درحالیکه شایعه انتقال کریس رونالدو به النصر عربستان بارها توسط اطرافیان این ستاره پرتغالی تکذیب شده بود اما درنهایت این جابجایی جنجالی و پر‌سر‌و‌صدا نهایی شد و رونالدو قرار است تا سال 2025 در لیگ عربستان بازی کند. او شاید پس از جدایی توافقی از منچستریونایتد تصور نمی‌کرد مجبور شود فوتبالش را در خاورمیانه و در باشگاه‌های عربستانی دنبال کند اما پیشنهاد النصر به قدری وسوسه‌کننده و رویایی بود که او برای حضور در این تیم متقاعد شد. البته روزنامه مارکای اسپانیا دیروز در گزارشی مدعی شد در همان زمانی‌که مصاحبه جنجالی رونالدو با پیرس مورگان منتشر شد و او به انتقاد از یونایتد پرداخت به‌خوبی می‌دانست انتقالش به تیمی که در لیگ قهرمانان حاضر است تقریبا غیرممکن است و باید به فکر حضور در تیمی سطح پایین باشد. او درنهایت نتوانست از 175 میلیون پوندی که النصری‌ها قرار است سالیانه به او پرداخت کنند به راحتی بگذرد و عنوان پردرآمدترین بازیکن تاریخ فوتبال را به خود اختصاص داد تا این‌بار رکوردی دیگر را در این زمینه جابه‌جا کند.
در روزهای اخیر شایعه شده بود که رئال‌مادرید در نظر دارد تا با قراردادی کوتاه‌مدت ستاره سابق خود را به برنابئو برگرداند اما این اتفاق هم رخ نداد تا رونالدو در انتقالی ناباورانه راهی عربستان شود. جالب اینکه خود او در سال 2015 در مصاحبه‌ای درباره اینکه تصمیم دارد در سال‌های پایانی فوتبالش در چه تیمی بازی کند گفته بود که می‌خواهد در بالاترین سطح فوتبالش را به پایان برساند و بعید است راهی لیگ‌هایی چون قطر، امارات و آمریکا شود اما حالا پول عربستانی‌ها باعث شد تا حتی رونالدو هم حرفهای سابقش را فراموش کرده و راهی این کشور شود. گری نویل، کارشناس فوتبال انگلیس و همبازی سابق او درباره این انتقال در شبکه اسکای‌اسپورتز گفت: «به نظرم او تلاش زیادی داشت تا بتواند همچنان در فوتبال اروپا باقی بماند اما ظاهرا باشگاه‌های زیادی علاقه‌ای به این جابجایی نداشتند. شیوه‌ای که فوتبالش در اولدترافورد به پایان رسید اصلا برایش خوب نبود و او از این وضعیت بسیار ناراحت بود.» جیمی کاراگر، دیگر کارشناس این شبکه نیز معتقد است که چند اتفاق پیاپی دست‌به‌دست هم داد تا او چنین پایانی را برای فوتبالش رقم بزند: «این پایانی ناراحت‌کننده برای فوتبال اوست اما به نظر من مصاحبه‌اش با پیرس مورگان و در ادامه قهرمانی مسی در جام‌جهانی باعث شد تا فوتبال رونالدو در اروپا با چنین پایانی مواجه شده و او مجبور شود به النصر برود.»
عربستانی‌ها مدت‌ها بود به‌دنبال این انتقال بودند و البته جدا از دلایل فنی، رونالدو قرار است سفیر این کشور برای کسب میزبانی جام‌جهانی 2030 باشد. رویایی که با توجه به برگزاری این تورنمنت در قطر در سال 2022 کمی دور از ذهن خواهد بود اما این کشور تصمیم دارد به‌صورت مشترک میزبانی را برعهده بگیرد و در این میان انتقال رونالدو نقشی کلیدی در این روند خواهد داشت. گفته می‌شود احتمالا این کشور به همراه مصر و یونان پیشنهاد میزبانی خود را ارائه خواهند کرد تا شاید برای نخستین‌بار جام‌جهانی در سه قاره مختلف میزبانی شود. به نظر می‌رسد آنها تصمیم دارند از الگوی قطر در این زمینه پیروی کنند و با توجه به اینکه آنها هم در سال‌های اخیر به سراغ استخدام ستاره‌های سابق فوتبال از جمله ژاوی، زین‌الدین زیدان و دیوید بکام رفته بودند حالا این قرارداد نجومی که بخش عمده آن را اسپانسرها پرداخت خواهند کرد نیز آغاز پروژه عربستانی‌ها برای میزبانی در جام‌جهانی است. جدا از این شرایط حضور بازیکنی در حد کریس رونالدو زنگ خطری جدی برای رقبای این کشور در لیگ قهرمانان آسیا و حتی در رده ملی محسوب می‌شود و در این میان فوتبال ما هم که با مشکلات و حواشی زیادی روبه‌رو است و حتی در زمینه زیرساخت‌ها نیز کمبودهای زیادی را حس می‌کند این خطر را به خوبی متوجه است. درحالیکه مدت‌هاست فوتبال ما درگیر مباحثی همچون ورود VAR یا کسب مجوز حرفهای برای باشگاه‌های خود به منظور شرکت در لیگ قهرمانان آسیاست و البته هنوز هم این مسائل حل نشده است در همین نزدیکی ما عربستان به سراغ یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال رفته و با پرداخت رقمی هنگفت او را به خدمت گرفته است.
جالب اینکه دو باشگاه پرطرفدار قرمز و آبی که با توجه به هواداران میلیونی خود ظرفیت‌های به‌مراتب بالاتری برای موفقیت در فوتبال قاره دارند غرق در مشکلات مالی هستند و حتی پرداخت یک‌صدم رقمی که النصر برای رونالدو پرداخته نیز برای این دو باشگاه بسیار دشوار است. از طرف دیگر در مسائلی همچون مالکیت دو تیم، حق پخش تلویزیونی و راه‌های درآمدزایی هنوز راه درازی برای رسیدن به ثبات در پیش دارند که مقایسه شرایط دو باشگاه مطرح ما با النصر که با فاصله زیاد نسبت به الهلال دومین تیم پرافتخار عربستان محسوب می‌شود و مهمترین افتخارش در آسیا قهرمانی در جام برندگان جام این قاره در سال‌های دور است نشان می‌دهد که باید به‌صورت جدی نگران فاصله‌ای باشیم که در سال‌های اخیر بین فوتبال ما و رقبای آسیایی ایجاد شده و این شکاف هر سال در حال افزایش است.