علی مزروعی، خبرنگار گروه سیاست: مردم فلسطین بهار امسال پنجاه‌وپنجمین بهاری است که به نظاره تصویر خزان‌زده قدس‌اشغالی در زیر پوتین‌های نظامیان صهیونیست نشسته‌اند. آنچه اما تحمل زخم اشغال بر دیوار‌های قبه الصخره را سخت‌تر می‌کند، نمکی است که صهیونیست‌ها هرسال با رقص پرچم‌هایشان به توهم پیروزی بر آن می‌پاشند.
اکنون سه‌دهه است که شهرک‌نشینان صهیونیستی به مناسبت اشغال کامل قدس در سال 1967 یک راهپیمایی ‌نمادین تحت‌عنوان راهپیمایی پرچم برگزار می‌کنند و به بهانه همین راهپیمایی مسجدالاقصی را مورد بی‌حرمتی خود قرار می‌دهند. این راهپیمایی سال گذشته خشم فلسطینیان را برانگیخت و درنهایت به نبرد سیف‌القدس و اعلام آتش‌بس یکجانبه از سوی رژیم‌صهیونیستی انجامید. نبردی که توان نظامی صهیونیست را تا حد زیادی زیرسوال برد و ظرفیت‌های نظامی جدید حماس را آشکار کرد. حال صهیونیست‌ها بدون درس گرفتن از تجربه‌های پیشین بار دیگر با برگزاری این راهپیمایی دست به ماجراجویی زده‌اند. در همین راستا روز گذشته بیش از 1500 صهیونیست تحت تدابیر شدید امنیتی خود را به مسجدالاقصی رساندند. نظامیان رژیم‌صهیونیستی ابتدای یورش به مسجدالاقصی، برای اینکه صهیونیست‌ها به‌راحتی به برگزاری مراسم رقص پرچم بپردازند، به بستن درهای مسجد قَبَلی اقدام و معتکفان را در این مکان حبس کردند.
در این مراسم ایتمار بن گوویر از افراطی‌ترین نمایندگان پارلمان اسرائیل (کنست) که بارها خواستار اخراج همه فلسطینیان از فلسطین تاریخی شده و در یورش به محله جنجالی الشیخ جراح نیز مشارکت داشته است، تحت تدابیر شدید امنیتی حضور یافت. شنبه‌شب نیز شهرک‌نشینان اشغالگر اسرائیلی به شهرک حواره در جنوب نابلس یورش بردند و اقدام به تیراندازی به‌سمت خانه‌های فلسطینیان در این منطقه کردند. شهرک‌نشینان همچنین در هجوم به روستای «بورین» در جنوب نابلس خانه یکی از شهروندان فلسطینی را به آتش کشیدند.
راهپیمایی پرچم در سال جاری درحالی برگزار شد که باتوجه به تنش‌های ایجادشده اخیر در کرانه باختری بسیاری از مقامات رژیم‌صهیونیستی از وقوع درگیری‌ها در جریان راهپیمایی پرچم به‌شدت نگران بوده و حتی آمریکا این پیشنهاد را به متحد منطقه‌ای خود داده بوده که مسیر انتخاب‌شده برای راهپیمایی را تغییر دهد؛ پیشنهادی که البته موردقبول طرف اسرائیلی قرار نگرفت. در ادامه چرایی اصرار رژیم‌صهیونیستی بر بحرانی کردن فضای پرتنش کنونی و پیامدهای ناشی از آن را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

    رژیم‌صهیونیستی و بحران قدرت سخت
رژیم‌صهیونیستی که همواره با رویکرد مبتنی‌بر اشغال چشم بر گسترش قلمرو حکومت جعلی خود دارد برای تامین امنیت ساکنان خود با چالش‌های جدی خارجی و داخلی مواجه است. در مواجهه خارجی این رژیم بعد از شکست در نبرد 33 روزه با لبنان یک شکست دیگر را نیز تجربه کرده است. حمایت این رژیم و کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس از گروه‌های تروریستی برای برکناری بشار اسد از ریاست‌جمهوری