رهبر معظم انقلاب، صبح دیروز در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح با تاکید بر لزوم توجه به پشت صحنه حوادث اخیر در کشور در سخنان مهمی گفتند: «با صراحت می‌گویم این حوادث طراحی آمریکا، رژیم‌صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است. مشکل اصلی آنها با ایران قوی و مستقل و پیشرفت کشور است. ملت ایران در این حوادث کاملا قوی ظاهر شد و در آینده نیز هرجا که لازم باشد، شجاعانه وارد میدان خواهد شد.» ایشان همچنین با اشاره به حضور مردم در مقاطع حساس کشور خاطرنشان کردند: «در آینده نیز هرجا که دشمنان بخواهند اختلالی ایجاد کنند، آنکه بیش از همه سینه سپر خواهد کرد، ملت شجاع و مومن ایران است.» در ادامه متن بیانات فرمانده کل قوا در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری نیروهای مسلح را می‌خوانید.
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا ابی‌القاسم المصطفی محمّد و آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّه الله فی الارضین.
بسیار خرسندم و خدا را شاکرم که بعد از یک تعطیلی نسبتا طولانی در دیدار حضوری با شما جوانان عزیز و دانش‌آموختگان و سردوشی‌بگیران، امسال در این روز این توفیق مجددا دست داد. ورود چند هزار جوان به نیروهای مسلح یک مژده است، یک بشارت است که هر سال تکرار می‌شود. چه جوان‌هایی که دانش‌آموخته دانشگاه‌ها هستند و درجه افسری می‌گیرند و وارد می‌شوند، مشغول کار می‌شوند، چه کسانی که وارد دانشگاه می‌شوند و سردوشی می‌گیرند و مشغول تحصیل می‌شوند، هر‌کدام به نحوی روحیه جدیدی را به نیروهای مسلح تزریق می‌کنند. این ورود جوان‌ها دارای پیام نوسازی و استحکام است؛ جوان‌ها هرجا که وارد می‌شوند، در هر مجموعه‌ای، در هر سازمانی که وارد بشوند، درواقع پیام استحکام و نوسازی آن مرکز را با خود همراه دارند. حضور جوانان ایرانی در همه زمینه‌ها امیدآفرین است؛ یعنی در بخش‌های گوناگون علمی، اقتصادی، سیاسی، تشکیلاتی، نظامی و... ، هر جا جوان‌ها وارد می‌شوند، با خودشان مژده امید و نوسازی و نوآوری را به همراه می‌آورند.
امروز یک جریان تبلیغاتی گمراه‌کننده‌ای وجود دارد که می‌خواهد عکس این را تبلیغ بکند؛ همت این جریان تبلیغاتی این است که وانمود کند جوان ایرانی از ارزش‌ها گسسته است و به آینده ناامید است و احساس مسئولیت نمی‌کند؛ این را یک جریان تبلیغاتی دارند به‌شدت دنبال می‌کنند. این، عکس واقعیت است؛ درست نقطه مقابل واقعیت موجود در کشور ما است. نسل جوان ما در همه عرصه‌ها و میدان‌ها تا امروز دارای حرکت درخشنده بوده است، در آینده هم انشاءالله همین جور خواهد بود: چه در دفاع از میهن، چه در دفاع از امنیت، چه در کمک به جبهه مقاومت در کل منطقه ــ در همین حرکت عظیم و مقدس دفاع از حرم ــ چه در خدمات اجتماعی، چه در پیشرفت‌های علمی ــ‌که شما که نگاه می‌کنید، پیشرفت‌های علمی در هر نقطه‌ای درواقع بر دوش جوان‌ها است و آنها هستند که پیشران این حرکتند ــ چه در همه آئین‌های مذهبی، این راهپیمایی اربعین ــ چه میلیون‌ها جوان ایرانی که رفتند و راه نجف تا کربلا را طی کردند و چه میلیون‌ها جوانی که در خود کشور، در شهرها، به‌عنوان اربعین، به‌عنوان دورافتادگان از آن سرمنزل بشارت و معنویت راهپیمایی کردند ــ چه در میدان تولید و ابتکار که خبرهای آن را در تلویزیون مشاهده می‌کنید که هر روزی در یک بخشی از بخش‌های تولید کشور و صنعت کشور یک حرکت جدیدی را جوان‌های ما دارند ارائه می‌دهند، چه در مقابله با بیماری همه‌گیر و چه در نهضت کمک مومنانه، چه در جهاد فرهنگی، چه در امداد به‌مناسبت حوادث طبیعی، سیل و زلزله و امثال اینها؛ در همه‌جا که شما نگاه می‌کنید، حضور جوانان را به‌صورت پررنگ می‌بینید. این جوان نمی‌تواند ناامید باشد، این جوان نمی‌تواند گسسته از ارزش‌ها باشد، این جوان یک نیروی خستگی‌ناپذیر در وسط جبهه است و البته جوانان انقلابی و باایمان در همه این موارد پیشتاز بودند. این وضع جوان‌ها است.
