تاریخ : Wed 19 Jan 2022 - 01:12
کد خبر : 68076
سرویس خبری : ورزش

تراکتور فعلا با زنوزی ادامه می‌دهد

انتقال زمانبر است، کرمانی‌ها مس را شریک نمی‌شوند

تراکتور فعلا با زنوزی ادامه می‌دهد

20 سال است همه هزینه‌ها را به استان کرمان می‌برند و کارشان را انجام می‌دهند و حالا هم می‌خواهند هزینه نکنند. اینها بد عادت شده‌اند و می‌خواهند با جاروجنجال جلوی ما را بگیرند.

نماینده ورزقان: 51 درصد از مس کشور در آذربایجان است و سهمی نداریم! / مدیرعامل ماشین‌سازی: شعار دادند و همه مشتری‌ها را پراندند

نیلوفر مژدهی، خبرنگار: همه‌چیز روی روال و دوستانه به‌نظر می‌رسید که ناگهان خبر آمد انتقال باشگاه‌های تراکتور و ماشین‌سازی منتفی است. انتقال دوباشگاه به صنایع مس از همان ابتدا هم مخالفانی داشت و ریشه‌های این مخالفت را به‌وضوح می‌شد در مجلس دید، ولی وقتی وزیر با این انتقال موافقت کرد، این‌طور به‌نظر رسید که انتقال انجام می‌شود و طی 10 روز فرصتی که خواسته بودند همه‌چیز ممکن است. با این‌حال پیش‌بینی‌ها درست از آب درنیامد و انتقال زیر سوال رفت و مسئولان شرکت صنایع مس برخلاف وزیر صمت با این انتقال موافقت نکرده و همه تلاش‌شان را کردند تا انتقال را ملغی کنند و ظاهرا موفق هم شده‌اند!

دهقانی، نماینده مردم ورزقان که از پیشگامان این طرح است، به «فرهیختگان» می‌گوید: «وزیر دستور داده که این کار انجام شود. البته هزینه‌ای هم برایشان ندارد و از همان بخش هزینه‌هایی که در راستای مسئولیت‌های اجتماعی قرار است انجام شود هزینه می‌شود، ولی دوستان بد عادت شده‌اند. اگر تا امروز چنین کاری برای مردم این استان نشده، به‌دلیل این است که تاکنون پیگیری نکرده‌ایم و در استان هم مطالبه‌ای در این خصوص نبوده است. 20 سال است همه هزینه‌ها را به استان کرمان می‌برند و کارشان را انجام می‌دهند و حالا هم می‌خواهند هزینه نکنند. اینها بد عادت شده‌اند و می‌خواهند با جاروجنجال جلوی ما را بگیرند. درحالی‌که این حق مردم است و 51.2 درصد از مس کشور در ورزقان است و ما تاکنون اینها را مطالبه نکرده‌ایم. مس دولتی هم نیست و به‌نوعی خصوصی و  دولتی است، ولی درصد‌هایی که اخیرا بررسی کردم نشان می‌دهد 51.2 درصد 9 میلیارد تن ذخایر حال حاضر شرکت مس از معادن مس سونگون است و البته معادن دیگری نیز در همین استان وجود دارد که مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به این ترتیب استان ما سهم زیادی دارد و درنتیجه سهم آنها کمتر است.»

به‌نظر می‌رسد آذربایجان‌شرقی سهم عظیمی در تامین مس کشور دارد، از این‌رو دلیل قانع‌کننده‌ای برای ارائه این طرح وجود دارد. تلاش‌های نمایندگان برای این انتقال همچنان ادامه دارد، ولی چندان راضی‌کننده نیست. از این نظر راضی‌کننده نیست که زمان برای دو تیم تبریزی درحال ازدست رفتن است و این طرح احتیاج به ممارست دارد. درنتیجه بعید است این تلاش‌ها در مقطع فعلی به نتیجه رسیده و درد‌های این دو تیم را کم کند.

میثم مصائبی، مدیرعامل باشگاه ماشین‌سازی در این مورد به «فرهیختگان» می‌گوید: «این حرف‌ها هیچ فایده‌ای ندارد. اگر دوستان با این کارشان نمی‌خواستند شوی تبلیغاتی راه بیندازند، چرا چنین مسائلی را قبل از وقوع مطرح کردند. اجازه می‌دادند اتفاق می‌افتاد، پنجره باز می‌شد و همه متوجه مراحل انجامش می‌شدند، ولی هنوز هیچ‌کاری‌نکرده شعار دادند و حالا همه مشتری‌های ما را پراندند.»

