احمد شیرازیان، خبرنگار: سرعت بخشیدن به حرکت به سمت رشته های میان رشته ای را باید یکی از نیازهای اصلی امروز آموزش عالی کشور قلمداد کرد. اتفاقی که اگر بخواهیم در آن تعلل کنیم، طبیعتا از میدان مسابقه امروز دنیا عقب خواهیم ماند. به عبارت بهتر، چند سالی می شود که زمان تربیت نیروی انسانی در یک حوزه تخصصی در حال کنار گذاشته شدن از سوی نظام آموزش عالی دنیا است. یعنی دانشگاه ها ترجیح می دهند با تصویب و تدریس رشته های میان رشته ای، نیروهایی را تربیت کنند که مهارت های مختلفی را داشته باشند، نیروهایی که به کارگیری آنها می تواند هزینه های تولید را کاهش داده و به جای آن کیفیت را در بخش های مختلف افزایش دهد. 
به نظر می رسد وزارت علوم در دوره جدید هم تصمیم دارد تا رشته های میان رشته ای را به صورت ویژه ای در دستور کار قرار دهد؛ موضوعی که قاسم عموعابدینی، معاون آموزشی وزیر علوم درباره اش می گوید: راه اندازی دانشکده های میان رشته ای را در دستور کار قرار داده ایم و در نظر داریم تا در مرحله اول دانشکده‌های فناوری‌های نوین بین‌رشته‌ای، دانشکده‌های علوم انسانی بین‌رشته‌ای اجرایی کنیم. البته باید به این مسئله هم اشاره کنم که شورای برنامه‌ریزی و گسترش آموزش عالی کارگروه‌ها و کمیسیون‌های مرتبط با رشته‌های میان‌رشته‌ای را جدا کرده است تا از این طریق شرایط برای سرعت بخشیدن به این حوزه فراهم شود. 
این صحبت ها نشان می دهد برنامه وزارت علوم برای تغییر در وضعیت فعلی آموزش عالی تمرکز بر روی ایجاد دانشکده هایی است که تمام رشته های آن در حوزه میان رشته ای تقسیم بندی می شود. اما نمی توان این مسئله را هم نادیده گرفت اگر بنا باشد این دانشکده ها هم بدون نیاز به بازار راه اندازی شده و باز هم صرفا چند رشته میان رشته ای در آن دایر شود، نمی توان انتظار داشت در میان مدت، تغییری در حوزه اشتغال فارغ التحصیلان این رشته ها هم ایجاد شود.