نسیم شیرازی، خبرنگار: بلندقامتان جوان والیبال ایران در میان ناباوری بخشی از اهالی این رشته با کادرفنی تمام‌ایرانی توانستند به مرحله نهایی لیگ ملت‌ها صعود کنند تا حالا با امید و انتظار بیشتر، بازی‌ها پیگیری شود. گرچه هیچ کارشناسی توقعی از بازیکنان جوان تیم ملی که خیلی‌ها حتی اولین تجربه حضورشان در چنین سطحی از مسابقات را پشت‌سر می‌گذارند، نداشتند ولی آنها با انگیزه و نیروی جوان‌شان نگذاشتند زنگ تفریح حریفان شوند و بازی‌به‌بازی عملکردشان را بهتر کردند تا امروز بین 8 تیم اول جدول برای جایگاه بهتر تلاش کنند. تیم ملی برای این صعود شنبه‌‌شب از سد صربستان با هدایت سرمربی پیشین ایران گذشت تا شیرینی این بالا رفتن به کام کادرفنی ایرانی تیم ملی مدت‌ها باقی بماند. حالا سه روز دیگر تیم ملی راهی بولونیای ایتالیا خواهد شد تا در مرحله پایانی هم جوانی، قدرت و خواستنش را محکی جدی بزند. به بهانه این صعود مهم با یکی از کارشناسان والیبال که همیشه از جوانان ملی‌پوش و کادر ایرانی تیم ملی حمایت کرده، هم‌صحبت شدیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با محمد وکیلی را در ادامه خواهید خواند.
تیم ملی بین 8 تیم اول لیگ ملت‌ها ایستاد تا اتفاق بزرگ صعود به مرحله نهایی را رقم بزند، نظر شما تا اینجا درباره عملکرد ایران چیست؟
بچه‌ها واقعا فوق‌العاده بودند؛ کادرفنی، فدراسیون، آنهایی که حمایت کردند، عالی بودند و هیچ فردی باور نمی‌کرد ما با بیشتر از 10تغییری که نسبت به دوره قبل داشتیم بتوانیم این رتبه را در جدول داشته باشیم. سال گذشته 15 بازی داشتیم و امسال 12 بازی انجام می‌دهیم، سال گذشته در 15 بازی که انجام دادیم 5 برد و 10 باخت داشتیم ولی الان در 12 بازی 7 برد داشتیم که این نشان‌دهنده پویایی والیبال کشورمان است. والیبال ایران به‌واسطه توجهی که فدراسیون روی تیم‌های پایه و بازیکن‌سازی انجام می‌دهد و با این تغییرات گسترده‌ای که در تیم ملی به هر دلیلی اتفاق افتاد، توانست عملکرد خوبی را ثبت کند. بعضی بازیکنان بزرگ مانند معروف خداحافظی کردند و افرادی مثل موسوی و غفور به هر دلیلی فعلا نیستند، علی‌اصغر مجرد، جواد کریمی، میثم صالحی آسیب دیدند؛ فرهاد قائمی، میرزاجانپور، آرمان صالحی و خیلی بازیکنان دیگر که دور قبل بازی می‌کردند، صابر کاظمی که الان جزء تیم است ولی جزء بازیکنان حاضر در لهستان نیست، این نبودن بچه‌ها نشان می‌دهد چقدر بازیکن ساختیم. صربستان را ببینید؛ در تیم‌های پایه بیشتر از یک دهه است کاری انجام نمی‌‌دهد و حالا چون دو بازیکن قدرتی‌اش رفته، به‌راحتی تسلیم ایران شد. تیمی که بزرگ است و بزرگ می‌ماند، به کار زیربنایی که فدراسیون آن کشور انجام می‌دهد ربط دارد. موج بازیکنانی که نسبت به نسل گذشته تغییر پیدا می‌کنند در تیم ما از همه‌جای دنیا بهتر شکل گرفته است. برزیل که الان ششم جدول است فقط یک بازیکنش نبود، شرایطش بسیار متفاوت شد ولی ما از دوره قبل فقط میلاد عبادی‌پور را همراه داریم. کشورما سرشار از بازیکن‌های جوان و مستعد است که فدراسیون هم روی آنها برنامه‌ریزی خوبی کرده است و نتیجه نگاه بلندمدتش روی بازیکن‌های جوان و نوجوان را می‌گیرد و خوشحالیم این اتفاق می‌افتد؛ امیدوارم در مرحله بعدی هم بچه‌ها بدرخشند.
