شریف لک‌زایی، عضو هیات‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی:مسعود دیانی را با اجرا و کارشناسی برنامه سوره شناختم و در همین برنامه روبه‌رویش قرار گرفتم و گفت‌وگو کردم. طبعا از دست دادن مسعود دیانی برای آنان که او را از نزدیک می‌شناختند یا آنان که او را اصلا نمی‌شناختند و تنها اجراهایش در برنامه سوره را دیده بودند غمناک و دردناک است. گفت‌وگوهای دو‌نفره‌ای که او در برنامه سوره ترتیب داد، برای همه آنان که به تماشای این برنامه می‌نشستند آموزنده بود و بحث‌های تازه‌ای در‌بر‌داشت. 
مسعود دیانی در پیدا کردن سوژه و سپس دعوت از میهمانان مناسب برای بحث و گفت‌وگو نیز سلیقه خاصی داشت. چه‌بسا موضوعی کهنه و قدیمی را چنان با مدعو خویش به بحث می‌گذاشت که بیننده احساس می‌کرد در بطن حوادث تاریخی و مذهبی و فکری حضور دارد و خود را در تحلیل حوادث تاریخی و مباحث مذهبی و شناخت مباحث فکری توانا می‌یافت. همین مساله باعث می‌شد این برنامه جذاب باشد و برای همگان حرفی تازه داشته باشد. در واقع این برنامه یک دوره آموزشی بود که با تاملات و پرسش‌های مسعود و پاسخ‌های میهمان برنامه عمق می‌یافت. 
در تمام دورهای که برنامه سوره پخش می‌شد و من با این برنامه آشنا شدم، در هر فصل تازه این برنامه تلاشم این بود که قسمت‌های مختلف هر فصل از این برنامه را ببینم اگرچه با محتوای برخی از گفت‌وگوهای انجام‌گرفته نیز موافق نبودم. حسن گفت‌وگوهای مسعود همین بود که مخاطب به‌عنوان منتقد و مخالف برخی از محتوای ارائه‌شده نیز به تماشای برنامه می‌نشست و همین برنامه را جذاب و تازه‌تر می‌کرد. 
در نخستین دیدار با مسعود که برای ضبط برنامه تفسیر اجتماعی قرآن امام موسی‌صدر دعوت شده بودم، آنچنان گرم و صمیمی رفتار کرد که گویا سال‌ها است همدیگر را می‌شناسیم. شاید یکی از دلایل موفقیت گفت‌وگو‌های برنامه سوره، افزون بر فضل و دانش و توان و علاقه‌مندی مسعود به مباحث مورد گفت‌وگو، ارتباط عمیق و صمیمانه‌ای بود که با میهمان برنامه ایجاد می‌کرد و بی‌هیچ تکلفی بحث خود را با میهمان برنامه پیش می‌برد. پرسش‌ها و تاملاتش میهمان برنامه را آزار نمی‌داد. آداب یک گفت‌وگوی موفق رعایت می‌شد. 
من به لطف مسعود فقط در یکی از برنامه‌های سوره حضور یافتم و مسعود با من درباره تفسیر اجتماعی قرآن امام موسی‌صدر به گفت‌وگو پرداخت اما هر از گاهی برای برنامه‌های دیگر نیز به سراغم می‌آمد که با توجه به موضوع برنامه از عدم اشراف خود برای حضور در برنامه استنکاف کرده و اساتید دیگری را پیشنهاد می‌کردم و او نیز با وسعت نظر خویش می‌پذیرفت و اصرار نمی‌کرد و البته برای برنامه‌های بعدی همچنان پیگیر حضور بود. 
در فقدان او یکی از برنامه‌های بسیار مهم و پربیننده گفت‌وگو‌محور در تلویزیون به خاطره‌ها سپرده می‌شود. با حضور و اجرای مسعود، شاهد یکی از پرمحتواترین برنامه‌های دین‌پژوهی تلویزیون و تاریخی و فکری در سال‌های اخیر بودیم. 
خدایش جزای خیر دهد و با اولیاء‌الله محشور فرماید.