این نشان می‌دهد به‌رغم تلاش مسئولان برای انتقال تیم ورزشی آذربایجان و زیرپوشش قرار گرفتن ازسوی صنایع مس، در این استان هم مخالفانی وجود دارد. از این‌رو تا زمانی‌که شفافیت وجود نداشته باشد و مسئولان موافق و مخالف با هم به توافق نرسیده و مدارک و مستندات خود را از حالت حرف به حالت سند درنیاورند، هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد و وضع این دو باشگاه بدهکار از این هم بدتر می‌شود.

 شرکت صنایع مس آذربایجانی در کار نیست

وقتی پای انتقال امتیاز باشگاه تراکتور لیگ برتری مطرح شد، برخی کرمانی‌ها ازجمله یکی از نمایندگان این استان این انتقال و هزینه کردن برای آن تیم را حرام دانست. در اصل او معتقد بود چرا باید از کرمان برای تبریز هزینه شود. در آن زمان دهقانی جوابیه‌ای صادر و صحبت از تاسیس مس آذربایجان کرد. درصورت تاسیس شرکت صنایع مس آذربایجان این امکان وجود داشت که این شرکت مجزا از صنایع مس کرمان از بودجه مشارکت‌های اجتماعی خود برای ورزش این استان هزینه کند و اتفاقا باتوجه به استخراج و برداشتی که از معادن این استان می‌شود، سهم آن بسیار بالا بود. در اولین ملاقات با وزیر صنایع و معادن این مهم به شور گذاشته شد و موردموافقت قرار گرفت، ولی در ادامه به بن‌بست خورد و میسر نشد؛ چراکه تاسیس این مهم به همین راحتی نیست و یک‌شبه صورت نمی‌گیرد، درنتیجه مراحل اداری خاص خود را داشته و زمانبر است.

دهقانی که از پیشگامان این طرح بود در این مورد می‌گوید: «متاسفانه هرگز اجازه ندادند این اتفاق بیفتد. با این‌حال به‌دنبال آن هستیم این شرایط را به نفع استان ایجاد کنیم. دیگر زمان آن سرآمده که منابع را از این استان خارج و در جاهای دیگر هزینه می‌کنند. این خواسته مردم آذربایجان است و آن را با وزیر مطرح کردیم. به‌شدت پیگیری می‌کنم و مصمم هستیم این اتفاق رخ دهد. هرساله سرمایه کلانی معادل 25 هزار میلیارد تومان از این منابع را از استان ما خارج کرده و به کرمان می‌برند. بارها در این مورد از آنها مدرک خواستیم، ولی ارائه نداده و امتناع کردند. این نشان می‌دهد در این خصوص مسائلی مطرح است و حق شهر ما خورده می‌شود.»

به‌نظر می‌رسد هرچند شاید در این دوره از ورزش استان آذربایجان‌شرقی این طرح به تصویب نرسد یا محقق نشود، ولی برخی نمایندگان به‌خاطر خودشان هم که شده پیگیر موضوع هستند و همچنان درنظر دارند این طرح را به عمل تبدیل کنند.

دهقانی مدعی است این طرح را رها نکرده و همچنان تا به‌نتیجه رسیدن آن را دنبال می‌کند. او می‌گوید: «مردم آذربایجان سهم خودشان را می‌خواهند. از منابع خودشان سهم می‌خواهند و آنچه از استان خودشان برداشت می‌شود را می‌خواهند. این آماری که شرکت ملی مس منتشر کرده، نشان می‌دهد سهم استان ما بیش از 50 درصد است. با این حساب 51.2 درصد از همه هزینه‌های ملی مس که در هر زمینه اجتماعی انجام می‌دهد، باید به استان آذربایجان شرقی تعلق گیرد. ولی اینها تاکنون سهم این استان را خورده‌اند و حالا بدعادت شده‌اند. این حق همه مردم و مسئولان و نمایندگان آذربایجان است.»

 تراکتور‌ها امید ندارند

در سوی دیگر میدان اما زنوزی از وقتی بیانیه‌ای صادر و از آمادگی برای انتقال امتیاز این باشگاه صحبت کرده بود، تاکنون سکوت کرده و اظهارنظری نکرده است. تراکتوری‌ها درواقع چندان امیدی به این طرح ندارند، ولی خوشحالند که این حواشی حداقل به نفع‌شان شد و از فشاری که ازسوی مردم و هواداران روی تیم بود کاسته شده است. این موضوع اما چندان دوام نمی‌آورد؛ چراکه مردم به‌زودی متوجه می‌شوند انتقال حداقل تا پایان فصل منتفی است و تیم موردعلاقه‌شان همچنان با زنوزی به کارش ادامه خواهد داد. در باشگاه تراکتور اما همه‌چیز آرام به‌نظر می‌رسد.