سوریه سرانجام با شکست مواجه شد. پس از ابقای بشار اسد متحدان عربی رژیم‌صهیونیستی یک‌به‌یک سیاست تقابل‌جویانه خود با رئیس‌جمهور سوریه را کنار گذاشته و اسرائیل را در تقابل با همسایه شمالی خود تنها گذاشتند تا سوریه درکنار لبنان همچنان به‌عنوان یک تهدید امنیتی جدی برای موجودیت رژیم‌صهیونیستی باقی بماند. در جبهه داخلی نیز رژیم‌صهیونیستی سال گذشته شکست در نبرد سیف‌القدس و اعلام آتش‌بس یکجانبه را تجربه کرده است. شکستی که تبعات آن همچنان دامن اسرائیل را گرفته و گروه‌های مقاومت فلسطینی را برای اقدامات تقابلی در مقابل اسرائیل جسورتر کرده است. حملات شهادت‌طلبانه اخیر فلسطینیان در کرانه باختری نمونه‌ای از همین تبعات غیرقابل‌مهار است که توانمندی امنیتی تل‌آویو را به چالش کشیده است. علاوه بر شکست‌های متعدد منطقه‌ای عامل دیگری که رژیم‌صهیونیستی را با بحران تامین امنیت مواجه کرده کاهش حمایت‌های متحدان این رژیم است. اروپا و آمریکا از زمان آغاز جنگ اوکراین تمرکز خود را بر حمایت نظامی از کی‌یف متمرکز کرده‌اند. قرار گرفتن اوکراین در کانون حمایت‌های نظامی ناتو دسترسی رژیم‌صهیونیستی به بخش عظیمی از تجهیزات نظامی را محدود کرده است. حتی پیش از بحران اوکراین نیز آمریکا که مهم‌ترین متحد نظامی این رژیم در منطقه محسوب می‌شود به‌ناچار تعداد زیادی از نیروهای خود را از خاورمیانه خارج و چتر حمایتی اسرائیل را نامطمئن کرده بود.

    رژیم‌صهیونیستی و احیای قدرت نرم
شکست در جبهه سوریه و خروج تدریجی نیروهای آمریکایی از منطقه توان نظامی صهیونیست‌ها را تا حد زیادی در ذهن ساکنان رژیم‌صهیونیستی شکننده تصویر کرده است. در همین راستا بود که سال گذشته بنیامین نتانیاهو در بحبوحه بحران سیاست داخلی اسرائیل برای تداوم دوران نخست‌وزیری خود تنش با فلسطین را شدیدتر کرد تا بتواند با کسب پیروزی در یک نبرد کوچک در چهره یک منجی ظاهر شود و دستاورد سیاسی به‌دست بیاورد. درنهایت این طراحی نتانیاهو نه‌تنها دستاوردی برای او نداشت، بلکه نمایش قدرت راکتی و پهپادی حماس کاملا نتیجه‌ای برعکس را رقم زد و رژیم‌صهیونیستی را ناچار به پذیرش شکست و اعلام آتش‌بس یکجانبه کرد. نفتالی بنت نخست‌وزیر جدید این رژیم اما از زمان روی کار آمدن خود تلاش برای احیای حیثیت نظامی از دست رفته رژیم‌صهیونیستی و احیای قدرت نرم دولت این کشور را آغاز کرده است. برگزاری مانور نظامی ارابه‌های آتش، ایجاد ناتو منطقه‌ای و انجام عملیات‌های خرابکارانه و تروریستی علیه ایران نمونه‌هایی از جدیدترین اقداماتی هستند که بازتاب رسانه‌ای آن با هدف احیای قدرت نرم اسرائیل انجام می‌شود. در عرصه داخلی نیز بنت برای راضی نگه‌داشتن راستگراهای افراطی اقدامات تنش‌زایی مانند راهپیمایی پرچم را مورد حمایت قرار می‌دهد. این اقدامات اما با توجه به تجربه میدانی نبرد سیف‌القدس و حساسیتی که رهبران گروه‌های مقاومت نشان داده‌اند، به‌نوعی حرکت روی لبه تیغ تلقی می‌شود و هر آن ممکن است اسرائیل را با بحران دیگری درگیر کند.

