صادق جدایی مشاور حقوقی باشگاه استقلال در گفت‌وگو با «فرهیختگان» درخصوص اظهارات هوشنگ نصیرزاده در برنامه دوشنبه‌شب فوتبال برتر اظهار داشت: «بعضی از موضوعاتی که دوشنبه‌شب از جانب آقای نصیرزاده مطرح شد مصداق مغالطه و سفسطه در مباحث فلسفی است که به‌نوعی توهین به شعور مخاطب تلقی می‌شود. گذشته از تمایلات و ارتباطاتی که آقایان دارند و بر همین اساس یک هفته است که می‌بینیم هر روز در یک رسانه در این خصوص صحبت می‌کنند، نحوه این استدلال بهترین دفاع از عملکرد و حکم کمیته انضباطی است که نشان می‌دهد دوستان به هر فرد و شخصی که متوسل شده‌اند باز هم راه فراری ندارند.» جدایی افزود: «آقای نصیرزاده فلسفه و دلیلی که مدنظر قانونگذار بوده را زیر سوال می‌برد که مثلا چرا بر مبنای این قانون یک باشگاه می‌تواند به حضور بازیکنی که بازی ملی ندارد دربرابر خودش انتقاد کند، درحالی که برخلاف این سفسطه و مغلطه آشکار، باشگاه که به قانونگذار و خود قانون معترض نیست. استقلال، پیکان و سپاهان اتفاقا به عدم‌اجرای قانونی که وجود دارد اعتراض کرده‌اند. اگر شما با خود قانون مشکل دارید باید به سراغ کمیته‌ها و بخش‌های مربوطه در فدراسیون بروید و درراستای دفاع از منافع باشگاهی که با آن درارتباط هستید بخواهید این قانون را لغو کنند. طبق قانونی که موجود است و آیین‌نامه‌ای که اعتبار دارد این بازیکن حق بازی کردن در هیچ مسابقه‌ای را نداشته و حالا که بازی کرده بازیکن غیرمجاز بوده و مجازات استفاده از بازیکن غیرمجاز همین نتیجه است.»
وی گفت: «آقای نصیرزاده می‌خواهد مدعی شود که از دانش و سواد و آگاهی بالایی در زمینه حقوق فوتبال برخوردار است و معنای مخفف TMS و ITC را می‌پرسد، اما آنقدر آگاه نیست که تفاوت دریافت ITC بازیکن و مجوز حضور در بازی‌های لیگ را بداند. سوال من این است که اگر ITC برای بازی کردن این بازیکن کافی بود بدون ارائه آن نامه جعلی می‌توانستند کارت بازی را دریافت کنند؟ قطعا پاسخ منفی است. پس آن نامه بخشی از مدارکی بوده که منجر به صدور کارت شده و حالا که مشخص است کارت بازی با مدرک جعلی صادر شده این بازیکن حق استفاده از این کارت و حق حضور در زمین را نداشته، اینکه مساله مبهم و پیچیده‌ای نیست و حقیقتی کاملا روشن است!»