خب، با این نگاه اگر حضور شما را ــ‌که در این دانشگاه امام حسن مجتبی اجتماع کرده‌اید و در دانشگاه‌های دیگر دارند می‌شنوند این سخن را ــ مشاهده کنیم، حضور شما و ورود شما در نیروهای مسلح یک ثروت بزرگ است؛ حضور شما یک ثروت بزرگ است، البته در کنار تجربه پیشکسوتان و دانش فرماندهان. تقویت نیروهای مسلح تقویت کشور است. یکی از ستون‌های محکم در تقویت کشور، نیروهای مسلح هستند. البته تقویت کشور فقط به نیروی مسلح وابسته نیست؛ ستون‌های محکم دیگری هم هستند: پیشرفت علمی مایه پیشرفت کشور است؛ ایمان عمومی مردم و رسوخ ایمان در دل‌ها مایه استحکام ملی است؛ حکومت برخاسته از مردم و متکی به مردم مایه سربلندی یک کشور است؛ همه اینها هست، لکن حضور نیروهای مسلح و قدرت نظامی هم یک وسیله مهمی برای تقویت بنیه کشور است. این عوامل گوناگون می‌توانند کشور را از آسیب‌ها و دشمنی‌ها حفظ کنند و حراست کنند. البته این مال همه کشورها است، مخصوص کشور ما نیست؛ همه کشورها احتیاج دارند به این ابزارهای استحکام، لکن در کشوری مثل کشور ما که با دشمنان قلدر و زورگو مثل آمریکا و امثال آنها روبه‌رو است، این اهمیت بیشتری دارد؛ لذا قدرت دفاعی باید تقویت بشود.
این را من همیشه گفته‌ام، باز هم تکرار می‌کنم: قدرت دفاعی باید تقویت بشود. بخشی از سوی بیرون نیروهای مسلح، بخشی از سوی درون نیروهای مسلح؛ من به این دومی می‌پردازم. مسئولان نیروهای مسلح باید راهکارهای نو و روزآمد را برای تقویت نیروهای مسلح در پیش بگیرند که ازجمله آنها هوشمندسازی در آموزش‌ها و در ابزارهای نظامی است که بحمدالله در نیروهای مسلح ما شروع شده، لکن میدان کار هنوز خیلی باز است. امروز هوشمندسازی تمام حرکات نیروهای مسلح از جمله ابزارهای نظامی، سلاح و حتی مهمات یکی از مسائل مهم است. یا پیشرفت‌های پژوهشی و علمی در نیروهای مسلح که این، تقویت نیروهای مسلح است. یا طراحی بازی‌های پیچیده جنگ ترکیبی. امروز جنگ‌های دنیا جنگ‌های ترکیبی است. می‌دانید؛ جنگ سخت و جنگ نرم و جنگ فکری و جنگ فرهنگی و جنگ با سلاح‌های گوناگون و جنگ شناختی و امثال اینها با همدیگر مایه تهاجم به یک ملت یا یک کشور است. بازی‌های جنگ بایستی بتواند همه این لایه‌ها را با شیوه‌های نو، با شیوه‌های روزآمد، انشاءالله تامین کند.
