ابوالفضل مظاهری، خبرنگار گروه دانشگاه: دوساعت مانده به شروع جلسه تلفن‌همراهم با یک شماره چهاررقمی زنگ می‌خورد. بالاخره پیگیری‌های حضور و حاشیه‌نگاری از جلسه هم‌اندیشی اساتید دانشگاهی با رئیس‌جمهور نتیجه میدهد. قرارمان می‌شود ساعت پنج عصر، گیت دوم، ایست و بازرسی خیابان خورشید. هرچه به گیت نزدیک می‌شوم، تعداد ماشین‌ها هم بیشتر می‌شود. ورودم با چند تن از اساتید همزمان می‌شود. نگهبان خوش‌رو، اسامی را از روی لیست چک می‌کند و اجازه ورود میدهد. اسم من اما نه‌تنها در لیست نیست، بلکه با تماس اول هم کسی ضامن ورودم نمی‌شود. منتظر می‌مانم برای هماهنگی بیشتر؛ این هم از برکات حضور دقیقه نودی است و هم بعدتر فهمیدم از فقدان تجربه لازم در مراجعه به نهاد ریاست‌جمهوری!
بفرمایید آقای دکتر!
با راهنمایی مسئولان نهاد به سمت راهنمای مراجعان می‌روم. اسمم را که می‌آورم، متصدی تایید می‌کند: «بله، هماهنگ شده.» کارت مراجعان را می‌گیرم و به راه می‌افتم و به سمت تحویل وسایل می‌روم. سرباز خوش‌برخوردی که از برگزاری جلسه اساتید مطلع است، همه را با لفظ آقای دکتر خطاب می‌کند. پیش از من فواد ایزدی، استاد دانشگاه تهران تلفن‌همراهش را تحویل میدهد و نوبت من می‌شود: «بفرمایید آقای دکتر!» لبخندی زیر ماسک می‌زنم و کارتم را می‌گیرم. گیت آخر را هم هرطور بود و شد، رد می‌کنم و به طبقه سوم می‌روم؛ همان سالن شهیدبهشتی که هفته قبل میزبان نشست دانشجویان با رئیس‌جمهور بود. تقریبا سالن تکمیل شده که می‌رسم، قریب به 50 نفر از روسا و اساتید دانشگاهی در جلسه حضور دارند. بالای مجلس، محمدعلی زلفی‌گل وزیر علوم و مصطفی رستمی رئیس نهاد نمایندگی مقام‌معظم‌رهبری در دانشگاه‌ها سمت راست صندلی رئیس‌جمهور نشسته‌اند. سمت چپ خانم مسنی از اعضای هیات‌علمی دانشگاه تربیت‌مدرس یعنی نهله غروی‌نائینی نشسته و یک صندلی هم خالی مانده که دقایق آغازین برنامه توسط محمدرضا عارف پر می‌شود. سمت راست، دکتر محمدمهدی طهرانچی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی و تقی آزاد‌ارمکی استاد سرشناس دانشگاه تهران و درکنارشان برخی روسای دانشگاه تهران و درمقابل هم غلامحسین اسماعیلی رئیس دفتر رئیس‌جمهور، محمد جمشیدی معاون امور سیاسی دفتر و محمدصادق خیاطیان رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست‌جمهوری در دولت سیزدهم حضور دارند. من هم کنار محمد مرندی استاد دانشگاه تهران می‌نشینم و خودم را آماده می‌کنم.
بگید خانواده اسپند دود کنند!