    رسمیت بخشیدن به اشغال قدس
قدس به‌لحاظ هویت تاریخی- مذهبی‌ای که دارد مهم‌ترین نقطه از فلسطین‌اشغالی محسوب می‌شود. این وجهه هویتی کمک می‌کند تا رژیم‌صهیونیستی بتواند با تسلط بر قدس جایگاه خود در فلسطین اشغالی را تثبیت و مشروعیت بیشتری کسب کند.
در همین راستا اسرائیل با حمایت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا در سال 96 پایتخت خود را از تل‌آویو به قدس‌اشغالی انتقال داد. حال رژیم‌صهیونیستی برای رسمیت بخشیدن به این تغییر سعی دارد هویت صهیونیستی بیشتری به این شهر بدهد. اقداماتی همچون اخراج فلسطینی‌ها از این شهر و اجرای مراسم نمادین همچون راهپیمایی پرچم با همین هدف انجام می‌شوند. حضور پرشمار و دائمی فلسطینیان در مسجدالاقصی اما مهم‌ترین مانع برای تحقق این هدف است. به همین دلیل در چندماه اخیر بارها شاهد هتک حرمت این رژیم به مسجدالاقصی بوده‌ایم. درنتیجه این رویکرد تنش‌زا از جانب رژیم‌صهیونیستی، گروه‌های مقاومت فلسطینی اقدامات تلافی‌جویانه نظیر انجام اقدامات شهادت‌طلبانه را در دستورکار قرار داده‌اند؛ واکنشی که تا الان بارها نظامیان رژیم‌صهیونیستی را ناچار به عقب‌نشینی از موضع خود کرده است. در دوماه ابتدایی سال 1401 شهدایی مانند ضیاء حمارشه و رعد حازم عملیات‌های موفقی در مناطق اشغالی 1948 انجام دادند که دست‌کم 19 صهیونیست کشته و شمار دیگری زخمی شدند.

    آلارم جنگ
برنامه اشغالگران و شهرک‌نشینان افراطی صهیونیست برای برگزاری راهپیمایی پرچم‌ در قدس، سبب شده گروه‌های مقاومت فلسطینی در حالت آماده‌باش قرار گیرند و اشغالگران را به رویارویی تهدید کنند. گروه‌های فلسطینی در نوار غزه به رژیم اشغالگر درباره ارتکاب هرگونه حماقتی هشدار دادند و از این رژیم خواستند اجازه ندهد شهرک‌نشینان افراطی وارد حریم مسجدالاقصی شوند. گروه‌های مقاومت در نشست اضطراری خود در غزه تاکید کردند که این برنامه مانند یک بشکه باروت خواهد بود که تمام منطقه را منفجر خواهد کرد و به آتش خواهد کشید. علاوه‌بر گروه‌های مقاومت فلسطینی سایر گروه‌های جبهه مقاومت نیز نسبت به هتک حرمت مسجدالاقصی واکنش نشان داده‌اند. سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله 25 می در آخرین سخنرانی خود به مناسبت روز آزادسازی جنوب لبنان تصریح کرد که اگر مسجدالاقصی توسط شهرک‌نشینان به‌خطر بیفتد، حزب‌الله مستقیما وارد عمل خواهد شد. استفاده مشترک سیدحسن نصرالله و یحیی السنوار رئیس حماس در غزه، از عبارت «محور بیت‌المقدس» در آخرین سخنرانی‌های خود می‌تواند به‌عنوان علامتی از هماهنگی بالقوه بین همه نیروها مقاومت تلقی شود که درصورت تشدید اقدامات تحریک‌آمیز رژیم‌صهیونیستی قابلیت عملیاتی شدن خواهد داشت. در شرایطی که اسرائیل در نبرد سیف‌القدس در سال 2021 نشان داده است توان مواجهه مستقیم با حماس به‌عنوان کوچک‌ترین شاخه‌های مقاومت را ندارد، ایجاد یک جنگ همه‌جانبه بین رژیم‌صهیونیستی و گروه‌های مقاومت در منطقه این قابلیت را دارد که حتی موجودیت اسرائیل را نیز مورد تهدید قرار دهد.