یکی از مسئولان باشگاه با اشاره به اینکه هیچ‌چیز از روند واگذاری نمی‌دانند به «فرهیختگان» می‌گوید: «طبق روال قبل به کارمان ادامه می‌دهیم. هرچه هست در فضای رسانه‌ای بیرون و اظهارنظر نمایندگان هست و تراکتور موضعی ندارد. به همین دلیل در این‌مورد نه مالک و نه هیچ مقام رسمی باشگاه اظهارنظری نکرده است. وقتی چیزی مشخص نیست و فقط حرف است، چه اظهارنظری کنیم؟ باشگاه در زمان لازم ازطرف مالک بیانیه صادر کرد و آمادگی خود را برای تحویل اعلام کردیم. از آن پس دیگر بستگی به هیات فوتبال و استانداری دارد. اگر انتقال به مس قطعی بود، بدون توجه به حواشی جلو می‌آمد و کارش را می‌کرد، ولی این تعلل نشان می‌دهد خبری نیست.»

ازطرفی مجمع عمومی صنایع مس که احتمالا با این طرح مخالف است، فعلا جلسه‌ای در پیش ندارد و مجمع بعدی نیز خردادماه برگزار می‌شود و ظاهرا همان‌طور که مدیرعامل ماشین‌سازی اعلام کرد، این انتقال به شکل زیرپوستی منتفی است.

 ماشین‌سازی و لغو زیرپوستی انتقال

به‌نظر می‌رسید باشگاه ماشین‌سازی برنده بزرگ این انتقال باشد. به همین دلیل وقتی صحبت از واگذاری رسانه‌ای شد؛ قربانی، مالک این باشگاه به‌سرعت وارد عمل شد و به گفته خودش به مسئولان مس پیام داد و گفت مالک قانونی باشگاه است و آنها هر بحثی دارند با او مشارکت کنند. ازطرفی با چند نماینده استان هم مذاکراتی داشت و آنها به قربانی قول دادند شرایط خوبی ایجاد شود. اما حالا که به بن‌بست خورده‌اند، اصل کار را غیرحرفه‌ای می‌داند و می‌گوید اصلا در جلسات حضور نداشته و نمی‌داند استاندار و نماینده‌ها چه تصویب و چه تعهداتی را قبول کرده‌اند.

مصائبی، مدیرعامل ماشین‌سازی مدعی است این نوع گفتار درمورد انتقال فقط جنبه جلب‌توجه و تبلیغات برای نمایندگان را دارد. او به «فرهیختگان» می‌گوید: «تبریز آنقدر بزرگ است و آدم کاری دارد که می‌توان با همان‌ها کار تیم را راه انداخت. نمی‌گویم مس نیاید ولی زمان نداریم. برای نقل‌وانتقالات 18 روز وقت داریم. وقتی هنوز تکلیف واگذاری مشخص نیست، چطور روی این موضوع حساب کنم؟ در این مدت چطور انتقال صورت بگیرد، بدهی‌ها پرداخت شود، پنجره باز شود و تیم از این مشکلات راحت شود. این انتقال طولانی است و به ما در این شرایط که به‌شدت نیازمند هستیم کمک نمی‌کند. اگر تیم سقوط کند فاجعه است. ما هلدینگ‌های بزرگ را پای کار آوردیم و در هیات فوتبال توافقاتی حاصل شد، ولی ماجرای مس مطرح شد و این اسپانسرها فرار کردند؛ چراکه می‌ترسیدند هزینه کنند و تیم به دیگری واگذار شود. حالا تکلیف ما چیست؟»
ماشین‌سازی و تراکتور بازنده‌های بزرگ این ادعا هستند. مالکان بخش خصوصی که دلسرد از اتفاقات اخیر می‌خواهند فوتبال را رها کنند و آنها که شعار خصوصی‌سازی در ورزش را می‌دهند همگی مقصر هستند. کاری که از ابتدا به بدترین شکل ممکن انجام شد و تا حالا خیلی از این باشگاه‌ها را زمین زده و درحال تکرار است. می‌توان از حالا حدس زد چه سرنوشتی در انتظار این دو باشگاه خواهد بود.