ساعت از 18 عبور کرده، برخی اساتید تاخیر شروع جلسه به چشم‌شان آمده و ساعت را به هم نشان می‌دهند. 10 دقیقه‌ای از ساعت 18 سپری شده که سیدابراهیم رئیسی وارد جلسه می‌شود. یکی‌یکی با حضار از همان بالای مجلس سلام‌علیکی می‌کند. قاری قرآن، تلاوت آیات ابتدایی سوره تغابن را آغاز می‌کند تا نشست اساتید با اندکی تاخیر به‌صورت رسمی آغاز شود. زهرا خلیلی از گویندگان خبر صداوسیما که اجرای مراسم را برعهده دارد می‌گوید قرار است 20 نفر از اساتید حاضر نکات‌شان را کوتاه و چهاردقیقه‌ای به سمع‌ونظر آقای رئیس‌جمهور برسانند. با اجازه از رئیس‌جمهور نخستین استاد، حسن دانایی‌فرد از اساتید دانشگاه تربیت‌مدرس صحبتش را نمکین آغاز می‌کند: «من جوان‌تر و خوش‌تیپ‌تر از همه هستم. به‌خاطر همین من شروع می‌کنم.» همه لبخندی می‌زنند، رئیس‌جمهور هم از فرصت استفاده می‌کند تا یخ جلسه آب شود و فضا صمیمی‌تر ادامه یابد: «آقای دکتر بگید خانواده اسپند دود کنند!»
4 پیشنهاد برای حکمرانی مردمی
استاد دانشگاه تربیت‌مدرس نکاتش را در چهار محور در راستای بهبود کیفیت تصمیم‌گیری در وزارتخانه‌ها مطرح می‌کند؛ از مردمی بودن دولت شروع و تاکید می‌کند باید در فرآیند کشورداری و حکمرانی کشور متجلی و در گفتار و اندیشه دولتمردان هم جلوه‌گر باشد. از رئیس‌جمهور می‌خواهد صبر و حلم بیشتر در رفتار کارکنان دولت دیده شود. در نکته دومش به توصیه‌های استخدامی اشاره می‌کند و می‌خواهد مثل برخی کشورهای دیگر، ارائه این توصیه‌ها جرم تلقی شود. در نکته بعدی‌اش می‌خواهد دولتمردان جامعه را آرام مدیریت کنند و هر حرفی را مطرح نکنند که بخواهند تکذیبیه دهند تا اعتماد ملی افزایش یابد. نکته آخر را هم در وقت‌های اضافه به سرعت بیان می‌کند و می‌خواهد برای افزایش کیفیت تصمیم‌گیری از دانش اساتید در کنار وزرا استفاده شود.
حکایت فرمان‌هایی که به چرخ متصل نیست!
عضو هیات‌علمی دانشگاه علموصنعت، میرسامان پیشوایی نفر بعدی است که مجری برنامه «رویکرد سیستمی به نظام حکمرانی» را به‌عنوان تیتر صحبت‌های او مطرح می‌کند. پیشوایی محدود‌کردن زمان مدیران ارشد به سیاستگذاری را آدرس غلط می‌داند و مشکل اصلی را در جاری‌سازی قوانین و سیاست‌ها عنوان می‌کند. او می‌گوید مدیران ارشد کشور، فرمان‌هایی به دست دارند که به چرخ متصل نیست. این استاد دانشگاه معتقد است که در نظام برنامه‌ریزی از فقدان یک قوه عاقله رنج می‌بریم. سومین و آخرین محور صحبتش هم به شعار دولت یعنی دولت مردمی اختصاص دارد. خلاصه حرفش این است که باید فرصت‌های مشارکت مردم برای مردم تبیین شوند، مردم برای استفاده از این فرصت‌ها توانمند شده و مزایای مشارکت موفق برای مردم ملموس شود. کلام پیامبراکرم که فرمود «من بر امت خودم از ناحیه فقر اقتصادی بیم ندارم، اما از سوءتدبیر بیمناک هستم» پایان صحبت‌های او شد.
اساتید زن، انتهای ردیف نشستند اما سومین نفر سخنران، تنها استاد زن بالانشین جلسه است که شکل‌گیری رشته مطالعات زنان در دانشگاه تربیت‌مدرس و وضعیت امروز آن را به رئیس‌جمهور گزارش میدهد. در پایان از همه می‌خواهد مساله پوشش در دانشگاه‌ها را جدی‌تر گرفته و دستورالعمل‌های مربوط به این مساله را ابلاغ کنند و به دانشجویان برسانند.
