نسیم شیرازی، خبرنگار: هانیه رستمیان، ملی‌پوش تیراندازی ایران در ماده تپانچه ۲۵ متر مسابقات قهرمانی جهان در مصر به‌عنوان نخستین ورزشکار ایرانی موفق به کسب سهمیه المپیک پاریس شد تا بعد از توکیو، المپیک دیگری را هم تجربه کند. وی البته دغدغه تامین سلاحش را دارد و امیدوار است با توجه به پیگیری فدراسیون بتواند در مسابقه بعدی با اسلحه خودش شرکت کند و با همان هم راهی المپیک شود. هانیه نامش در ورزش ایران به‌عنوان اولین ورزشکاری ثبت شده که سهمیه المپیک پاریس را برای ایران به‌دست آورد و همین نگاه‌ها را متوجه او کرده و حالا همه منتظرند فدراسیون تیراندازی رایزنی‌ها را برای ورزشکارش -که با دست‌خالی روی خط آتش می‌ایستد- ادامه دهد تا با خیال راحت‌تر راهی پاریس شود. البته مرتضی قربانی، رئیس فدراسیون تیراندازی به نداشتن استراحت ورزشکارانش برای کسب افتخار برای ایران به‌خوبی واقف است و دراین‌باره گفته از ماه‌ها قبل دستورالعمل همکاری وزارت ورزش‌وجوانان و وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح را تهیه کرده‌اند و براساس آن حداکثر تلاش برای تامین تجهیزات مناسب تمرین و مسابقه برای شرایط برابر ورزشکاران در رقابت‌های برون‌مرزی انجام خواهد شد. چندی پیش وزیر ورزش از موضوع نداشتن سلاح توسط هانیه رستمیان اظهار بی‌اطلاعی کرده بود ولی رئیس فدراسیون تیراندازی چیزی جز این می‌گوید. به‌گفته رئیس فدراسیون اسلحه هانیه به‌صورت امانت از نیروی انتظامی گرفته شده بود که او امیدوار است با توجه به درخشش هانیه این سلاح به او هدیه شود. به‌هرحال درحال‌حاضر موضوعی که اهمیت دارد حل مشکل فوری هانیه و بقیه تیراندازان است تا با خیال راحت راهی رقابت‌های آماده‌سازی و کسب سهمیه و درنهایت المپیک شوند. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با هانیه رستمیان را در ادامه خواهید خواند.
اولین سهمیه المپیک پاریس برای ایران را به‌دست آوردی، ابتدا از آن مسابقه بگو.
خدا را شکر که توانستم در اولین مسابقه کسب سهمیه اولین سهمیه کاروان المپیک ایران در پاریس را به‌دست آورم و خوشحالم اولین سهمیه از رشته تیراندازی بود، آن هم در یک مسابقه بسیار سطح بالا که همه ورزشکاران در این اولین مسابقه کسب سهمیه با آمادگی کامل شرکت کرده بودند. توانستم در این مسابقه رکورد انفرادی خودم و ایران را هم در رشته ۲۵ متر ارتقا دهم. البته این مسابقات هدف ما برای کسب سهمیه نبود و ما قبل از این مسابقات رقابت‌های جهانی کره را از دست داده بودیم و یک اردو هم کنسل شده بود و به چشم آماده‌سازی نگاه می‌کردیم ولی همه‌مان تمام تلاش‌مان را برای بهترین عملکرد انجام دادیم و من توانستم جزء ۵ نفر اول باشم و چون یک نفر از رقابت قبلی سهمیه را به‌دست آورده بود، من به‌عنوان نفر پنجم جایگزین شدم و جزء ۴ نفری قرار گرفتم که در این مسابقات می‌توانستند سهمیه داشته باشند.
بلافاصله بعد از برگشت هم در ادامه رقابت‌های لیگ برتر شرکت کردی.
بله، تازه راه من شروع شده است و با توجه به اینکه دو روز بود از مسابقات برگشته بودیم و با وجود خستگی باز هم در این هفته لیگ برتر شرکت کردم که خدا را شکر با امتیاز ۵۸۰ رکورد خوبی را هم ثبت کردم ولی با تصمیم مربی و خودم فینال این هفته را شرکت نکردم و فقط در مرحله مقدماتی شرکت کردم که اول شدم.