خب، مسئولیت اصلی نیروهای مسلح چیست؟ حراست از امنیت ملی؛ این، آن چیزی است که شما جوان‌ها که تازه وارد این راه شده‌اید، باید به آن ببالید، باید افتخار کنید، سربلند باشید. مسئولیت نیروهای مسلح، مسئولیت امنیت عمومی کشور است. «امنیت» یعنی چه؟ امنیت زیرساخت همه ابعاد زندگی یک جامعه است، یک زیرساخت عمومی است؛ از مسائل شخصی بگیرید، تا مسائل اجتماعی، تا مسائل عمومی، تا مسائل خارجی؛ امنیت زیرساخت همه اینها است. در مسائل شخصی، معنای امنیت این است که شما شب بتوانی با خیال راحت در خانه خودت بخوابی، صبح بتوانی با خیال راحت و بدون دغدغه فرزندت را به مدرسه بفرستی، بتوانی به محل کسب‌وکار بروی، بتوانی بدون دغدغه به نماز جمعه بروی. ببینید، به آن کشورهایی نگاه کنید که این بی‌دغدغگی را ندارند در هیچ‌کدام از این مراحل؛ نه شب با خیال راحت می‌توانند بخوابند، نه روز می‌توانند سر کار بروند، نه می‌توانند با خیال راحت به تماشای بازی‌های ورزشی بروند، نه می‌توانند به نماز جمعه بروند، نه می‌توانند به مسافرت بروند. مخصوص کشورهای کوچک هم نیست؛ در کشورهای بزرگ، از همه بدتر آمریکا، در رستوران امنیت نیست، در دانشگاه امنیت نیست، در مدرسه کودکان امنیت نیست، در فروشگاه امنیت نیست. «امنیت» در مسائل شخصی یعنی این؛ یعنی شما بتوانید خودتان، فرزندان‌تان، خانواده‌تان با احساس امنیت زندگی کنید؛ کارتان، کسب‌تان، مسافرت‌تان، تفریح‌تان همراه با امنیت باشد.
در مسائل عمومی‌تر، در دانشگاه یا حوزه علمیه یا پژوهشکده یا اندیشکده؛ بتوانید بنشینید فکر کنید، کار کنید، تحقیق کنید، مطالعه کنید؛ بدون امنیت نمی‌شود. امنیت اگر نبود، این پیشرفت‌ها حاصل نمی‌شد؛ هر جایی که پیشرفتی حاصل شده است به برکت وجود امنیت بوده است؛ بدون امنیت، کار دشوار می‌شود، سخت می‌شود. تا سرمایه‌گذاری اقتصادی؛ [اگر] بخواهید برای پیشرفت اقتصادی کشور سرمایه‌گذاری کنید، بدون امنیت نمی‌شود؛ ترانزیت بدون امنیت نمی‌شود، تولید بدون امنیت نمی‌شود؛ امنیت زیرساخت همه این چیزها است.
