سیدحمیدرضا برقعی، شاعر: مرا گرفت در آغوش، موکب اوّل
منِ دچار تحیّر، منِ پریشان را
در این طریق فقط میزبان به سجده شده ‌ست
که توتیا بکند خاک پای میهمان را
چه جذبه‌ای ست در آغوش تو که این‌‌گونه
کشانده‌ای به تماشا، جهان حیران را
زمین به سوی تو برخاسته ‌ست، می‌خواهد
نشان ما بدهد رستخیز انسان را
در ازدحام تو گم کرده‌ام خودم را هم
در ازدحام ندیدم عمود پایان را
از این حرم به حرم‌های دیگری راه ست
اگر که باز کنی چشم غرق باران را...