نیلوفر مژدهی، خبرنگار: تیم تراکتور بدترین فصل خود را پشت‌سر گذاشت. در ابتدای فصل زنوزی به‌دلیل بیماری همسرش به ترکیه رفت و تیم را رها کرد. تلاش‌های وقت نظمی به‌عنوان مدیرعامل باشگاه اما تیم زنوزی را نجات داد ولی فشار زیاد کاری به جدایی وی انجامید تا بعد از گزینه‌هایی چون علی امیری و هوشنگ نصیرزاده درنهایت باشگاه به میرمعصوم سهرابی برسد.
با این انتخاب زنوزی دوباره روی کار آمد و با پرداخت بخشی از بدهی‌ها، پنجره نقل‌وانتقالاتی را سبک کرد. این اما کافی نبود؛ چراکه اتفاقاتی که با فراز کمالوند و فیروز کریمی بر سر تراکتور هوار شد، هواداران را به‌شدت عصبانی کرد. در اغلب گروه‌های و کانال‌های هواداری به زنوزی انتقاد می‌شد و اغلب شعار «حیا کن، رها کن» سر می‌دادند. همین هم باعث شد زنوزی که قبلا هم به هیات فوتبال پیشنهاد واگذاری داده بود، بار دیگر تراکتور را پیشکش کند. او از هیات فوتبال خواست برای واگذاری باشگاه تراکتور اقدام کنند.
انتخابات مجلس به‌تازگی صورت گرفته بود و چند نفری از نمایندگان برای نجات تراکتور دست‌به‌کار شدند. اول با زنوزی صحبت کردند تا با تامین اسپانسر او را دوباره راضی به تیم‌داری کنند ولی وقتی موفق به این کار نشدند پای صنایع مس را وسط کشیدند. مس تنها برگ‌برنده آنها بود و جز این صنعت پولساز، دیگر صنایع و شرکت‌ها در تبریز واکنشی به واگذاری تراکتور نشان ندادند. هرچند صنایع مس هم میلی به همکاری نداشت ولی رایزنی‌ها با وزارت صنعت، معدن و تجارت بود که این بحث را داغ می‌کرد.
درنهایت نه تلاش‌های مجلس‌نشینان جواب داد و نه صنایع مس راضی به همکاری شد تا درنهایت تراکتور از قبل هم بلاتکلیف‌تر شود. در آن مقطع صنایع مس که حریف وزارتخانه نمی‌شد تصمیم‌گیری در این مورد را به انتخابات مجمع موکول کرد. مجمع قرار است خرداد برگزار شود و تا آن زمان فصل به پایان می‌رسد و این اتفاقات هم به فراموشی سپرده خواهد شد.
جالب است که باشگاه تراکتور و شخص زنوزی در این مدت هیچ واکنشی نشان نداده و درحالی که وزیر، وکیل، نماینده و حتی دیگر عنوان‌داران ورزشی در تبریز مصاحبه می‌کردند، بسیار منفعل بودند. در آن مقطع تراکتورها به‌خوبی می‌دانستند که انتقال صورت نمی‌گیرد و از همه بیشتر می‌دانستند سر نخواستن این باشگاه دعواست.
در اصل زنوزی که عشق فوتبال و شهرت است از ابتدا هم قصد فروش نداشت و برای اینکه به مخالفانش ثابت کند کسی این تیم را نمی‌خواهد، پیشنهاد واگذاری را مطرح کرد. دیگر کسی شعار «حیا کن، رها کن» سر نداد و به همین زنوزی هم راضی شدند.