خب سازمان‌های مسلح، تامین‌کننده این نیاز همیشگی و همه‌جایی برای کشور و برای عموم مردم جامعه هستند؛ این، کم افتخاری نیست. ارتش یک جور، سپاه یک جور، سازمان انتظامی یک جور، بسیج یک جور، هر کدام به نحوی تامین‌کننده امنیت هستند. آن کسی که به پاسگاه پلیس حمله می‌کند، [دارد] به امنیت کشور حمله می‌کند؛ آنکه به پایگاه بسیج حمله می‌کند، دارد به امنیت کشور حمله می‌کند؛ آنکه در اظهارات، در سخنرانی، در گفت‌وگوها ارتش را یا سپاه را مورد طعن قرار می‌دهد، به امنیت کشور دارد اهانت می‌کند. تضعیف سازمان‌های نیروهای مسلح، تضعیف امنیت کشور است. تضعیف پلیس به‌معنای تقویت مجرمین است. پلیس موظف است در مقابل مجرم بایستد، امنیت آحاد مردم را تامین کند. آن کسی که به پلیس حمله می‌کند، درواقع مردم را بی‌دفاع می‌گذارد در مقابل مجرمین، در مقابل اراذل و اوباش، در مقابل دزد، در مقابل زورگیر. امتیاز بزرگ کشور ما این است که امنیتی که داریم، امنیت درون‌زا است. فرق دارد که یک کشوری، یک ملتی، از درون خود، با نیروهای خود، با قدرت خود، با اندیشه و فکر خود برای خودش امنیت ایجاد کند، یا یکی از بیرون بیاید بگوید من برای شما امنیت ایجاد می‌کنم، شما را حفظ می‌کنم؛ مثل کسی که از گاو شیرده خودش حراست می‌کند؛ خیلی با هم فرق دارند. امنیت ما درون‌زا است. ما به هیچ‌کس برای امنیت خودمان متکی نیستیم. ما با نیروی خداداد، به لطف الهی، به توفیق پروردگار، به پشتیبانی ولی‌عصر (ارواحنا فداه)، به پشتیبانی ملت، با ایستادگی مسئولان نیروهای مسلح، این امنیت را توانسته‌ایم به وجود بیاوریم و حفظ کنیم. آن که به نیروی خارجی متکی است، همان نیروی خارجی او را در روز مبادا وا خواهد گذاشت؛ نه می‌تواند و نه می‌خواهد از او حراست کند و حفاظت کند. خب، این جملاتی درباره مسائل نیروهای مسلح؛ اینها را به یاد داشته باشید؛ افتخار کنید، دنبال این حرکت کنید، کارتان را کاری مطابق رضای خدا بدانید و برای خدا این کار را دنبال کنید.
و اما چند جمله درباره حوادث اخیر. اولین چیزی که من می‌خواهم بگویم، این است که در این حوادث چند روز اخیر، بیش از همه به سازمان انتظامی کشور ظلم شد، به بسیج ظلم شد، به ملت ایران ظلم شد؛ ظلم کردند. البته ملت در این حادثه هم مثل حوادث دیگر کاملا قوی ظاهر شد؛ مثل همیشه، مثل گذشته؛ در آینده هم همین جور خواهد بود. در آینده هم هر جا دشمنان بخواهند اختلالی ایجاد کنند، آنکه بیش از همه سینه سپر می‌کند و بیش از همه اثر می‌گذارد، ملت شجاع و مومن ایران است؛ وارد میدان می‌شوند؛ و وارد میدان شدند. بله، ملت ایران، مظلوم است اما قوی است؛ مثل امیرالمومنین، مثل مولای متقیان، سرور خودش علی (علیه السّلام) که قوی‌ترین بود و مظلوم‌ترین.
در این حادثه‌ای که پیش آمد، دختر جوانی درگذشت؛ خب حادثه تلخی بود، دل ما هم سوخت، ولی واکنش به این حادثه بدون اینکه تحقیقی شده باشد، بدون اینکه هیچ‌گونه امر مسلمی وجود داشته باشد، این نبود که یک عده‌ای بیایند خیابان را ناامن کنند، ناامنی را برای مردم به‌وجود بیاورند، امنیت را به هم بزنند، قرآن را آتش بزنند، حجاب از روی سر زن محجبه بکشند، مسجد و حسینیه را به آتش بکشند، بانک را به آتش بکشند، ماشین‌های مردم را آتش بزنند. واکنش به یک قضیه‌ای که حالا تأسف‌آور هم هست، موجب نمی‌شود که یک چنین حرکاتی انجام بگیرد؛ این حرکات عادی نبود، طبیعی نبود. این اغتشاش برنامه‌ریزی داشت؛ این اغتشاش برنامه‌ریزی‌شده بود. اگر قضیه این دختر جوان هم نبود، یک بهانه دیگری درست می‌کردند برای اینکه امسال در اول مهر به‌دلیلی که عرض خواهم کرد، در کشور ناامنی درست کنند، اغتشاش درست کنند. چه کسی این را برنامه‌ریزی کرده؟ بنده به‌صراحت می‌گویم این برنامه‌ریزی کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است؛ نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند. عمله و مزدوران و حقوق‌بگیران آنها، بعضی از ایرانی‌های خائن هم که در بیرون از کشور هستند، به اینها کمک کردند.