تیم ملی در این چند هفته به تیمی که تیم‌های بزرگ را راحت‌تر از بقیه تیم‌ها می‌برد، معروف شده است!
شروعش با کمی نگرانی همراه بود؛ چراکه بچه‌ها جایگزین بازیکنان بزرگ شده بودند و با کمی استرس و نگرانی شروع کردند و اولین‌باری بود که کادر ایرانی در لیگ ملت‌ها تیم را دراختیار گرفته بود ولی رفته‌رفته خوب شدند و درخشیدند.
جوانان ایران چالش بزرگی را در این رقابت‌ها پشت‌سر می‌گذارند، ارزیابی‌تان از بازی‌های بعدی چیست؟
بچه‌ها به یک تیم قابل احترام تبدیل شدند و هرچه گذشت، اعتمادبه‌نفس‌شان بیشتر شد و بعد از اینکه توانستند آمریکا را ببرند، اعتمادبه‌نفس‌شان خیلی خوب شد و جلوی برزیل هم خیلی خوب بازی کردند. تیم‌های مطرح لهستان و صربستان را بردند، خیلی از تیم‌های بزرگ را تسلیم کردیم و این جدا از کانادا و استرالیا و چین بود که مردم توقع بردن هم داشتند. اعتمادبه‌نفس ایجادشده بین بچه‌ها باعث شد راحت‌تر بازی کنند. حضور دکتر داورزنی بعد از هفته اول کنار بچه‌ها هم خیلی موثر بود و وقتی بار روانی منفی روی دوش بچه‌ها نبود، راحت بازی کردند و فوق‌العاده ظاهر شدند.
نقاط‌ضعف و قوت تیم ملی از نگاه شما چه بود؟
من نقاط‌ضعفی در تیم ایران ندیدم که بخواهم روی آن خیلی تکیه کنم. تیم‌ها تا دندان مسلح بودند، جلوی 15 هزار تماشاگر لهستانی، از سد لهستان گذشتن کار سختی است. باید دید کارشناسان نقطه‌ضعف را چه می‌بینند. والیبال مدرن این‌گونه نیست که هر طور دل‌تان می‌خواهد، بازی کنید. در این والیبال تیم‌های حریف ممکن است اجازه عملکرد و تاکتیک بهتر را نداشته باشند، اگر ما نقاط‌ضعف داریم باید بدانیم کدام تیم نقطه‌ضعف ندارد. یک تیم به من معرفی کنید نباخته باشد یا تا الان همه بازی‌هایش را برده باشد. همه در این جنگی که با هم داشتند، سعی کردند تیم‌هایی را که باید، از سر راه خود بردارند و ما هم از آن قاعده مستثنی نبودیم. زیبایی که در این بازی‌ها دیدم، نگذاشت نقطه‌ضعفی ببینم. چه نقطه‌ضعفی؟ باید این را بگویم که در سرویس بد بودیم؟ نه بد نبودیم، در دریافت بد بودیم؟ نه! ممکن است در بازی‌های اول کمی دچار مشکل شده باشیم ولی بازی‌به‌بازی عملکرد بالا رفت، به‌خصوص در بازی با لهستان اگر نقطه‌ضعفی داشتیم، تیم‌های بزرگ را نمی‌توانستیم ببریم. وقتی با تجربه کم می‌توانیم بازی‌های بزرگ را ببریم یعنی فوق‌العاده بوده‌ایم. کمی به سمت‌وسوی مربیانی که با آنها بازی کردیم، بیاییم. مربی آمریکا در مقابل ما چه گفت؟ مربی لهستان یا صربستان چطور؟ همه اینها از تیم ملی ایران تعریف و تمجید کردند. اینکه می‌گویند در بعضی پست‌ها نقطه‌ضعف بود و اگر نقطه‌ضعف باشد، ما موفق نمی‌شدیم، به عقیده من همه بچه‌ها عالی و فوق‌العاده بودند.