فرهنگستان علوم انسانی تاسیس شود
نوبت به رئیس پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، نجف لکزایی می‌رسد تا نکات خود را ذیل تحول علوم انسانی مطرح کند. او از حکمرانی علم آغاز می‌کند و می‌گوید علوم انسانی احتیاج به تقویت دارد. از مدارس تیزهوشان می‌گوید که در حوزه علوم انسانی حرفی برای گفتن ندارند و پیشنهاد میدهد فرهنگستان علوم انسانی تاسیس شود تا بلکه با تسلط بیشتر کم‌کاری‌ها در این حوزه جبران شود.
سردار محمدرضا حسنی‌آهنگر که در دانشگاه جامع امام‌حسین، فرمانده خطاب می‌شود سخنران بعدی مراسم است. از نقش علم و فناوری در تمدن‌سازی سخن می‌گوید و نکاتش را در سه محور دسته‌بندی کرده است. روایت حوزه‌ای از آسیب‌ها و روایت نقطه‌ای از پیشرفت‌ها را برنامه جریان تحریف معرفی می‌کند. او پرورش انسان برای کادرسازی و تولید فکر برای نظام اسلامی را دو خروجی دانشگاه تراز اسلامی عنوان و پیشنهادهایی در راستای تکمیل زیست‌بوم فناوری و ایجاد زیست‌بوم دانش‌بنیان اقتصادی ارائه کرد.
علمی نیاز داریم که منطبق بر بوم باشد
تقی آزاد‌ارمکی شاید متفاوت‌ترین سخنران نشست اساتید باشد. نوبت به استادتمام دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران می‌رسد: «ایران کشوری پرمساله است و طبیعتا پرحادثه هم هست. هم نباید از ایران ترسید، هم نباید آن را رها کرد، باید مدیریت کرد.» با این جملات صحبتش را آغاز می‌کند و می‌گوید در تمام این سال‌ها با بنیادین قلمداد شدن هر موضوعی مبارزه کرده اما توفیقی نیافته است. او معتقد است با این کار جامعه را بدحال کردیم: «دانشی لازم است که مجموعه این مسائل متعدد را صورت‌بندی و اولویت‌بندی کند و در دستورکار رئیس‌جمهور قرار دهد. تا درنهایت به یکی، دو مساله اساسی برسیم.» استادتمام دانشگاه تهران از علم به‌عنوان موضوع مغفول در ایران یاد کرده و اضافه می‌کند: «صاحبان مدرک زیاد داریم اما علم آنگونه که موردنیاز هست، نداریم. باید بازنگری کنیم. علمی نیاز داریم که منطبق بر بوم باشد.» او هم مثل برخی اساتید گریزی به وضعیت اداری می‌زند و از رئیس‌جمهور می‌خواهد بروکراسی در ایران را بسامان کند.
دانش حوزه بین‌الملل کار بیشتری می‌طلبد
فواد ایزدی هفتمین استادی است که صحبت می‌کند. پیش خودم فکر می‌کنم حتما درباره برجام و مذاکرات نکته‌ای خواهد گفت اما دریغا! استاد برخلاف تصورم با دغدغه‌های علمی‌اش به جلسه آماده و از ضرورت ارتقای دانش کشور در حوزه بین‌الملل سخن گفت. او می‌گوید اهالی علم این حوزه اکثرا افراد باتجربه‌ای هستند که در آستانه بازنشستگی هستند. از طرفی سرعت تحولات دنیا به سمت تحقق پیچ تاریخی مورداشاره رهبر انقلاب حرکت می‌کند. این دو مورد را مقدمه چرایی طرح بحثش عنوان کرده و توجه و نگاه ملی را برای تربیت کارشناسان کارآمد در حوزه بین‌الملل طلب می‌کند. ایزدی همچنین برای تعیین‌تکلیف این ماجرا، پیشنهاد تشکیل شورایی با حضور همه نهادهای فعال این حوزه را به رئیس‌جمهور ارائه می‌کند.
