شروع مهلت نقلوانتقالات زمستانی فرصت مناسبی برای تیمهای مختلف لیگ برتری است تا با به خدمت گرفتن بازیکنان جدید نقاط ضعف خود را برطرف کرده و برای نیمه دوم فصل که بهمراتب حساستر و سرنوشتسازتر از نیمفصل نخست است خود را آماده کنند. با این حال فوتبال ایران که از زمان حرفهای شدن لیگش همیشه با مشکلات مختلفی روبهرو بوده و هنوز هم ایرادات زیادی در آن دیده میشود این بار هم با مشکل بزرگی همچون بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی تیمها مواجه است. این معضل در این فصل بهمراتب بحرانیتر از قبل بوده است چرا که پیش از شروع مهلت نقلوانتقالات مسئولان سازمان لیگ از بسته بودن پنجره 15 تیم از 16 تیم حاضر در این رقابتها خبر میدادند. اتفاقی که شاید رکوردی جدید و تازه را در فوتبال جهان به جای گذاشته و نشان میدهد که عنوان حرفهای برای لیگ و باشگاههای ما بیشتر به شوخی شبیه است. در چنین شرایطی و درحالیکه چند تیم در روزهای اخیر موفق شدهاند مطالبات طلبکاران خود را تسویه کرده و پنجره خود را باز کنند اما قیمت بالا و ارقام درخواستی برخی باشگاهها برای ستارههای خود کار تیمهای مدعی برای خرید نفرات مدنظرشان را سخت کرده است. درست است که باشگاههای بازیکنساز یا تیمهایی که خریدهای هوشمندانه و خوبی در ابتدای فصل داشتهاند حق دارند پدیدهها و ستارههای نیمفصل نخست خود را حفظ کرده و آنها را به این راحتی از دست ندهند اما اینکه یک تیم برای صدور رضایتنامه مدافع جوانش 20 میلیارد تومان میخواهد یا این شایعه منتشر شده که تیمی دیگر روی ستاره خارجی خود تگ یک میلیون دلاری زده است در فوتبالی که بسیاری از باشگاههای آن با مشکلات مالی روبهرو هستند و حتی توان باز کردن پنجره نقل و انتقالاتی خود برای شروع فعالیت در بازار را ندارند چندان منطقی نیست و تنها باعث افزایش رقم بدهیها در لیگ ایران میشود. در چنین شرایطی شاید رفتن به سراغ بازیکنان خارجی ارزانقیمت راهحلی کوتاهمدت برای حل مشکلات تیمهاست البته به شرطی که در فرصت نهچندان زیاد باقیمانده تا انتهای مهلت جابهجاییهای زمستانی بتوانند پنجره خود را باز کنند. در غیر این صورت باید به همین نفرات کنونی و البته محصولات آکادمی و تیمهای پایه خود اتکا کنند که شاید یک توفیق اجباری باشد تا همانند باشگاههایی مثل پیکان و فولاد پدیدههایی نوظهور را به فوتبال ایران معرفی کرده و از این راه درآمدزایی هم داشته باشند.