واگذاری منتفی شد
در نیم‌فصل زنوزی مشکلات تراکتور را حل کرد و بدهی‌ها یکی پس از دیگری پرداخت شد. مربی تغییر کرد و تیم قوت گرفت. جرقه‌های امید در تیم تراکتور زده شد و می‌شد فهمید که زنوزی نمی‌خواهد تراکتور را واگذار کند. در همین زمان استانداری که تا آن‌وقت خواهان ادامه همکاری زنوزی با تراکتور بود، وارد عمل شد و با پیشنهاد حمایت‌هایی از باشگاه تراکتور از مالک این باشگاه خواست به کارش ادامه دهد. در جلسه اخیری که در استانداری به همین مناسبت برگزار شد، استاندار وعده داد اسپانسرهایی را برای حمایت مالی از باشگاه تراکتور تدارک ببیند تا به این طریق از مشکلات مالی این باشگاه کاسته شود. در عوض زنوزی به تیم‌داری ادامه داد تا تراکتور را واگذار نکند. این پیشنهاد برای تراکتوری‌ها به‌شدت خوشایند بود؛ چراکه مالک این باشگاه از ابتدا هم قصد واگذاری نداشت و فقط می‌خواست به همه بفهماند تراکتور خواهان ندارد و صاحب اول و آخرش خود اوست. به این ترتیب قطعا زنوزی تا پایان فصل تیم تراکتور را دراختیار خواهد داشت، البته سال بعد هم همراه تراکتوری‌ها خواهد بود و این را می‌توان از قراردادی که با ساغلام امضا کردند، فهمید.
برنامه‌ریزی برای فصل بعد
کاظم محمودی، مدیر تیم تراکتور به «فرهیختگان» گفت: «ما برای فصل بعد برنامه داریم. از ساغلام خواسته‌ایم لیگ را با دقت رصد کند تا از بازیکنان شاغل در لیگ ایران به شناخت برسد. ما باید نیازهایمان را از همین لیگ تامین کنیم، این تیم نیاز به تقویت دارد و باید برای ادامه کار بازیکنانی به جمع ما اضافه شوند. دفعه قبلی که ساغلام به ایران آمد پنجره نقل‌وانتقالاتی بسته بود و او نتوانست خوب مانور بدهد. امسال هم وضعیت چندان خوبی نداریم، از این‌رو می‌خواهیم با تقویت تیم فصل بعد تیم خوبی ببندیم و باقدرت ظاهر شویم.»
تراکتور بحران‌زده در لیگ می‌ماند؟
تراکتور که حالا از نظر مالکیتی به ثبات رسیده در لیگ وضعیت چندان خوبی ندارد. این تیم در انتهای جدول حتی خطر سقوط را حس می‌کند و اگر در این هشت هفته پایانی کاری از پیش نبرند، چه‌بسا سقوط خواهند کرد. هواداران این تیم نگرانند ولی امیدوارند ساغلام که پیش‌تر بازی‌های خوبی برای تراکتور رقم زده این‌بار نتایج خوبی بگیرد و تیم را به بهترین شکل ممکن در لیگ نگه دارد.
محمودی به ما گفت: «اصلا فکرش را هم نکنید! تراکتور سقوط نمی‌کند. چرا باید این اتفاق رخ دهد. ما تیم خوبی داریم و این تغییرات قطعا نتیجه مثبت می‌دهد و به بقا ختم می‌شود. باید به ساغلام فرصت داد. او دفعه قبل هم که به ایران آمد عملکرد تیم ما را متحول کرده بود. مشکل آن روزهای تراکتور نداشتن بازیکنان خوب بود. ما 16بازیکن از تیم‌های پایه گرفته بودیم و تیمی بی‌تجربه و ضعیف بودیم. با این حال بازی‌های خاطره‌انگیزی انجام می‌دادیم و از نظر تاکتیکی عالی بودیم. از این‌رو به ساغلام و توانایی‌هایش امیدواریم.»
هوادار، حلقه گمشده تراکتور
غیبت هواداران در این دو فصل بی‌شک بزرگ‌ترین صدمه را به تیم تراکتور زده است؛ تیمی که با دره سرخ بازی را برای حریفان به جهنم تبدیل می‌کرد، دیگر توانایی نداشت تا وحشت را بر دل حریفان بیندازد؛ چراکه دیگر نه از دره سرخ خبری بود و نه از آن شعارهای توفانی و هیاهوی ورزشگاه یادگار امام! تراکتور هرچند چندسالی با ریزش هوادار روبه‌رو شده بود ولی همچنان شعارهای خاص هواداران این تیم بازی‌های خانگی را به جهنمی برای رقبا تبدیل می‌کرد. در این دوسال که هواداران در ورزشگاه نبودند، مثل این بود که یکی از بازوهای تراکتور قطع شده بود. تاثیر انکارناپذیر هواداران این تیم بی‌تردید از بزرگ‌ترین علل افت آنان در سال‌های اخیر است.