هدیه علمی برای آقای رئیس‌جمهور
«بدترین چیز برای یک استاد این هست که بگید چهار دقیقه صحبت کند! من قبول می‌کنم اما نمی‌گویم چندتا!» محمدرضا جهان‌سوز، استاد دانشگاه تهران با این جملات شکوه نمکینی از مدت‌زمان ارائه‌اش می‌کند و به یکی از موضوعات و چالش‌های مهم روز کشور یعنی امنیت غذایی می‌پردازد. جهان‌سوز با طرح یک سوال صحبتش را آغاز می‌کند: «چرا با وجود 6500 عضو هیات‌علمی و هزاران دانشجوی کارشناسی‌ارشد، امروز باید میلیاردها دلار واردات محصولات استراتژیک داشته باشیم؟» او از صحبت‌های امام و رهبری در این زمینه جملاتی را نقل می‌کند و در آخر از هدیه‌ای می‌گوید که برای رئیس‌جمهور آورده است. طرح برنامه راهبردی امنیت غذایی هدیه خاص این استاد دانشگاه است که تقدیم رئیسی می‌کند.
پیشنهاد برگزاری رویداد ملی علم‌وفناوری به سبک المپیک
ساعت روبه‌روی من، ساعت7 را نشان میدهد. کمتر از یک‌ساعت به اذان مغرب مانده که جمعیت سخنرانان صحبت کرده، تازه به نیمه نزدیک می‌شود. مجری از اساتید می‌خواهد به زمان 4دقیقه‌ای پایبند باشند تا امکان صحبت برای همه فراهم شود. علی عبدالعالی، عضو هیات‌علمی دانشگاه علموصنعت نفر بعدی است. از آن دست اساتید خوش‌فکری است که اخیرا بیشتر او را در رسانه‌ها می‌بینیم. اینجا برعکس اکثریت آقایان، بدون کت روی صندلی نشسته و ساده و بدون تکلف شروع می‌کند. عبدالعالی قرار است از نقش ترویج علم در تولید دانش‌بنیان صحبت کند. او تولید دانش‌بنیان را به کاشتن درخت گردو تشبیه می‌کند و نگاه بخشنامه‌ای به شعار سال را بزرگ‌ترین خطر تهدیدکننده آن می‌داند. او یکی از راه‌های تحقق شعار سال را ترویج علم یا به‌عبارت دیگر، بیان جذاب کاربردهای فناوری عنوان می‌کند و از واژه جدیدی استفاده می‌کند که برایم تازگی دارد! می‌گوید دو استادتمام یکی از دانشگاه‌های آمریکا (اگر اشتباه نکنم، هاروارد) این کار را شروع کردند. عبدالعالی معتقد است دولت مردمی، عملش هم باید مردمی باشد. او پیشنهاد برگزاری المپیک علم‌وفناوری را مطرح می‌کند و آن را برای برگزاری در سطح جهان اسلام و حتی تمام سراسر جهان قابل امتداد می‌داند.
نقاط قوت و ضعف در ساختار منابع، موضوع صحبت استادی از دانشگاه زنجان است. داوود مرادخانی اگرچه دانشیار گروه مهندسی مواد است اما صحبت‌هایش از دریچه آمار آغاز می‌شود. او هم‌افزایی نهادهای آماری را به‌عنوان نخستین مطالبه خود از رئیس‌جمهور مطرح می‌کند. او در ادامه به آسیب‌شناسی برخی موضوعات مرتبط با بودجه‌های جاری می‌پردازد و می‌گوید نیاز به شفافیت بیشتری دارند. او نقدی هم بر وضعیت زیست‌بوم جامعه، صنعت و دانشگاه دارد و می‌گوید باید از رفتارهای سنتی عبور کنیم و پروژه‌های پژوهشی‌کاربردی را توسعه دهیم.
