محمد شریف‌خانی، استادیار دانشکده مهندسی برق با تاکید بر اینکه ورودی 73 دانشگاه هستم، گفت: «بعید می‌دانم کسی را داشته باشیم که نسبت‌به جامعه اطرافش بی‌توجه باشد و در همه‌جای دنیا مردم احساس مسئولیت می‌کنند و دانشگاه نیز از این مهم مستنثی نیست. به‌خصوص به‌واسطه جمعیت جوان دانشگاه‌ها، ظهور این احساس دوچندان می‌شود و قطعا توجه به مسائل سیاسی و اجتماعی از گذشته‌ها جدی بوده و امروز هم به‌طور نسبی وجود دارد، البته تفاوت‌های اساسی هم داشته است؛ اول اینکه به‌نظر می‌رسد عمق فکری که از دانشگاه‌ها انتظار می‌رود، وجود ندارد و دانشجویان کمتر خودشان را درگیر مسائل عمیق علمی، سیاسی و اجتماعی می‌کنند و فهم‌شان سطحی شده است.»
او ادامه داد: «معمولا تصمیماتی که امروز در جامعه اجرایی می‌شود از کار کارشناسی کمی برخوردار هستند و قطعا این نشان از اثرگذاری کم دانشگاه‌ها است. ما در جوامعی که سیستم سیاسی به‌طور نسبی پذیرفته‌شده در سطح جامعه داریم، تضارب افکار و گفتمان‌ها در قالب‌های سازمان‌یافته سیاسی ظهور و بروز می‌کند، هرچند در دانشگاه‌های دیگر کشورها هم مسائل سیاسی جایگاه خودش را دارد، اما نه مانند وضعیتی که در دهه 70 در دانشگاه‌های کشور ما وجود داشت. دانشگاه‌های امروز ما شبیه دانشگاه‌های کانادا شده و روحیه سیاسی بودن از بطن دانشگاه‌های کشور فاصله گرفته و این خطری محسوب می‌شود.»
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه دانشگاه‌های امروز ما وضعیت مطلوبی ندارند، افزود: «اهدافی که توسط نظام آموزش‌عالی ما طی چندسال اخیر تعریف شده، کاملا متفاوت بوده و قطعا این انتظارات باعث شد روحیه نقادی پیش از ورود دانشجو به دانشگاه، به طرق مختلف کشته می‌شود. درحالی‌که اگر احساس شود در دانشگاه نقدی طرح و گفتمانی شکل می‌گیرد که اثربخش خواهد بود، قطعا انگیزه ایجاد خواهد داد، اما اگر برعکس باشد، حتما انگیزه دانشجویان و اساتید هم از بین می‌رود.»
شریف‌خانی بیان داشت: «امروز دانشگاه‌های ما این احساس را دارند که بود و نبودشان در جامعه تغییری ایجاد نمی‌کند. قطعا دلسرد شدن دانشجویان آفت محسوب می‌شود. اما باید این مساله بررسی شود که چرا دانشگاهیان تصور می‌کنند صدایشان شنیده نمی‌شود؟ تصورم این است که در کل جامعه این باور درحال شکل‌گیری است که به هرحال مشکلاتی در سیستم حکمرانی وجود دارد و امکان تغییر و تحول در آن وجود ندارد، قطعا نباید این اتفاق رخ داده و این باور نهادینه شود.»
او با بیان اینکه گفتمان روحانی با احمدی‌نژاد متفاوت بوده و امروز نیز گفتمان دولت مستقر با روحانی متفاوت خواهد بود، افزود: «درحالی‌که این وضعیت در آمریکا وجود ندارد. این نشان می‌دهد صدای دانشجویان در تمام این سال‌ها شنیده شده و اثرگذار هم بوده است، اما نمی‌توان این مساله را نادیده گرفت که این باور در میان دانشجویان شکل گرفته و قطعا باید این مهم در فضای دانشگاه‌ها از بین برود.»
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: «چه بخواهیم و چه نخواهیم، مدیران و تصمیم‌گیران آینده کشور همین دانشجویان هستند، از این‌رو نباید ارزش گفتمان‌سازی و فعالیت سیاسی مولد در دانشگاه‌ها را نادیده گرفت و این نقش مهمی در ذهنیت و فعالیت‌های آتی دانشجویان خواهد داشت. طبیعتا فضای دانشگاه باید از یأس و ناامیدی خارج شده و دانشجویان احساس کنند صدایشان شنیده می‌شود و در فعالیت‌ها هم اثرگذار است.»