بعضی‌ها تا ما می‌گوییم «فلان حادثه را دشمن خارجی ایجاد کرده»، روی این کلمه «دشمن خارجی» کأنه حساسیت دارند؛ تا می‌گوییم «آقا! این کار، کار خارجی‌ها بود، کار دشمنان خارجی بود»، فورا سینه سپر می‌کنند برای دفاع از سازمان جاسوسی آمریکا یا صهیونیست‌ها! انواع تحلیل را، انواع لفاظی‌های مغالطه‌آمیز را وسط می‌کشند برای اینکه اثبات کنند که نه، پای خارجی‌ها، دست خارجی‌ها در این قضیه وجود نداشته. در دنیا خیلی اغتشاشات به‌وجود می‌آید؛ خب شما نگاه کنید در اروپا، در فرانسه، هر چند وقت یک‌بار یک اغتشاش مفصل در خیابان‌های پاریس به راه می‌افتد؛ من سوال می‌کنم که آیا سابقه دارد رئیس‌جمهور آمریکا و مجلس نمایندگان آمریکا از اغتشاشگران حمایت بکنند؟ آیا سابقه دارد که پیام بفرستند که ما در کنار شما هستیم؟ آیا سابقه دارد که رسانه‌های جمعی وابسته به سرمایه‌داری آمریکا و دولت آمریکا و مزدوران آنها مثل متأسفانه بعضی از دولت‌های منطقه، ازجمله دولت سعودی، به راه بیفتند برای اینکه از اغتشاشگر حمایت بکنند؟ چنین چیزی سابقه دارد؟ سابقه دارد که اعلان کنند ما فلان سخت‌افزار و فلان نرم‌افزار اینترنتی را در اختیار اغتشاشگران قرار می‌دهیم تا بتوانند با هم راحت ارتباط برقرار کنند و کارشان را دنبال کنند؟ چنین چیزی در هیچ جای دنیا، درهیچ‌یک از کشورها سابقه دارد؟ اما اینجا اتفاق افتاد؛ نه یک بار، نه دو بار، بارها و بارها. خب، چطور شما دست خارجی را نمی‌بینید؟ چطور انسان هوشمند احساس نکند که پشت صحنه این حوادث دست‌های دیگری در کارند، سیاست‌های دیگری در کارند؟
البته آنها به دروغ اظهار تاثر می‌کنند برای اینکه یک نفری از دنیا رفته؛ [اما] دروغ می‌گویند و به هیچ وجه متاثر نیستند؛ خوشحالند، شادمانند برای اینکه یک بهانه‌ای به دست آوردند تا بتوانند حادثه‌آفرینی کنند؛ دروغ می‌گویند. اینجا مسئولان سه قوه اظهار تاسف کردند، همدردی کردند با اینها؛ خب، بعد عناصر خاصی که حالا من اشاره خواهم کرد، افراد دیگری را به قتل می‌رسانند، بدون جرم، بدون جنایت. قوه قضائیه قول داد کار را تا نهایت دنبال کند؛ خیلی خب، تحقیق یعنی همین؛ یعنی کار را دنبال کنند، ببینند، نتیجه معلوم بشود، ببینیم مقصری وجود دارد یا ندارد و مقصر کیست. چطور شما یک سازمان را، یک مجموعه عظیم خدمتگزار را، مورد تهمت قرار می‌دهید، مورد اهانت قرار می‌دهید برای احتمال اینکه یک خطائی از یک نفر یا دو نفر سر زده باشد که آن هم یقینی نیست و تحقیق نشده است؟ هیچ منطقی پشت‌‌سر این حرف نیست؛ این جز کار دستگاه‌های جاسوسی، جز کار سیاستمداران خبیث عنود خارجی هیچ عامل دیگری ندارد.
