عطاءالله مهاجرانی در روزنامه اعتماد نوشت:
فضای زیارت نجف و نیز کربلا و کاظمین و سامرّا، فرصتی است برای آشنایی بیشتر با هموطنان‌مان که از گوشه و کنار و متن کشور در قالب کاروان‌های کوچک به عراق می‌آیند. موسیقی لهجه مشهدی و یزدی و اصفهانی و خوزستانی و... انصافا شنیدنی و مغتنم بود. من در هر نماز با افراد کنار دستم سر صحبت را باز می‌کردم.

شما با یک ایران کوچک روبه‌رو هستید و می‌توانید تصویری از مردم ایران داشته باشید. این تصویر با تصویر فضای مجازی و شو‌های براندازان به کلی متفاوت است!

 پیشنهاد می‌کنم همین براندازان محترم، به عنوان یک سفر شناخت و فهم جامعه ایران، سری به نجف و کربلا بزنند تا ببینند، برای کدام مردم نسخه می‌پیچند؟

آیا چنان‌که مدعی‌اند، انقلاب سوم؟ همان انقلاب ژینا، به قول یکی از تجزیه‌طلبان، انقلاب برهنگی به تعبیر یکی از مارکسیست - لنینیست‌های سابق که از کمونیسم تنها سبیلش برای ایشان مانده بود، آن را هم دور انداخت و از برهنگی به عنوان هنر تجلیل می‌کند. آیا مردم ایران برهنگی را -تماما برهنگی را- هنر می‌دانند؟ یا گرایش مردم چیز دیگری است و مردم به راه دیگری می‌روند.

براندازان بایست جامعه ایرانی را با تمام رنگارنگی‌اش حقیقتا بشناسند تا ببینند، چرا ایده براندازی ۴۴ سال است بر همان خشت اول که معمار کج نهاده است مانده است؟