نیلوفر مژدهی، خبرنگار: این که صنعت نفت انتهای جدول را دوست دارد امری واضح است. تصور می‌شد با تغییراتی که اخیرا در سطح مربیگری و در ادامه در مدیریت باشگاه رخ داد حداقل شاهد نتایج بهتری از سوی این تیم باشیم اما زردپوشان آبادانی به باختن عادت کرده‌اند و به هیچ حریفی حتی در خانه خودشان نه نمی‌گویند. اهمیت شکست‌های تیم صنعت نفت وقتی بیشتر می‌شود که این تیم بازی مهمی با تیم پرسپولیس دارد؛ پرسپولیس بحران‌زده که به این بازی همچون راه نجات برای فرار از ناکامی‌های اخیر نگاه می‌کند. این بازی برای نفتی‌ها سخت است؛ چراکه باید برای نجات از انتهای جدول قبل از اینکه دیر شود همچون ققنوس از آتش پدید آمده در ورزشگاه تختی بیرون بیایند. این اما بعید است؛ چراکه پرسپولیس برای این بازی و بازگشت به صدر برنامه دارد.
برنامه یحیی برای نفت تغییر کرد
یحیی گل‌محمدی گفته بود می‌خواهد از امیدهایش در این بازی استفاده کند. این تصمیم اما خیلی زود وتو شد و نه‌تنها سرمربی تیم پرسپولیس تعطیلی تمرینات را لغو کرد که خیلی زود همه چیز روال عادی گرفت و حتی پروژه استفاده از بازیکنان تیم امید نیز منتفی شد. به این ترتیب تیم پرسپولیس با تمام قوا به مصاف صنعت نفت می‌رود و این از بدشانسی نفتی‌ها است چراکه باید با تیم با‌انگیزه و رو به جلوی گل‌محمدی که می‌خواهد به صدر برگردد بازی کنند. البته نفتی‌ها از این بابت خوشحال هستند؛ چراکه به این ترتیب فشار روانی از روی آنها برداشته شده و شجاع می‌شوند. اظهارات اخیر این مربی و البته اتفاقات پیرامون جدول و حاشیه‌های داوری در بازی‌های این تیم به‌گونه‌ای پیش رفت که این بازی ظاهرا ساده به یکی از حساس‌ترین بازی‌های لیگ تبدیل شود. از شانس بد صنعت نفت آنها در بدترین زمان ممکن با پرسپولیس روبه‌رو می‌شوند. علی فیروزی، مدیرتیم صنعت نفت در این مورد به «فرهیختگان» گفت: «من نمی‌توانم درمورد مسائل فنی چیزی بگویم چون اصلا در حیطه کاری من نیست. بدون شک اما بازی خوبی از آب در می‌آید. هم ما انگیزه داریم و هم آنها برد می‌خواهند. می‌دانم که اتفاقات اخیر پیرامون باشگاه پرسپولیس این بازی را حساس کرده و حالا که توجه فدراسیون و کمیته داوران به این تیم جلب شده قطعا کار برای ما سخت خواهد شد. اگر داوری‌ها برای پرسپولیس پرحرف‌وحدیث بوده در برخی بازی‌های ما هم اشتباهات داوری رخ داده است. از این‌رو با شناختی که از صداقت مسئولان مربوطه دارم، تقاضا دارم تحت تاثیر فضای رسانه‌ای و فشارهای حاشیه‌ای اخیر قرار نگرفته و داوران را برای حساسیت این بازی از نظر روحی و ذهنی آماده کنند.»
پول نه، حمایت می‌خواهیم
تیم صنعت نفت در هفته‌های اخیر عملکرد خوبی نداشت اما برخی عوامل باشگاه معتقدند این تیم تنها در میان منتقدان گیر کرده و نه حمایت مالی پالایشگاه را دارد و نه حمایت معنوی آنها را حس می‌کند. از این‌رو اخیرا یکی از مدیران این باشگاه که خیلی اتفاقی حکیم قیم، مدیرعامل شرکت پالایش نفت آبادان را ملاقات کرد، از او خواست تا حمایت معنوی خود را از تیم بیشتر کند. در این ملاقات قیم با اشاره به اینکه با توجه به راه‌اندازی 2 پالایشگاه جدید در فاز دوم پروژه امکان حضور در کنار تیم را ندارد و سرش بسیار شلوغ است، در مورد شرایط تیم و وضعیت بازیکنان و مربیان پرس‌وجو کرد و دوست داشت بداند چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و البته قول داد به شرایط مالی این تیم کمک کند.
