سید‌علی طباطبایی‌نژاد، مدیر پخش و اکران سینمایی حوزه هنری: توسعه زیرساخت‌ها و سالن‌داری در عرصه فرهنگ و هنر به خودی‌خود مزیت رقابتی محسوب نمی‌شود، اگر جریان تولید از کمیت و کیفیت قابل‌قبولی برخوردار نبوده و نتواند توازنی میان این دو ایجاد کند. درست است که همواره در گفت‌وگوها‌ از ضرورت توسعه زیرساخت‌های سینمایی و تزریق سرمایه ازسوی دولت‌ و حاکمیت برای محرومیت‌زدایی از شهرهای فاقد سالن سینما، مساله توزیع عادلانه سرانه فرهنگی و وجود بیش از 1000 شهر بدون سینما در کشور به‌عنوان یک عارضه و نقصان بزرگ یاد شده و هنوز با گذشت چندین سال از مطرح شدن این مطالبه، تلاشی کافی برای رفع کامل آن صورت نگرفته است اما در این میان نباید از عدم به‌کارگیری درست همین ظرفیت موجود زیرساختی درجهت جریان‌سازی محتوایی در سینمای ایران نیز غفلت کرد. درواقع ما هم نتوانسته‌ایم به‌قدر کافی زیرساخت‌های سینمایی‌مان را در کشور توسعه دهیم و محدود به مخاطبان تهرانی شده‌ایم و هم به اندازه سالن‌های تحت اختیارمان محتوای مفید آماده نمایش نداریم. حوزه هنری به‌عنوان یکی از نقش‌آفرینان اصلی در هنر کشور، از نیمه سال ۹۸ این ضرورت را بیش از پیش درک کرد و در پاسخ به نیازها و انتقادات بیرونی ضمن تقویت جریان تولید خود که در دهه‌ اخیر به‌طور مستمر دراختیار دیگر تولیدکنندگان محتوا در سینمای ایران بود و به‌نوعی به خدمات‌دهی مشغول شد، آگاهانه به‌سمت تقویت زیرساخت‌ها و توزیع عادلانه در کشور نیز پیش رفت. تمرکززدایی از مخاطب تهرانی، ضمن توسعه سرانه فرهنگی در شهرستان‌های کم‌برخوردار، ما را با جریان تازه‌ای از مخاطبان بالقوه و نادیده انگاشته‌شده روبه‌رو می‌کند. هرگاه سینمای ایران به این مخاطبان توجه داشته، موفق به تغییر جریان و اتمسفر حاکم بر سینما شده است؛ چراکه همواره فیلم‌های سینمای ایران با تکیه بر مخاطبان پردیس‌های انبوه شهر تهران، فروش داشته‌اند و سهم مخاطبان شهرستانی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران در بهترین حالت به ۳۰درصد گیشه رسیده است! در این شرایط حوزه هنری که به‌عنوان بزرگ‌ترین سینمادار کشور شناخته می‌شود، از نیمه دوم سال ۹۸ در مسیر طرح توسعه سینماهای خود پیش رفت و اکنون 152 سالن نمایش در 20 استان کشور دارد که بیش از 60 سالن آن در همین دوران کرونا با بازسازی و توسعه سینماهای قدیمی توسعه یافت. در این طرح بناست تا پایان سال ۱۴۰۲، حوزه هنری به رکورد ۴۰۰ پرده نمایش در کشور برسد. این سالن‌ها که طی آن ۱۰ هزار و ۹۴۵ صندلی مورد بازسازی و احداث قرار گرفتند، به‌جز یک سینما در تهران تماما در شهرستان‌ها واقع شده‌اند.

 اکنون با بازگشایی و رونق دوباره این سینماها آنچه می‌تواند مفید واقع شود، به‌کارگیری این سینماها درجهت تقویت جریان تولید محتوای سالم و وزن دادن به نمایش آثار باکیفیت و بامحتوا در سینمای ایران است؛ وظیفه‌ای که بر دوش پخش حوزه هنری است و از اواسط تابستان امسال نیز یک پوست‌اندازی تازه داشته و با ارائه طرحی حمایتی از جریان توزیع آثار سینمای ایران، به‌دنبال نقش‌آفرینی جدی‌تر با تکیه بر همین زیرساخت‌های تازه‌‌توسعه‌یافته در سراسر کشور درجهت رونق دوباره سینماها رفته است. درقالب همین طرح فیلم‌هایی نظیر «مدیترانه» و «تک‌تیرانداز» از آثار ارزشی و انقلابی که فرصت نمایش در سینماها را نیافته بودند، با کمپین تبلیغاتی و اطلاع‌رسانی منسجمی روی پرده سینماها رفتند و توانستند اقبال قابل‌قبولی نیز داشته باشند؛ قابلیتی که تا پیش از این به‌خاطر عدم امکان نمایش بیش از یک فیلم در بسیاری از سینماهای فرسوده سراسر کشور، به‌هدر می‌رفت. پخش سینمایی حوزه هنری در این مسیر با قدرت وارد شد و هرماه یک فیلم تازه را در صف نمایش آورد تا نشان دهد برای احیای سینما در انتظار تصمیمات و مصوبات حمایتی سینماها نمی‌ماند و با به‌کارگیری از مزیت این نهاد در سالن‌داری جریان توزیع را نیز احیا خواهد کرد. اکران فیلم سینمایی «پوست» که شاید از نگاه دیگر عناصر توزیع در سینمای ایران فاقد بازیگر چهره و فاکتورهای فروش در گیشه باشد، در راستای حمایت از فیلمسازان جوان و سینمای تازه‌نفس و خارج از تهران با فضای متفاوت توسط این نهاد به اکران درآمد و اتفاقا با استقبال خوبی روبه‌رو شد. این پخش سینمایی در ادامه راه نیز برنامه توزیع فیلم‌های سینمایی «صحنه‌زنی» و «آتابای» را نیز در دستورکار خود دارد تا به‌واسطه بازیگری جدی در عرصه توزیع سینمای ایران بتواند جریان غالب و محتوای ناسالم بعضی از آثار سینمای ایران را تحت‌تاثیر قرار دهد. امروز بعد از گذشت چنددهه از سینمای انقلاب اسلامی باید پذیرفت راهکار اصلی برای جریان‌سازی در این سینما، تقویت جریان تولید و توزیع و بازیگری است، نه رفتار و اقدام سلبی.