رضا کاری، خبرنگار: اتفاقات 5 ماه اخیر در کشور نشان می دهد، هنوز بعد از گذشت 4 دهه هنوز نتوانستیم به مقوله حجاب آنطور که باید بپردازیم. موضوع مهمی که هر چند مقالات و پژوهش های مختلفی درباره آن صورت گرفته و می گیرد، اما بخش مفقوده این حوزه مانند بسیاری از حوزه های دیگر، اتصال نتایج این پژوهش ها با حوزه سیاستگذاری و در گام بعد اجرا است. اتفاقی که باید یک بار برای همیشه فکری اساسی برای آن صورت بگیرد و با کنار هم قرار گرفتن سیاستگذاران و نخبگان علمی، راهکارهای علمی و عملی برای حل چالش های موجود در این حوزه اتخاد شود.
برای درک بهتر تعداد مقالات منتشر شده با موضوع حجاب، اطلاعات «گنج» پایگاه اطلاعات علمی ایران می توان منبع قابل قبولی در این زمینه باشد. به طوری که طبق امار این سایت، تعداد  پایان‌نامه‌های منتشر شده در این زمینه از سال 1387 با روندی صعودی همراه بوده و در سال 1391، 61 مقاله در این زمینه به چاپ رسیده است. هر چند آمار مقالات این حوزه به نسبت دیگر حوزه ها، قابل مقایسه نیست، اما چاپ 100 مقاله در سال 95 نشان می دهد طی یک دهه اخیر دانشگاه ها توجه ویژه تری به این حوزه داشته اند. البته در سال 97 دانشجویان توانستند 123 مقاله در این باره منتشر کنند که این میزان در سال 98 با روند نزولی همراه و به 104 پایان نامه رسیده؛ هر چند که بار دیگر این میزان به 105 مقاله در سال 99 و 125 پایان نامه در سال گذشته رسیده است. 
اما موضوع زمانی جالب تر می شود که ببینیم در 10 ماهه امسال، 62 پایان نامه با مقوله حجاب منتشر شده که به رسم همیشگی دانشجویان کارشناسی‌ارشد با سهم 80 درصدی در نگارش این مقالات، بیشترین پژوهش را در این خصوص انجام داده اند.در این میان البته سهم دانشجویان رشته معارف با 100 مقاله بیشتر از دانشجویان دیگر رشته ها بوده است. بعد از رشته معارف، دانشجویان ادبیات فارسی با 36 مقاله و تاریخ با 28 مقاله قرار دارند. 
در طرف دیگر ماجرا هم آمار منتشر شده از سوی علم نت که یکی دیگر از بانک های اطلاعاتی حوزه پژوهش کشور به شمار می رود، به هزار و 264 مقاله- نشریه می‌رسیم که نشان می دهد سهم حجاب از فعالیت های پژوهشی باز هم اندک است؛ اما به نظر میرسد از همین میزان پژوهش هم آنطور که باید استفاده نشده و می طلبد مسئولین نگاه جدی تری به استفاده از نتایج فعالیت های پژوهشی داشته باشند.