تیم ملی چند مصدوم داشت و این‌بار بدون باتجربهها هم در مسابقات بزرگ شرکت کرد. این پوست‌اندازی بالاخره انجام می‌شد؛ ولی نمی‌شد هنوز تعدادی از باتجربهها را کنار تیم نگه داشت؟
اگر در این بازی‌هایی که امسال انجام شد بچه‌ها نمی‌توانستند نمایش خوب داشته باشند، ممکن بود در آینده فدراسیون دست نیاز به‌سوی بعضی از این بازیکنان می‌برد، الان هم مخالفتی ندارم بهترین‌ها در تیم ایران باشند، حتی سعید معروف هم باشد ولی نبود آنها به نوعی کمک کرد به یک نسل جدید از بچه‌ها فرصت دهیم. فکر می‌کنم الان خود سعید معروف هم خیلی خوشحال باشد که تیم ما توانست راهی برود که باز ایران را در والیبال به‌خوبی یاد کنند. غفور و موسوی همه بازیکنان قابل احترامی هستند ولی این پوست‌اندازی بالاخره اتفاق می‌افتاد و ما باید خوشحال باشیم این اتفاق و پوست‌اندازی با عملکرد خوب و شادی مردم توأم شد. اگر ما لطمه خورده بودیم شاید چندین سال والیبال ما عقب رانده می‌شد. فرق ما با تیم‌هایی مثل صربستان و برزیل این است که آنها دیر تیم‌شان را عوض می‌کنند، برای ما هم دیر شده بود ولی از جایی شروع کردیم و تعداد زیادی از بازیکنان ما عوض شدند. در پشت خط شهرام محمودی رفت و امیر غفور ماند، غفور رفت و صابر کاظمی ماند، صابر بنا به دلایلی الان نیست و بردیا سعادت و اسماعیل‌نژاد آمدند که فوق‌العاده کار می‌کنند. خوشبختانه ما اینقدر بازیکن داریم که می‌توانیم در 5 یا 6 سال آینده از تمام ظرفیت والیبال ایران به‌خوبی استفاده کنیم. بازیکنانی مانند رضا عابدینی، جواد کریمی، علی‌اصغر مجرد، میثم صالحی با سنین پایین دوران مصدومیت را می‌گذرانند و ما یک نیم‌تیم هم بیرون داریم. باید به آن بازیکنانی که والیبال را به اینجا رساندند همیشه افتخار کنیم و احترام بگذاریم ولی از تغییر نسل هم باید به‌نیکی یاد کنیم و الهی شکر این تغییر و این نسل هم آبروداری کردند و باعث خوشحالی مردم شدند. ما در تمام زمینه‌ها بازیکن داریم و فقط کمبود تجربه است که این کمبود تجربه با بازی‌های بیشتر درست می‌شود.
صحبت پایانی؟
ممنونم از رسانه‌ها و همه عزیزانی که تیم ملی کشورمان را حمایت کردند. درحال‌حاضر تیم ملی والیبال پرچمدار ورزش کشورمان است؛ چراکه با قدرت‌های بزرگ مبارزه می‌کند و درحال‌حاضر وظیفه همه ما حمایت است و آن عزیزانی که در هفته اول که تیم هنوز به آمادگی روحی نرسیده و استرس داشت کمی انتقادهای تند و شاید غیرمنصفانه داشتند، می‌خواهم واقع‌بین باشند؛ این والیبال کشورمان است و اگر موفق باشد همه ما سربلند هستیم و اگر ورزش و والیبال کشور افت کند هیچ‌جای افتخاری نیست. فکر می‌کنم نقدهایمان باید منصفانه باشد و هر نقدی می‌کنیم به تیم ملی کمک‌دهنده باشد و هرگز از سر مسائل جانبی خدای‌نکرده تیم ملی، کادر، بچه‌ها را نکوبیم. اینها فرزندان ایرانند و ما باید به آنها افتخار کنیم، به نوبه خود به همه این بچه‌ها افتخار می‌کنم.