فرهیختگان: آخرین بازی تیم‌ملی ایران در مقدماتی جام‌جهانی قطر بعد از سال‌ها از تهران خارج شد، تصمیمی جالب توجه و قابل دفاع. تیم‌ملی نماینده همه مردم است و به شهر خاصی تعلق ندارد، از آن طرف امکانات شهرهایی مثل مشهد از حیث ورزشگاه و فرودگاه و هتل و... کم از تهران نیست و گردش میزبانی تیم‌ملی درشهرهای مختلف کار مهم و خوبی است.
اما بازی ایران و لبنان که قرار است سه‌شنبه نهم فروردین در مشهد و ورزشگاه زیبای امام رضا(ع) برگزار شود، در اقدامی عجیب و شائبه‌برانگیز بدون تماشاگر شد!
کرونا قطعا دلیل خنده‌داری برای این تصمیم است، فروکش کردن موج ششم کرونا باعث شد بعد از ۳ سال عید ۱۴۰۱ از حیث آزادی مسافرت با سال‌های پیش از کرونا برابری کند، آمار رسمی و مشاهدات میدانی از بیماری هم نشان می‌دهد ترس از شیوع کرونا احتمالا پوشش دلایل دیگر است.
اساسا اگر قرار بود بازی بدون تماشاگر باشد میزبانی در شهر غیر از تهران فایده‌ای نداشت، دربی ۹۸ که در واپسین روزهای سال گذشته در تهران برگزار شد حداقل با یک سوم ظرفیت ورزشگاه سپری شد، حالا در شرایطی که مشهد میزبان میلیون‌ها مسافر است ممنوعیت حضور تماشاگران مشهدی در بازی تیم‌ملی به شوخی شبیه است.
ورزش ایران باید در عالی‌ترین سطح تصمیم قاطعی درباره تماشاگران زن بگیرد، این کش‌وقوس‌ها نه تنها راه‌حل نیست بلکه بیشتر آسیب‌زننده است.