نقل دغدغه‌های مهاجران در دیدار اساتید
حسن مسلمی‌نائینی از دانشگاه تربیت‌مدرس نفر بعدی است که با دعوت مجری میکروفن خود را روشن می‌کند. گویا قرار است با موضوع نقش و چگونگی تعامل با کشورهای همسایه شرقی نکاتش را ارائه دهد، اما خودش در شروع صحبت ساده‌تر می‌گوید دغدغه‌اش مربوط به مهاجرانی است که سال‌هاست میهمان ما هستند. او می‌گوید: «متاسفانه نتوانستیم رضایت دوطرفه را شکل دهیم. دشمنان هم روی همین موضوع کار می‌کنند.» او از تجربه 20ساله خود در این حوزه صحبت می‌کند و از چالش‌هایی می‌گوید که امیدوار است با اقدام خوب دولت یعنی تاسیس سازمان مهاجران مرتغع شود و البته از پیشنهادهایی که برای رئیس‌جمهور آماده کرده است.
اولویت‌های پنج‌گانه دانشگاه از نگاه یک استاد
مجری از عبدالحمید نقره‌کار دعوت می‌کند. به گمانم سومین استاد دانشگاه علموصنعت است که امکان ارائه نظراتش را پیدا می‌کند. حرف‌هایش درخصوص وضعیت امروز دانشگاه‌هاست و قرار است در 5محور ایراد شود. نخست سراغ آموزش می‌رود: «مهم‌ترین کار اصلاح سرفصل محتوای دروس است.» او می‌گوید محتوای ما هنوز هویت اسلامی-ایرانی ندارد. سرفصل بعدی منظر او، پژوهش است و اصلاح روش تحقیق را اولویت مهم این بخش می‌داند که همه فرآیندها را به‌ویژه در حوزه علوم‌انسانی دچار مشکل کرده است. بعد از آن به‌سراغ مقوله پرورش می‌رود، مقوله‌ای که به‌زعم او هنوز مسئولیت‌پذیری لازم در آن دیده نمی‌شود و اساتید آنگونه که باید، آن را جدی نگرفته‌اند. او گزینش را حوزه بعدی معرفی می‌کند که در حوزه جذب دانشجو، استعدادسنجی با تست 4جوابی و حفظی به‌ویژه در رشته‌های هنر و علوم‌انسانی پاسخگو نیست و در حوزه جذب اساتید باید فراتر از توانایی علمی و ظاهر اسلامی کار شود؛ چراکه تعلیم و تربیت یک رسالت است.» آخرین بخش مدنظر استاد دانشگاه علموصنعت، مربوط به گسترش است که مطالبه توجه بیشتر به رشته‌های میان‌دانشی را مطالبه می‌کند. او کنایه‌ای به وضعیت شورای عالی انقلاب فرهنگی در دولت قبل هم می‌زند و از وضعیت آن با کلیدواژه براندازی یاد می‌کند.
نوبت به علی رضائیان از دانشگاه شهیدبهشتی می‌رسد که قرار است از اقدامات دانشگاه در راستای شعار سال بگوید. او با برشمردن 4بعد برای فعالیت‌های دانش‌بنیان، سرمایه‌گذاری خطرپذیر را به‌عنوان یکی از بایدهای تحقق شعار سال عنوان کرد که از نگاه این استاد دانشگاه، لازمه آن اصلاح نظام بانکی کشور است. او همچنین از لزوم جدی گرفتن تحقیق و توسعه برای حل مسائل کشور با رویکرد دانش‌بنیانی و اقتصاد دیجیتالی برای ایجاد ارزش‌های جدید سخن گفت.
