پیرامون علل مواضع مخرب و غیرواقعی لیز تراس، وزیر امورخارجه انگلیس درباره روند مذاکرات در وین با حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل به گفت‌وگو پرداختیم. او با اشاره به اینکه انگلیس، فرانسه و آلمان دارای موضع مشترکی هستند، می‌گوید: «کلا در مذاکرات وین انگلیس، فرانسه و آلمان سعی کردند موضع مشترکی داشته باشند. البته در دوره ترامپ، این سه کشور اختلافاتی با آمریکا پیدا کردند، ولی در دوره بایدن هماهنگی‌شان با آمریکا خیلی بیشتر شد. به‌خصوص انگلیسی‌ها به موضع آمریکایی‌ها بیشتر نزدیک شدند و دلیلش هم هماهنگی‌هایی است که اصولا بین لندن و واشنگتن در سال‌های طولانی بوده است و در موضوع هسته‌ای هم خیلی باهم نسبت به آلمان و فرانسه هماهنگ‌ترند.»
او در ادامه به علت‌های موضع تند وزیر خارجه انگلیس پرداخت و گفت: «اینکه انگلیس در رابطه با ایران موضع تندی گرفته، بیشتر به وزیر جدید امور خارجی انگلیس، برمی‌گردد. چون او به‌هر‌حال آن تجربه کافی را ندارد یا اینکه می‌خواهد خودی نشان دهد یا بیشتر به‌خاطر روابط نزدیکی که با رژیم‌صهیونیستی داشته، یعنی برای خوشایند صهیونیست‌ها اینگونه موضع می‌گیرد. ولی من فکر نمی‌کنم، این رفتار وزیر خارجه انگلیس خیلی جدی گرفته شود، حتی از جانب خود انگلیسی‌ها هم خیلی جدی گرفته نمی‌شود، چه برسد به اینکه ایران تحت فشار قرار بگیرد. طرف اصلی گفت‌وگوهای مذاکرات وین آمریکاست و ما باید مشکل‌مان را با او حل کنیم. فرانسه و انگلیس و آلمان بیشتر نقش تسهیل‌گری را ایفا می‌کنند.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل معتقد است: «انگلیسی‌ها کاملا با آمریکایی‌ها هماهنگند و آمریکایی‌ها هم تا به الان هر موضعی خواستند گرفتند، بدترین موضع‌گیری‌ها را گرفتند و هیچ ملاحظه‌ای در این قضیه نداشته‌اند. بنابراین در مساله موضع‌گیری‌های مخرب انگلیس، به‌نظرم بیشتر هماهنگی و همسویی انگلیس با آمریکا می‌خواهد نشان داده شود. همچنین انگلیس می‌خواهد همسویی خودش با رژیم‌صهیونیستی را هم نشان دهد. وگرنه اینکه نقش‌ها را تقسیم کار کرده باشند، اینها تعابیر رسانه‌ای است. سیاست انگلیس در موضوع هسته‌ای بعد از روی کار آمدن بایدن، به شدت به واشنگتن نزدیک شده، برخلاف دوره ترامپ که اختلافات جدی‌ای پیدا کردند. به‌نظرم این چیزی که الان شاهدش هستیم، بیشتر به‌خاطر یک ناشی‌گری وزیر خارجه انگلیس است. دو، نزدیک شدن به اسرائیل است -که خیلی رابطه نزدیک و ویژه‌ای با اسرائیلی‌ها داشته و دارد- سه، می‌خواهد نشان دهد که با سیاست آمریکایی‌ها هماهنگ است.»
بهشتی‌پور با تاکید بر اینکه طرف اصلی و آنکه دارد به ایران فشار می‌آورد، آمریکاست، گفت: «انگلیس و فرانسه و آلمان اختیاری ندارند و عملا شما دیدید بعد از خروج آمریکا از برجام، این سه کشور یک تعهد یازده‌گانه به ایران دادند، اما عملا نتوانستند آن را اجرا کنند. برای اینکه واقعا در این مذاکرات هسته‌ای این سه کشور برای آمریکا تسهیل‌گری و واسطه‌گری می‌کنند برای اینکه مذاکرات را پیش ببرند. وگرنه اصل مشکل طرف آمریکایی است.»
حسن بهشتی‌پور، کارشناس مسائل بین‌الملل در پایان این گفت‌وگو به خروج دو نفر از تیم مذاکره‌کننده آمریکایی و همزمان شدت گرفتن مواضع تند انگلیس در مذاکرات پرداخت و گفت: «جدایی آن دو نفر از تیم مذاکره‌کننده آمریکا به‌وسیله خود آمریکایی‌ها مستقیما اعلام شده است. اختلاف‌نظر آنها تاکتیکی بود، نه استراتژیک. یعنی آن دو نفر با ایران ظاهرا نوع برخورد سختگیرانه‌تری داشتند. وگرنه سیاست ایالات‌متحده آمریکا در قبال ایران عوض نشده است. این‌طور نیست که شما فکر کنید ریچارد نفیو کنار برود، سیاست آمریکا در قبال تحریم‌ها تغییر می‌کند، نخیر. سیاست بلندمدت آمریکا در قبال ایران همچنان همان سیاستی است که دارد دنبال می‌شود، ولی تاکتیک‌هایی که استفاده می‌کنند در مقطع‌های مختلف متناسب با تحولات و موضع‌گیری ایران است که این اختلافات تاکتیکی یعنی جزئی، موجب جدایی آنها شده است. فشار رسانه‌ای خاصی هم روی ایالات‌متحده ندارد برای اینکه خودشان این را اعلام کردند. خودشان افراد جدیدی را جایگزین کردند. یعنی منظورم این است که تغییر افراد موجب تغییر سیاست‌های کلان نمی‌شود.»