خب، حالا انگیزه دولت‌های خارجی چیست؟ آنچه بنده احساس می‌کنم، انگیزه آنها این است که احساس می‌کنند کشور درحال پیشرفت به‌سمت قدرت همه‌جانبه است و این را نمی‌توانند تحمل کنند؛ این را احساس می‌کنند، می‌بینند. می‌بینند که بحمدالله بعضی از گره‌های قدیمی درحال گشوده شدن است. البته کشور خیلی مشکل دارد، بر بعضی از این مشکلات سال‌ها گذشته، [اما] حرکت جدی‌ای وجود دارد برای برطرف کردن این مشکلات، برای گشودن این گره‌ها. حرکت به‌سمت پیشرفت را می‌بینند که شتاب گرفته در کشور؛ این واقعیتی است. در همه بخش‌ها یک حرکت شتابنده‌ای را انسان مشاهده می‌کند، احساس می‌کند؛ این را آنها هم احساس می‌کنند. آنها نمی‌خواهند این اتفاق بیفتد. می‌بینند که کارخانه‌های نیمه‌تعطیل به کار افتاده، می‌بینند که دانش‌بنیان‌ها فعال شده‌اند، می‌بینند که تولیدات پیشرفته در بعضی از بخش‌ها روزبه‌روز خود را دارد نشان می‌دهد، می‌بینند که کارهایی دارد انجام می‌گیرد که می‌تواند تهاجم تحریم را ــ که تنها اسلحه دشمن فعلا تحریم است ــ خنثی کند؛ این را مشاهده می‌کنند. برای اینکه این حرکت را متوقف کنند، نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند؛ برنامه‌ریزی کرده‌اند برای دانشگاه، برنامه‌ریزی کرده‌اند برای خیابان؛ برنامه‌ریزی کرده‌اند؛ دشمن برنامه‌ریزی کرده که دانشگاه تعطیل بشود، نسل جوان سرگرم بشوند، برای مسئولین کشور مسائل جدیدی به‌وجود بیاید؛ در شمال‌غرب کشور، در جنوب‌شرق کشور مسائلی به‌وجود بیاید؛ اینها همه سرگرم‌کننده است؛ اینها کارهایی است که برای این دارد ایجاد می‌شود و تحریک می‌شود که حرکت پیش‌رونده کشور را متوقف کنند. البته اشتباه می‌کنند؛ هم در شمال‌غرب اشتباه می‌کنند، هم در جنوب‌شرق اشتباه می‌کنند. من در میان قوم بلوچ زندگی کرده‌ام؛ جزء اقوام وفادار عمیق به انقلاب اسلامی و به جمهوری اسلامی‌اند. قوم کُرد یکی از پیشرفته‌ترین اقوام ایرانی‌اند؛ علاقه‌مند به میهن‌شان، علاقه‌مند به اسلام‌شان، علاقه‌مند به نظام اسلامی‌شان. نقشه آنها نخواهد گرفت، اما آنها زهر خودشان را می‌ریزند، کار خودشان را می‌کنند.
این [کارها] نشان‌دهنده باطن دشمنان ماست. آن دشمنی که در اظهارات دیپلماسی می‌گوید ما قصد تهاجم به ایران را نداریم، ما قصد تغییر نظام جمهوری اسلامی را نداریم، ما با شما دشمنی نداریم و با ملت ایران موافقیم، باطنش این [چیزی] است که مشاهده می‌کنید؛ باطنش توطئه است، باطنش ایجاد اغتشاش است، باطنش نابود کردن امنیت کشور است، باطنش تحریک هیجان کسانی است که با یک هیجانی ممکن است تحریک بشوند و بیایند وسط خیابان؛ باطنش این است.
