الهام عابدینی، کارشناس مطالعات بریتانیا در ابتدای صحبت‌های خود به سخنان اخیر سناتور آمریکایی تام کاتن، اشاره کرد و گفت: «کاتن پیرامون تحریم‌های گسترده اقتصادی علیه ایران گفته بود، کارزار فشار حداکثری، کارزاری شکست‌خورده است و ایران نیز راه‌های دور زدن تحریم را پیدا کرده. تام کاتن همچنین در سخنان خود پیشنهاد داده بود نظام تحریم‌های وضع‌شده علیه ایران به‌سمت تحریم‌های اجتماعی نیز برود، از نظر این سناتور آمریکایی آنقدر لایه‌های تحریم اجتماعی باید هوشمند طراحی شود که در آن ایران از درون دچار هرج‌ومرج فروپاشی شود. تحریم اجتماعی در اصل یکی از ایده‌های کارزار فشار حداکثری علیه ایران نیز هست. در کارزار فشار حداکثری، آمریکایی‌ها طوری نظام تحریم‌ها را طراحی کرده بودند که درنهایت روابط بین‌المللی با ایران کانالیزه شود. به نحوی که ایرانی‌ها به‌ویژه هنرمندان و ورزشکاران در نتیجه اجرایی شدن تحریم‌های اجتماعی برای خروج از کشور با چالش‌های جدی دست‌وپنجه نرم کنند، پروژه لغو بازی دوستانه میان ایران و کانادا نیز بخشی از این پروژه است، پروژه‌ای که درتلاش است ایران را در جهان منزوی و حذف کند.»
او درباره مواضع کانادا توضیح می‌دهد: «کانادا که خود را دایه‌دار دموکراسی در دنیا می‌داند، یکی از مقاصد اصلی مفسدان مالی به‌ویژه مفسدان مالی ایران است. کانادا درحالی به‌راحتی پذیرای این مفسدان است که به‌طور طبیعی فرآیند مهاجرت به کانادا برای افراد عادی امری زمان‌بر است. حتی جمهوری اسلامی نزد نهادهای بین‌المللی از این مفسدان مالی شکایت کرده، اما کانادا حاضر به همکاری با ایران در این زمینه نیست. به‌طورکلی رویکرد کانادا حمایت از تمامی کسانی است که درتلاشند به مردم ایران آسیب بزنند. مثلا به جز مفسدان اقتصادی دولت کانادا، از چهره‌های فعال در حوزه تحریم ایران نیز حمایت میکند و در اختیار آنها سالن تبلیغاتی، امکانات و تیم حفاظتی قرار می‌دهد.»
او ادامه می‌دهد: «کشورهایی مانند کانادا، آمریکا، استرالیا و رژیم اشغالگر قدس، همگی بر پایه نسل‌کشی و قتل‌عام بومیان منطقه‌ای که در آن سلطه دارند، بنا شده‌اند. در این کشورها همچنان اقلیت‌های مذهبی و نژادی با چالش‌های متعددی روبه‌رو هستند. شما وقتی شرایط مسلمانان در این کشورها را موردبررسی قرار می‌دهید، با انواع و اقسام اسلام‌ستیزی روبه‌رو خواهید شد، ازجمله تبعید، ممنوعیت پذیرش دانشجو در دانشگاه، محدودیت‌‌های استخدامی؛ همه این موارد به ما ثابت میکند که اکنون فقط شکل برخورد با اقلیت‌ها در این چند کشور دچار تغییر شده، اما مساله هنوز پابرجاست. دولت کانادا می‌گوید ما یک‌سری ارزش داریم که تمامی تبعه‌های کانادا باید به آن ملزم باشند، جالب است بدانید که این ارزش‌ها اخلاقی انسانی نیست و بیشتر جنبه ایدئولوژیک دارد.»
او می‌گوید: «مقصود از آزادی بیان و مذهب در کانادا درواقع آزادی صحبت و اقدام علیه عقاید مختلف است، نه آزادی پیروان ادیان مختلف در تبلیغ دین‌شان.»
عابدینی در پایان به بررسی شخصیت ترودو نیز پرداخت و گفت: «تفاوت ترودو با هایپر در این است که نخست‌وزیر قبلی کانادا خیلی تند و صریح علیه ایران موضع می‌گرفت اما ترودو برخلاف هایپر سعی میکند از مواضع صریح علیه ایران بپرهیزد و دشمنی خود با جمهوری اسلامی ایران را در قالب مواردی چون ادعاهای واهی در زمینه نقض حقوق‌بشر در ایران نشان دهد.»