این لیگ برای شما که باید برای المپیک آماده شوی کمک‌دهنده است؟
بله، این سبب می‌شود ما همیشه در شرایط مسابقه باشیم، البته در رشته بادی فقط در کشور مسابقه داریم و کمک می‌کند در رشته بادی نقاط قوت و ضعف‌مان را پیدا کنیم تا برای مسابقات جهانی و برون‌مرزی آماده شویم.
از این به بعد با فکر بهبود رکورد بدون استرس کسب سهمیه حرکت می‌کنی؟
از آنجا که در اولین مسابقه توانستم سهمیه را کسب کنم، برنامه‌ام برای مسابقات آینده این است که رکورد بهتری بزنم و در فینال مسابقات جهانی باشم تا تجربه فینالم را در رقابت‌های آینده بالا ببرم.
بعد از برگشت از رقابت‌هایی که کسب سهمیه داشتید، مهمان بعضی از جلسات هم بودی، درست است؟
با شهردار تهران جلسه داشتم که تقریبا ۱۵ نفر از ورزشکاران خانم آنجا بودیم و مشکلات‌مان را گفتیم که او و چند نفر حاضر در جلسه آنها را شنیدند و قرار شد کمک و رسیدگی کنند.
گفته بودی بزرگ‌ترین مشکلت نبود سلاح است.
بله، سلاح من امانت بود که بعد از این مسابقه باید سلاح را پس بدهم و برای مسابقه بعدی سلاحی ندارم و نیاز به رسیدگی این مشکل دارم تا سلاح ۲۵ متر داشته باشم.
مشکل ابزاری شما را که نداشتن اسلحه است، فکر نمی‌کنیم شهرداری بتواند حل کند ولی راه‌حلی هست که برای حل این مشکل بشود پیشنهاد داد؟
شرکت‌های تولیدکننده سلاح به‌خاطر تحریم‌ها به ما این اسلحه را نمی‌فروشند و این مشکل بزرگ ماست ولی فدراسیون این قول را داده که هرچه زودتر برایم سلاح تهیه کند تا در مسابقات آینده با اسلحه خودم شرکت کنم.
اگر سلاح تهیه نشود برنامه‌ات برای چگونگی شرکت در پاریس چیست؟
این سلاحی که الان دست من است امانی است و باید برگردانم ولی فدراسیون چون با نیروهای نظامی ارتباط دارند این امکان را دارند که بتوانند برای من سلاح تهیه کنند و امیدوارم خیلی زود با اسلحه خودم تمرین را شروع کنم.
در المپیک گذشته با وجود تعداد بچه‌ها در توکیو انتظارها از تیراندازی خیلی زیاد بود ولی آن‌طور که علاقه‌مندان منتظرش بودند پیش نرفت، هرچند جواد فروغی تاریخساز شد. این بار در پاریس چطور می‌گذرد؟
المپیک قبلی هم تیم تیراندازی با تعداد سهمیه خوبی شرکت کرد و ۶ نفر بودیم، اولین مدال تیراندازی در رقابت‌های المپیک کسب شد و اتفاق خوبی برای جامعه تیراندازی بود. عملکرد من هم با توجه به سطح مسابقات راضی‌کننده بود و تجربه خوبی از آن مسابقه به‌دست آوردم و تمام تلاشم را می‌کنم تا با آن تجربه به پاریس بروم و عملکرد بهتری داشته باشم.
همین الان هم حریفانت در المپیک را شناختی، مسیر سختی برای سکو خواهی داشت؟
مسابقه آخری که شرکت کردم بعد از المپیک یکی از مهم‌ترین مسابقات دنیاست و تعداد تیراندازانی که شرکت می‌کنند بسیار بالاست و سطح تیراندازان هم همین‌طور. بعضی‌اوقات سطح مسابقات قهرمانی جهان از المپیک هم بالاتر است و رکوردشکنی‌های زیادی در این مسابقه اتفاق افتاد که نشان می‌دهد سطح مسابقه بسیار بالا بود و من در همین مسابقه توانستم با یک رکورد خوب به‌عنوان نفر دوم فینالیست شوم و این نشان می‌دهد که اگر تمریناتم را منظم انجام دهم و مشکلاتی مانند سلاح و فشنگ و این قبیل مسائل حل شود و اردوهای برون‌مرزی و مسابقات بیشتری داشته باشیم، می‌توانم آمادگی‌ام را حفظ کنم و در المپیک هم عملکرد خوبی داشته باشم.