آنها فقط با جمهوری اسلامی مخالف نیستند، با ایران مخالفند؛ آمریکا با ایران قوی مخالف است، با ایران مستقل مخالف است. همه بحث آنها، همه دعوای آنها سر جمهوری اسلامی نیست؛ البته با جمهوری اسلامی به شدت و عمیقا دشمنند، در این شکی نیست، اما بدون جمهوری اسلامی هم با ایرانی که قوی باشد مخالفند، با ایرانی که مستقل باشد مخالفند. آنها ایران دوران پهلوی را دوست دارند: گاو شیرده و مطیع اوامر آنها که شاه مملکت برای یک تصمیم، ناچار بشود سفیر انگلیس یا سفیر آمریکا را بخواهد و از او کسب تکلیف بکند! این ننگ را ملت ایران چگونه می‌تواند تحمل بکند؟ آنها این را می‌خواهند؛ با ایران مخالفند.
خب؛ عرض کردیم که این زورگویان اینها هستند، فرمان دست اینهایی است که پشت‌صحنه هستند. بنابراین، دعوا بر سر مساله باحجاب و بدحجاب نیست؛ دعوا بر سر از دنیا رفتن یک دختر جوان نیست؛ دعوا اینها نیست. خیلی از این کسانی که حجاب کاملی هم ندارند، جزء هواداران جدی نظام جمهوری اسلامی هستند؛ شما می‌بینید در مراسم مذهبی، در مراسم انقلابی، اینها شرکت می‌کنند؛ بحث سر اینها نیست. بحث سر اصل استقلال و ایستادگی و تقویت و اقتدار ایران اسلامی است؛ بحث سر این است.
من یکی دو نکته را عرض بکنم، عرایضم را تمام کنم. یک نکته این است که این کسانی که در خیابان فساد و تخریب می‌کنند و کردند، اینها همه یک حکم ندارند. بعضی از اینها جوانان و نوجوانانی هستند که هیجان ناشی از ملاحظه فرض کنید که فلان برنامه اینترنتی اینها را به خیابان می‌کشاند؛ هیجانی‌اند، احساساتی‌اند، احساساتی می‌شوند می‌آیند. البته همه اینها، درمجموع، عده بسیار کمی هستند در مقابل ملت ایران و در مقابل جوانان مؤمن و غیور ایران اسلامی؛ لکن همین‌هایی که هستند، یک عده‌شان کسانی هستند که آنها را احساسات و هیجان به خیابان می‌کشاند؛ مشکل اینها را با یک تنبیهی(2)می‌شود حل کرد؛ یعنی هدایت‌شان کرد و تفهیم کرد که اشتباه می‌کنند؛ لکن بعضی از اینها این‌جور نیستند؛ بعضی از اینها بازمانده‌های عناصرِ ضربت‌خورده چهل سالِ گذشته هستند: منافقین، تجزیه‌طلب‌ها، بقایای رژیم منحوس پهلوی، خانواده‌های ساواکی‌های مطرود و منفور که بیانیه اخیر وزارت اطلاعات تا حدود زیادی برخی از این مطالب را روشن کرد؛(3)البته مطالب بیشتری هم وجود دارد. قوه قضائیه بایستی اینها را به میزان مشارکت‌شان در تخریب و ضربه به امنیت خیابان‌ها محاکمه کند و برایشان مجازات معین کند.