جدایی اضافه کرد: «نصیرزاده در جای دیگری می‌گوید این نتیجه به زیان 13 باشگاه دیگر است که البته مساله اصلی برای ایشان خود گل‌گهر محسوب می‌شود که نگران منافع این باشگاه است، اما سوال این است که اگر این تیم از بازیکن غیرمجاز و غیرقانونی که حق دریافت کارت بازی و بازی کردن در لیگ ایران را نداشته مقابل سه تیم لیگ برتری استفاده کرده و در سایر بازی‌ها از این بازیکن استفاده نخواهد کرد پس در حق این سه تیم ظلم شده است، این ظلم چطور باید جبران شود به‌جز صدور رای قاطع 3 بر صفر؟ شما فرض کنید این بازیکن در هر سه بازی گل هم می‌زد و در بازی مقابل تیم‌های دیگر به میدان نمی‌رفت؛ چراکه غیرقانونی و بازیکن غیرمجاز تلقی می‌شد، پس در این شرایط در حق سه تیم ظلم شده و در حق سایر باشگاه‌ها ظلمی نخواهد شد؛ این تبعیض به‌جز صدور رای 3 بر صفر چگونه قابل رفع است؟ با چه منطقی می‌گویند دیگر از بازی کردن بازیکن جلوگیری کنید، اما نتیجه را 3 بر صفر نکنید؟»
مشاور حقوقی باشگاه استقلال یادآور شد: «نصیرزاده به موضوع بازی فصل گذشته پیکان و سایپا استناد می‌کند، درحالی که موضوع پیکان استفاده از بازیکن غیرمجاز نبود، بلکه بازیکن مجاز با تعویض نادرست ششم وارد زمین شد که در جریان بازی هم تاثیری نداشت و به همین دلیل حکم 3 بر صفر تایید نشد، اما این بازیکن غیرمجاز است و مصداق تقلب و جعل و تزویر به‌شمار می‌رود. اگر قرار باشد قانونگذار با چنین تخلف زشت و ناروایی برخورد نکند، چطور می‌توان انتظار داشت که دیگر شاهد تکرار این اتفاقات در فوتبال نباشیم؟ اگر فردا حکم نتیجه این سه بازی تغییر کرد، هر باشگاه دیگری هم بازیکن غیرمجاز با مدارک جعلی به‌خدمت می‌گیرد و تا زمانی که موضوع مشخص نشده و به اثبات نرسیده است، از وجودش استفاده می‌کند. زمانی هم که مشخص شد جعل، تقلب و تخلفی انجام شده هیچ خسارت و زیانی نمی‌بیند و مثلا بازیکن را در نیم‌فصل دوم راهی کشور دیگری می‌کند و تازه چه‌بسا از این مسیر درآمدزایی هم می‌کند. این چه درخواست غیرمنطقی‌ای است که با متخلف برخورد نشود؟ باشگاهی که مرتکب تخلف شده است، جریمه نشود و تنها بگوییم دیگر از این بازیکنی که با اسناد جعلی ثبت‌نام کرده و برایش کارت بازی دریافت کرده‌اید، استفاده نکنید؟ متاسفانه این اظهارنظر‌ها نه از روی کمک به فوتبال که با غرض و تمایلات دیگر و به‌دلایل مشخصی صورت می‌گیرد که البته هویت و فلسفه کاری برخی افراد را مشخص و علنی می‌کند.»
جدایی در پایان یادآور شد: «بندهایی که نصیرزاده در قرارداد خارجی‌ها در باشگاه تراکتور هم می‌آورد اصلا در فیفا قابل استناد نبود که این امر حکایت از کافی نبودن دانش حقوقی و آیین‌نامه‌ای او دارد. در پرونده سبحان خاقانی و انتقال او به استقلال هم او دقیقا روبه‌روی من بود و استدلال‌های عجیبی می‌کرد! مثلا می‌دانید که بازیکنی اگر زیر 10 درصد در فصل برای باشگاهی بازی کند، در پایان حق فسخ یکطرفه دارد و ما در باشگاه استقلال قرارداد سبحان را به همین استناد مطابق بند ۱ ماده ۱۶ فسخ کردیم، اما ایشان می‌گفت بند ۱ ماده ۱۶ درمورد یک بازیکن حرفه‌ای فوتبال است، درصورتی که معیار حرفه‌ای تلقی شدن بازیکن به تصریح ماده ۲ مقررات نقل و انتقالات و تعیین وضعیت بازیکنان موضوع مالی و قراردادی بازیکن است، به‌طوری که درآمدی که به بازیکن بابت فعالیت‌های فوتبالی‌اش اختصاص می‌یابد بیش از هزینه‌هایی است که متحمل می‌شود و با این تعریف هر بازیکنی که حدودا بالای ۱۰۰ میلیون تومان قرارداد مالی داشته باشد، حرفه‌ای است و از این جهت که خاقانی چنین شرایطی را نداشت، درنهایت رای به‌سود استقلال صادر شد.»