پیشنهاد پژوهش درخصوص میزان رضایت شغلی اساتید
مجری، فهیمه فرهمندپور را به‌عنوان چهاردهمین سخنران دیدار معرفی می‌کند. صحبت‌های استاد گروه معارف دانشگاه بیشتر رنگ‌وبوی صنفی اساتید را دارد، اما او مهاجرت نخبگان را برای ورود به بحث انتخاب می‌کند. می‌گوید برای فرزندآوری تلاش می‌کنیم اما دقت نمی‌کنیم که یک نسل بارور شده را از دست می‌دهیم. او استاد شاد و پویا را بهترین دلیل برای ماندن یک دانشجو معرفی می‌کند. معتقد است 4دوره دولت قبلی ضعیف‌ترین مدیریت‌ها در حوزه آموزش عالی را داشتند و از رئیس‌جمهور می‌خواهد 10دغدغه اصلی اعضای هیات‌علمی و میزان رضایت شغلی آنها در یک کار پژوهشی مشخص شود.
ساعت به 19:30 رسیده و مجری با توجه به زمان کوتاه باقی‌مانده اجازه می‌خواهد تعداد دیگری از اساتید هم فرصت صحبت داشته باشند. رئیسی هم با پاسخ مثبتی همراهی می‌کند: «وقت برای اساتید هست. می‌خواهم نکات آنها را بشنوم.» فرصت‌ها 2دقیقه می‌شود تا تعداد بیشتری امکان صحبت پیدا کنند.
به زندگی رایگان دانشجو در دانشگاه دولتی پایان دهید
رسول جلیلی، رئیس دانشگاه صنعتی‌شریف اولین فردی است که در نوبت دوم، صحبت خود را آغاز می‌کند. مستقیم به‌سراغ اصل مطلب می‌رود: «90درصد بودجه دانشگاه صرف حقوق اساتید می‌شود. اگر تخصیص بودجه کامل باشد، برای غذا و خوابگاه، تجهیزات آزمایشگاهی، فعالیت‌های فرهنگی، اینترنت و... فقط 10درصد بودجه می‌ماند... اداره دانشگاه به‌شکل فعلی قابل استمرار نیست.» گوش‌هایم را تیز می‌کنم تا بهتر بشنوم. رئیس دانشگاه شریف احتمالا از طرح این مقدمه، منظور خاصی هم دارد. او راه‌حل را پایان دادن به زندگی رایگان دانشجو در دانشگاه‌های دولتی عنوان می‌کند که برای تحقق آن دو راه بیشتر وجود ندارد؛ یا خود دانشجو هزینه زندگی‌اش را بپردازد یا باید توسط دولت، خیریه‌ها یا صنعت بورس باشد. او این مطالبه را به‌صورت روشن از رئیسی دارد که امکان‌سنجی و نقشه‌راه حرکت به‌سمت زندگی غیررایگان دانشجویی کلید زده شود.
علوم پایه را جدی‌تر باید دید
این دور، دور روساست. منصور انبیا، رئیس دانشگاه علموصنعت سخنران بعدی است که می‌گوید دولت با وجود اینکه دانشگاه را اتاق فکر خودش معرفی کرده اما ساختاری برای این موضوع برنامه‌ریزی نشده است. او معتقد است شعار امسال جز با همکاری صاحبان صنعت محقق نمی‌شود و روند حرکت سینه‌خیز اساتید به‌سمت صنعت، باید معکوس شود. رئیس دانشگاه علموصنعت معتقد است اگر امسال و در شرایط حاضر شعار سال محقق نشود بعدا هم بعید است این اتفاق بیفتد.
رئیس دانشگاه شهیدبهشتی تنها رئیس منصوب دولت قبل است که در جلسه با رئیسی حضور دارد. سعدالله نصیری‌قیداری مطالبه‌اش حمایت جدی‌تر از دانشگاه است. او معتقد است به علوم پایه در تدوین بودجه توجه نمی‌شود و باید آن را در نگارش برنامه هفتم توسعه، جدی‌تر لحاظ کرد. آخرین نکته او به همسان‌سازی حقوق مربوط می‌شود و اجرای مصوبه مجلس را درخواست می‌کند.
