طی روزهای اخیر خبری منتشر شد مبنی بر اینکه رئیس صداوسیما، از رئیس جمهور درخواست کرده یک سایت نمایش خانگی فیلتر شود. «ساترا» با تایید چنین درخواستی، آن را قانونی دانسته و تاکید کرده «فیلیمو» در زمینه پخش سریال «سقوط» قانون‌شکنی کرده و باید با آن برخورد شود.
صبح امروز اعضای «انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی بر خط» نامه تندی را خطاب به رئیس صداوسیما منتشر کردند که در بخشی از متن این نامه آمده است: « ما شرکت‌های وی‌اودی از شما ممنونیم! چون در این زمانه سخت -که باران مشکلات از هر سو بر اقتصاد غیردولتی می‌بارد- به ما یادآوری کردید که ارزش این همه تلاش برای حیات فرهنگی در کشور چقدر است.
متشکریم که به ما و همه مردم یادآوری کردید دغدغه رییس رسانه ملی در این اوضاع فرهنگی آشفته و پرخطر، نه همراهی و کمک به حفظ و حفاظت از منظومه فرهنگی ایران، که تحریم و تهدید به تعطیلی است.
کیست که نداند رکود سینما و نمایش خانگی چه ضربه مهلکی به پیکره فرهنگی کشور و هنرمندان زده، کیست که معضلات اقتصادی ناشی از بی‌ثباتی ارز و افسار گسیختگی تورم را بر شاغلان همه حوزه‌ها منکر شود. حالا، در میانه این بلوای اقتصادی باید این تنگ‌راه موجود در حوزه فرهنگ را هم بست و برای تعطیلی یکی‌شان نقشه کشید و نامه نوشت؟
آیا با بستن و فیلتر کردن، به دستاوردهای آن رسانه محترم افزوده می‌شود؟ برگه افتخار دیگری به انبوه دستاوردهای فرهنگی شبکه‌های مختلف تلویزیونی افزوده می‌شود؟ مخاطبان صداوسیما افزایش می‌یابد؟ پاسخ این سوالات را همه می‌دانیم، شما هم خوب می‌دانید آقای رییس.
حالا این سوال اساسی مطرح است که چگونه می‌شود به سازوکاری اعتماد کرد که مدیرانش دلسوز اوضاع فرهنگی-اقتصادی نیستند؟ رویه تاسف‌انگیزی که در جلسات عمومی و در محضر مسئولان، از تعامل و همراهی برای توسعه می‌گویند و در خفا پیگیر محدودیت و تعطیلی‌اند.
و از همه مهم‌تر اینکه؛ چطور می‌توان نظارت بر یک صنف نوپا و محبوب و خصوصی را به نهادی سپرد که نه تنها قانون مصوب و مشخصی برای نظارت در این بخش ندارد، بلکه ضوابط حرفه‌ای و معقولی نیز برای نظارتِ مدنظر خود -به شکل شفاف و قابل رویت و نظارت مردمی- تدوین و ارائه نکرده است. همچنان که هیچ تعریفی از «صوت و تصویر فراگیر» ندارد!
با همه افسوس باید از رئیس رسانه ملی بابت افشای این نامه سپاسگزاری کنیم، چون به اعضای انجمن صنفی شرکت‌های نمایش ویدیویی برخط نشان داد که هیچ حامی جز مردم ندارند…»