یک نکته دیگر این است که در همان اول کار، بعضی از خواص، حالا ناشی از دلسوزی ــ دل‌شان سوخت ــ بدون تحقیق اطلاعیه دادند، بیانیه دادند، حرف زدند، اظهاراتی کردند ــ البته تحقیق‌نکرده ــ بعضی‌هایشان سازمان انتظامی کشور را متهم کردند، پلیس را متهم کردند، بعضی‌شان مجموعه نظام را متهم کردند؛ هرکسی یک‌جوری یک حرکتی کرد. خب حالا حساب این جدا است، لکن بعد از آنکه دیدند قضیه چیست، بعد از آنکه فهمیدند درنتیجه حرف‌های آنها همراه با برنامه‌ریزی دشمن چه اتفاقی در خیابان و در مسیر عمومی مردم می‌افتد، بایستی آن کار خودشان را جبران می‌کردند؛ باید موضع بگیرند، باید صریحا اعلام کنند که با آنچه اتفاق افتاده مخالفند، بایستی تفهیم کنند که با برنامه دشمنان خارجی مخالفند. باطن قضیه معلوم شد. وقتی شما می‌بینید که عنصرِ سیاسیِ آمریکایی این قضایا را به دیوار برلین تشبیه می‌کند، خب باید بفهمید که غرض چیست؛ باید بفهمید که مساله، مساله دلسوزی برای یک دختر جوان نیست؛ این را باید می‌فهمیدید؛ اگر نفهمیدید، بفهمید؛ اگر فهمیدید، باید موضع اعلام بکنید. این هم یک نکته.
برخی چهره‌های ورزشی و هنری هم موضع‌گیری‌هایی کردند؛ به نظر بنده هیچ اهمیت ندارد؛ روی این نباید حساسیت به خرج داد. جامعه ورزشی ما جامعه سالمی است، جامعه هنری ما هم جامعه سالمی است. عناصر مؤمن، علاقه‌مند، باشرف، در این جامعه ورزشی و هنری کم نیستند، زیادند؛ حالا چهار نفر هم یک حرفی می‌زنند؛ حرف آنها ارزشی ندارد. اینکه حالا آیا عناوین مجرمانه بر حرف آنها تطبیق می‌کند یا نه، به‌عهده قوه قضائیه است، اما از لحاظ نگاه عمومی هیچ اهمیتی و ارزشی ندارد و جامعه هنری ما و ورزشی ما با این‌گونه حرکت‌ها، با این رفتارهای دشمن‌شادکن، آلوده نخواهد شد.
آخرین عرض من درود فراوان بر شهدای انتظامی، بر شهدای نیروهای مسلح، بر شهدای مدافع امنیت، بر شهدای اخیر و بر همه شهدای راه حق است.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
پی‌نوشت‌ها
1) در ابتدای این مراسم ــ که در دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن (علیه‌السّلام) برگزار شد ــ سرلشکر محمد باقری (رئیس ستاد کل نیروهای مسلح)، دریادار دوم آریا شفقت (فرمانده منتخب دانشگاه‌های ارتش جمهوری اسلامی ایران)، سرتیپ نعمان غلامی (فرمانده دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام‌حسین) و سرتیپ دوم پرویز آهی (فرمانده دانشگاه افسری و تربیت پلیس امام حسن) گزارش‌هایی ارائه کردند.
2) هشدار، تذکر
3) در بیانیه وزارت اطلاعات که در تاریخ 1401/07/08 منتشر شد، ضمن تشریح جزئیاتی از آشوب‌های روزهای اخیر در برخی نقاط کشور آمده است که در جریان این حوادث، ۴۹ نفر از عوامل و مرتبطان گروهک منافقین، ۷۷ نفر از عوامل گروهک‌هایی از قبیل کوموله، دموکرات، پاک و پژاک، ۵ عضو گروهک‌های تکفیری ـ تروریستی، ۵ نفر از اعضای فرقه بهائیت، ۹۲ نفر از سلطنت‌طلبان و وابستگان رژیم منحوس پهلوی، ۹ نفر از اتباع بیگانه، تعدادی از عناصر مرتبط با رسانه‌های خارجی و ۲۸ نفر از اراذل و اوباش سابقه‌دار بازداشت شدند.