نوبت بعدی به محمدرضا مردانی، رئیس سازمان بسیج اساتید می‌رسد. او از مشغله اجرایی مدیران دولت می‌گوید و از توان جامعه استادی بسیج با 1080کانون دانشگاهی و 100اندیشکده و گروه مساله‌محور که می‌توان درصورت برقراری تعامل و ارتباط در خدمت دولت قرار گیرد.
مصائب عدم ارتزاق نفتی
کمتر از 20دقیقه به اذان مانده، مجری می‌خواهد کم‌کم جلسه را تحویل رئیس‌جمهور دهد. رئیسی اما دوباره می‌خواهد اگر کسی مانده که صحبت نکرده، صحبت کند. رئیس دانشگاه آزاد فرصت می‌خواهد تا نکاتی را بیان کند: «هرکسی بیشتر از نفت ارتزاق کرد بیشتر فضیلت دارد. این روحیه نظام دولت‌سالار را در خودش فرو می‌برد.» دیالوگ رئیس دانشگاه آزاد با رئیس‌جمهور ادامه پیدا می‌کند:
«- البته شما خودتان دانشگاه شهیدبهشتی بودید!»
«+ به‌خاطر همین نکته می‌توانم آسیب‌شناسی کنم!»
از وضعیت چینش سخنرانان گلایه‌مند است. با وجود اینکه 5نفر از معاونان و روسای واحدهای دانشگاه آزاد در جلسه حضور دارند اما نوبت به هیچ‌یک از آنها نرسید. البته این تنها گلایه او نیست. می‌گوید: «درحالی که بودجه دانشگاه‌های دولتی 110درصد تخصیص یافته، دانشگاه آزاد نتوانسته طلب 1600میلیاردی خود را از سازمان مدیریت و برنامه‌وبودجه تا پایان سال وصول کند.» رئیس دانشگاه آزاد ادامه میدهد این مطالبه 24هزار هیات‌علمی دانشگاه آزاد است که در دو دقیقه پس از 2ساعت جلسه مطرح شده است.
جلسه‌ای هم با یاوران علمی دانشگاه‌ها داشته باشید
مجری از رئیس دانشگاه شاهد هم به‌عنوان آخرین نفر می‌خواهد تا نکات خود را ارائه کند. چلداوی از توسعه عمقی علم و اهمیت آن و برنامه‌ریزی دانشگاهش برای جذب بیشتر دانشجویان جبهه مقاومت سخن می‌گوید.
بالاخره قرار است نوبت به رئیس‌جمهور برسد. مجری برنامه تریبون را تحویل رئیسی میدهد. او اما این‌بار هم اول از رئیس دانشگاه شاهد و رئیس دانشگاه آزاد اسلامی تشکر می‌کند و بعد از وزیر علوم می‌خواهد تا او نیز دو دقیقه‌ای صحبت داشته باشد. زلفی‌گل خلاصه و کوتاه از چهار اولویتش در وزارت علوم یعنی مرجعیت علمی و دیپلماسی علمی، آموزش و پژوهش هدفمند، نوآوری فرهنگی و فرهنگ نوآوری و تولید ثروت از دانش می‌گوید و از رئیس‌جمهور درخواست جلسه‌ای با حضور یاوران علمی یا کارکنان دانشگاه‌ها را دارد.
تحول دولت باید علم‌پایه باشد
آنگونه که ساعت می‌گوید رئیس‌جمهور کمتر از 15دقیقه فرصت برای پاسخ به نکات مطرح‌شده اساتید و روسای دانشگاه‌ها دارد. بعد از قدردانی و تشکر، برخی نکات مطرح‌شده توسط اساتید را به‌سرعت بازگو می‌کند. می‌گوید برخی وزارتخانه‌ها فقط به نصف عنوان‌شان عمل شده و دولت برای عمل به وظایف کامل خودش تلاش می‌کند. پیشنهادهای تاسیس فرهنگستان علوم انسانی و بررسی رضایت شغلی اساتید را تایید می‌کند و از وزیر علوم می‌خواهد پیشنهاد دوم را عملیاتی کند. او در پاسخ به نحوه تعامل دانشگاه با دولت، مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست‌جمهوری را معرفی می‌کند و می‌گوید این امر به عهده این مرکز گذاشته شده است. رئیسی با اشاره به اینکه بیشترین عضو هیات‌علمی را در کابینه داریم به ضرورت حفظ ارتباط اساتید و بیان دیدگاه‌هایشان توصیه کرد. رئیسی در پاسخ به مطالبات رئیس دانشگاه آزاد اسلامی هم گفت: «به دانشگاه آزاد اسلامی ارادت کامل است. موارد مطرح‌شده را رونوشت برای آقای میرکاظمی ارسال می‌کنیم؛ البته جهت اقدام لازم نه‌فقط جهت استحضار!»