از اعزام‌های برون‌مرزی گفتید، فدراسیون دراین‌باره برنامه‌ای برای شما و سایر تیراندازان دارد؟
در برنامه فدراسیون چند مسابقه جهانی داریم که فکر می‌کنم تعدادی از آنها را می‌رویم و همه‌اش را نمی‌رویم، اردوهای برون‌مرزی هم قطعا هست، چون فشنگ باید برای مسابقات‌مان تهیه شود که امیدوارم این اتفاق بیفتد، فدراسیون همه تلاشش را می‌کند تا این اتفاق بیفتد و این در برنامه مربی و فدراسیون هست. ما نیاز به رفتن به مسابقات برای ارتقای رنکینگ داریم و حتی اگر یک مسابقه را از دست بدهیم عقب می‌افتیم و امتیاز رنکینگ را از دست می‌دهیم، از آنجا که یک سهمیه از رنکینگ است نباید از دست داد.
در رشته‌ای مانند تیراندازی ارتباط بین مربی، کادر فنی با ورزشکار بسیار مهم است، در این‌باره بگو.
با مربی که ارتباط خوب است و کادر فنی هم با توجه به اینکه مشکلات فشنگ و سلاح داشتیم، گرفتن سهمیه در ۲۵ متر را برای من پیش‌بینی نمی‌کردند و به‌نوعی غافلگیرشان کردم ولی رابطه‌مان خوب است و کادر فنی خوبی داریم.
یک‌سری بحث‌ها در المپیک قبلی راجع به کاروان اعزامی بود که ورزشکاران بدون روانشناس در مسابقات حاضر بودند و بعضی ورزشکاران حتی از نداشتن مربی بدنساز هم گله داشتند. وضعیت تیراندازان چطور است؟
المپیک قبلی فدراسیون روانشناس نداشت و من به‌صورت شخصی روانشناسی و بدنسازی‌ام را پیگیری می‌کردم ولی الان مدتی است در تیم روانشناس داریم و تمرینات مخصوص را زیرنظر آقای قاضی‌عسگر انجام می‌دهیم که خیلی تاثیرگذار بوده و خیلی کمک زیادی به من برای آماده‌سازی روانی‌ام داشتند ولی مربی بدنسازی‌ام هنوز شخصی است و زیرنظر خانم سبزی از مربیان خوب آکادمی است که به‌صورت شخصی حدود ۶ سال است با او کار می‌کنم ولی تیم مربی بدنساز ندارد.
چالشی در ذهنت برای رسیدن به سکوی المپیک یا با آرامش بیشتر برای حضور در پاریس داری؟
من به فکر مسابقات بعدی‌ام هستم، خدا را شکر در اولین مسابقه سهمیه را گرفتم و در مسابقات بعدی راحت‌تر می‌توانم شرکت کنم. در مسابقه فینال‌فینالیست‌ها که آخر هرسال میلادی برگزار می‌شود من هم برایش انتخاب شده‌ام و ماه آینده عازم آن مسابقات هستم و فعلا هدفم شرکت و ثبت رکورد خوب در آن مسابقه است. از تمام مسئولان می‌خواهم با توجه به اینکه المپیک قبلی ۶ سهمیه داشتیم و الان هم اولین سهمیه را به‌دست آورده‌ایم و قطعا تعداد سهمیه‌ها بیشتر خواهد شد، توجه ویژه‌ای به تیراندازان داشته باشند. توانایی و استعداد تیراندازان بالاست و قطعا آن تعداد سهمیه تکرار می‌شود فقط ما تیراندازان نیاز به حمایت بیشتر داریم، چون تیراندازی جزء رشته‌های ورزشی است که نیازمند تجهیزات خوب و به‌روز است و ما نیاز به به‌روزرسانی تجهیزات داریم.
حرف پایانی؟
هزینه رشته ما خیلی بالاست و به همین دلیل امیدوارم در آخرین مسابقه از ما حمایت شود تا ورزشکاران سهمیه‌های بیشتری را به‌دست آورند و درنهایت برای همه ورزشکاران آرزو دارم در مسابقات آینده‌شان این سهمیه را به‌دست آورند و در پایان از همه به‌خصوص خانواده‌ام که همیشه بزرگ‌ترین انگیزه‌ام بوده‌اند، از مربیان تیم ملی و سرمربی‌مان آقای نظم و از حمایت‌های مسئولان فدراسیون ممنونم.