارد، نتوانسته آنطور که باید جای خود را در کشور ما چه در بعد سیاستگذاری و چه اجرا باز کند. اسلامی سازی علوم انسانی علی رغم اینکه سال های زیادی از طرح آن در کشور می گذرد، اما هنوز راه زیادی تا تحقق کامل آن پیش رو دارد. از سوی دیگر این روزها بحث کاربردی سازی علوم مطرح شده و همین مهم دلیلی برای حرکت دانشگاه ها به سمت دانشگاه های کارآفرین است. مسئله ای که قطعا در دل خود، کارفرین شدن علوم مختلف را هم به همراه خواهد داشت و طبیعتا علوم انسانی هم از این امر مستنثی نیست. رسیدن به علوم انسانی کارافرین اما الزامات خاص به خودش را دارد که در صورت نادیده گرفتن آن نمی توان به هدف رسید. 
مهران صمدی، استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز  در گفتگو با «فرهیختگان» با تقسیم بندی مسائل دنیا به دو حوزه فنی و علوم انسانی، گفت: طبیعتا برای حل مسائل حوزه فنی، فارغ التحصیلان رشته پزشکی، مهندسی و علوم پایه باید وارد میدان شوند و نکته مهم این است که رسیدن به راهکارهای حل مسائل فنی کار خیلی پیچیده ای نیست و دلیلش هم این است که اختلاف نظر زیادی میان فعالین این حوزه ها وجود ندارد؛ اما وضعیت در علوم انسانی اینطور نیست و بر روی مسائل اجماعی از سوی متخصصین این حوزه صورت نمی گیرد و همین باعث می شود تا  رسیدن به راه حل کار سختی باشد. 
او تصریح کرد: قطعا وقتی مسائل پیچیده بوده و برای رسیدن به راه حل آن اجماعی هم صورت نمی گیرد، لازم است تا پژوهشگر علوم انسانی از توانایی حل مسئله برخوردار باشد.او آنچه او در اولین گام نیاز دارد، توانایی درک مسئله است؛ چرا که اگر محقق مسئله را اشتباه متوجه شود، طبیعتا راهکار اشتباهی هم پیدا خواهد کرد؛ از طرف دیگر باید اولویت بندی مسائل را به هم به خوبی بداند. در این میان البته باید این مسئله را هم مدنظر قرار داد که باید انتظار داشته باشیم علوم انسانی در یک دانشکده یا در دانشگاهی تمرکز خود را در حل مسائل جهانی بگذارد، می‌تواند روی مسائل بومی تمرکز کند.
عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز با تاکید بر اینکه برخی به اشتباه تصور می کنند کار بزرگ انجام دادن به معنی آن است که یک مسئله مهمی جهانی را حل کنند، گفت: در علوم انسانی اگر بتوانیم مسائل کوچک و یا به اصطلاح بومی هر منطقه ای را حل کنیم، به تدریج می کنیم که در کنار توسعه آن منطقه، به تدریج مسائل بزرگ هم حل می شود. از سوی دیگر حل همین مسائل کوچک خود به کارآفرینی منتهی خواهد شد. 
صمدی خاطر نشان کرد: هنوز با شرایط ایده ال برای رسیدن به علوم انسانی کارآفرین فاصله داریم؛ چرا که هنوز وقتی به مدیران در بخش های مختلف نگاه می کنیم، متوجه می شویم که اغلب آنها از جامعه مهندسین و پزشکان هستند و یا تحصیلات علوم پایه دارند؛ به عبارت دیگر به ندرت می توان مدیری را پیدا کرد که فارغ التحصیل رشته های علوم انسانی باشد. متاسفانه مدیران ارشد کشور به متخصصان علوم انسانی اعتماد ندارند و همین مسئله باعث می شود تا به آنها فرصتی برای حضور در بخش های تصمیم گیر و مدیریتی را ندهند.