گعده دانشگاه آزاد اسلامی‌ها پای سفره افطار
دقایقی از اذان گذشته که جلسه به‌صورت رسمی تمام می‌شود. رئیس‌جمهور هم در جمع اساتید به مسجد سلمان می‌رود. پس از نماز، دانشگاه آزاد اسلامی‌ها پای سفره افطار بیشتر از همه دیده می‌شوند. طهرانچی، آقامیری و خیری از مسئولان دانشگاه آزاد اسلامی هستند که کنار رئیس‌جمهور افطار می‌کنند. رئیسی از فعالیت دانشگاه‌ها در استان‌ها این‌گونه یاد می‌کند: «برخی جاها مراکز دولتی ساختمان کاملی ندارند اما دانشگاه آزاد اسلامی آنجا حضور دارد.» او هرمز را مثال می‌زند و خاطره‌ای از سفرش بیان می‌کند.
جلسه 14+1 را تشکیل دهید
بساط سفره افطار که رفته‌رفته جمع می‌شود، روسای دانشگاه‌های تهران به گعده دور رئیسی اضافه می‌شوند. قدسی‌پور، سرپرست دانشگاه صنعتی امیرکبیر می‌گوید چند سال پیش، کار ساخت ماهواره به سه دانشگاه بزرگ تهران سپرده شد و به‌خوبی انجام شد. نتایج خوبی داشت و این تجربه می‌تواند ادامه پیدا کند. رئیس یکی‌دیگر از دانشگاه‌های تهران می‌خواهد جلسه جداگانه با روسای 14 دانشگاه‌های بزرگ تشکیل شود؛
درخواستی که مورد پذیرش رئیس‌جمهور هم قرار می‌گیرد. رئیسی با لبخندی رو به اسماعیلی رئیس دفترش می‌گوید که جلسه‌ای برای این دوستان برنامه‌ریزی شود. البته 14+1! منظور از آن یک را با اشاره به طهرانچی مشخص کرد.
تاکید بر لزوم ایجاد امکانات موردنیاز بانوان در دانشگاه‌ها
لا‌به‌لای صحبت‌ها، به یکی از مسئولان نهاد اشاره می‌کند که اگر خانم‌ها صحبتی دارند، شنونده صحبت‌های آنها باشد. این دقت‌نظر تحسین‌برانگیز به نگاهم آمد. در جلسه فقط دو نفر از اساتید خانم صحبت کردند. بعد از افطار تعدادی از اساتید خانم هم به بیان دغدغه‌ها و دیدگاه‌هایشان پرداختند. فائزه عظیم‌زاده‌اردبیلی یکی از این اساتید است که می‌گوید قانون کار با سیاست‌های ابلاغی رهبری و شرایط زنان انطباق ندارد. این استاد از نواقص و کمبودهای دانشگاه‌ها در اجرای برخی قوانین حمایتی مربوط به زنان گفت. نکته‌ای که در پس آن رئیسی به وزیر علوم تاکید کرد تسهیلات و امکانات موردنیاز زنان به‌ویژه مادران در دانشگاه‌ها دیده شود.
در این رابطه بیشتر بخوانید:
منتظر اجرایی‌شدن دستورات رئیس‌جمهور می‌مانیم (لینک)