جالب است بدانید که نفتی‌ها هرچند مشکلات مالی زیادی دارند اما از او خواستند برای مسائل مالی خیلی اقدامی نکند و درواقع پدرگونه کنار تیم قرار بگیرد تا برای بازیکنان انگیزه ایجاد کند و آنها بدانند تنها نیستند و حواس پالایشگاه به آنها است. با این حال بعید است او برای تماشای بازی راهی ورزشگاه شود چراکه برای ماموریت مجبور است به تهران برود. در نتیجه این ملاقات هم بی‌فایده بود و مسئولان پالایشگاه هرچند به این تیم علاقه دارند اما مسائلی مهم‌تر در باشگاه صنعت نفت دارند و نمی‌توانند برای این تیم وقت بگذارند.
نفتی‌ها از این جهت قبل از این بازی به دنبال پول نیستند، چون در بازی با استقلال وقتی به باشگاه پول تزریق شد و بخشی از مطالبات‌شان را دریافت کردند، باختند. از این‌رو مدیران این باشگاه می‌دانند درد تیم‌شان پول نیست.
در این مورد با علی فیروزی صحبت کردیم. وی تاکید کرد: «نمی شود منکر نقش پول در موفقیت یک تیم شد. این مسائل اما نه از دست هیات‌مدیره برمی‌آید و نه پالایشگاه می‌تواند در آن دخل‌وتصرف چندانی داشته باشد. تزریق پول به تیم صنعت نفت تصمیمی است که مدیران ارشد از تهران می‌گیرند. ممنوعیت‌هایی که در این راه به لحاظ قانونی وجود دارد دست همه را بسته است.»
تاوارس جسور نیست
برای اینکه ایراد کار تیم صنعت نفت را پیدا کنیم نیاز به تحقیق و بررسی زیادی نیست. همین تغییرات پیاپی و کارشناسی‌نشده که در نهایت عدم ثبات در این باشگاه را ایجاد کرد خود به تنهایی برای از پا در آوردن یک تیم کافی است. با این حال با تماشای بازی‌های این تیم چند نکته محرز به نظر می‌رسد. تاوارس مربی خوبی است، او از نظر فنی توانایی‌های زیادی دارد. شکی نیست که طالب ریکانی و حکیم نصاری از بهترین‌ها، متعهد‌ترین و کاربلد‌ترین بازیکنان لیگ ایران هستند. ریکانی برای موفقیت تیم صنعت نفت طی سال‌های اخیر بارها ازخودگذشتگی کرده و با کمترین قرارداد در این تیم مانده است. اما این دو دیگر پا به سن گذاشته‌اند. از طرفی طیبی دیگر بازیکن این تیم است که سن بالایی دارد. ریکانی ۳۲ ساله است و دو بازیکن دیگر ۳۵ سال دارند. میانگین سنی این سه نفر ۳۴ است. برای تیمی که می‌خواهد گل بزند و برنده شود چنین میانگین سنی آسیب‌رسان است؛ چراکه کمربند خط میانی را تضعیف می‌کند. وقتی بازیکن در پرس کردن ناتوان بوده و قدرت مقابله با بازیکن قدرتی و سرعتی حریف را نداشته باشد طبیعی است که به حریف فضا داده و مانع آنها نمی‌شود. درواقع همین موضوع باعث فاصله زیاد بین خط میانی و دفاعی تیم صنعت نفت است و حتی در توپ‌رسانی هم ایراداتی ایجاد می‌کند. این شاید ابتدایی‌ترین ایراد تیم صنعت نفت باشد. موضوعی ساده اما مهم که برای برطرف کردنش شجاعت و جسارت تاوارس را می‌طلبد. صنعت نفت در لیست خود سه بازیکن خارجی دارد که می‌تواند از آنها برای جان بخشیدن به کمربند میانی تیم و البته ترکیب تهاجمی‌اش استفاده کند اما تاوارس این شجاعت و جسارت را ندارد تا با کنار گذاشتن برخی بازیکنان به نفرات مورد نظر خود فرصت دهد. البته کنار گذاشتن این بازیکنان با توجه به جایگاهی که در بین علاقه‌مندان به فوتبال در آبادان دارند کار سختی است و شاید به همین دلیل تاوارس برای کنار زدن این نفرات تحت فشار است.
با این حال این پیرمرد برزیلی اگر می‌خواهد در آبادان موفق شود و به واسطه آن در فوتبال ایران دوام بیاورد باید ترس را کنار گذاشته و با جسارت به صنعت نفت برای بقا در لیگ برتر کمک کند. این موضوع وقتی ملموس می‌شود که همه از رفتار جنتلمنانه تاوارس با اعضای تیم و باشگاه می‌گویند درحالی‌که فوتبال علاوه‌بر مربی جنتلمن، مربی جسوری می‌خواهد که برای موفقیت تیمش محدودیت‌ها را کنار بزند.