
هرچند که نفت تهران چندین فصل است که با مشکلات مالی و عدم حمایت مالی و معنوی نامناسب از سوی بالاسریهایش روبهروست و با پایان هر فصل، شروع دردناکی دیگر در انتظار مجموعه دلسوختگان، بازیکنان و مربیان این تیم ریشهدار است. تیم قهرمان جام حذفی 96-95 ایران در حال حاضر نه وضعیت مالکیت، نه وضعیت مدیریت و نه وضعیت سرمربیاش مشخص نیست و همین مساله موجب سردرگمی بازیکنان نفت هم شده است. این تیم در ابتدای فصل با تغییر مالک خود امید به این داشت که بتواند برخلاف چند سال اخیر، فصل آرام و بدون دردسری را پشت سر بگذارد ولی شرایط رفته رفته بهتر که نشد، بدتر هم شد! شرکت بهنام پیشرو کیش که با خرید این باشگاه از شرکت نفت، مالک جدید نفت تهران شد، تا پایان نیمفصل نخست ۴۱ درصد از حقوق کادر باشگاه را پرداخت کرد که با این درصد، سومین تیم خوش حساب لیگ برتر نام گرفت.
برای بررسی مشکلات این باشگاه با ناصر فریادشیران مدیر آکادمی باشگاه نفت تهران تماس گرفتیم تا از آخرین وضعیت این تیم برای فصل آینده لیگ برتر مطلع شویم. فریاد شیران در شروع صحبتهایش به «فرهیختگان» گفت: «من در تمام قضایا باشگاه نفت از سال 82 تا به امروز هستم و به خوبی نقاط تاریک و روشن این باشگاه را میدانم و میدانم چه کسانی به دنبال نابودی این باشگاه بودند. تیم نفت از زمانی که به لیگ برتر صعود کرد همیشه به این معروف بود که با کمترین هزینه و بودجه بسته میشد. هر سال نیز بازیکنان زیادی در ردههای مختلف به تیم ملی میداد که در این موضوع نقش کلیدی را محمد علیپور بهعنوان مسئول نقل و انتقالات این تیم داشت. علیپور یک متخصص، مدیری نفتی و فوتبالی بود و بازیکنان را به خوبی میشناخت. اما متاسفانه در یکی دو سال اخیر افرادی که دشمنان نفت و فوتبال بودند و در عمرشان اصلا ورزش هم نکرده بودند به عضویت هیاتمدیره این باشگاه درآمدند و به این تیم خیانت کردند. تیمی که سابقه 50 ساله در فوتبال ایران دارد را در شرایطی قرار دادند که وزیر مجبور به فروش آن شود.
رکنالدین جوادی، مدیر پیشین شرکت ملی نفت مانند رونالدینیو رفتار میکرد و در حالی که اگر کاری را قرار بود انجام بدهد، کار دیگری را انجام میداد. قرار بود مهدی علینژاد، علیپور، شاهکرمی و قنبرزاده به عضویت هیاتمدیره درآیند اما متاسفانه جوادی زیر قول خود و نابودی باشگاه را کلید زد.»
اما جالب است که در این میان فریادشیران با انتقاد از علیرضا منصوریان، این مربی را یکی از عواملی میداند که منجر به بالا رفتن هزینهها در تیم نفت شده است. او در این خصوص به «فرهیختگان» توضیح داد: «متاسفانه با حضور منصوریان مقدار مبلغ قرارداد بازیکنان افزایش پیدا کرد. هزینههای تیم نیز از صندوق بازنشستگی شرکت نفت تامین میشد و حتی در فصل آخری که تیم در آسیا بود مصوب شد 20 میلیارد تومان برای تیم هزینه شود. با رفتن علیپور و در زمان منصوریان او مانند برخی دیگر از مربیان فوتبال ایران در قرارداد برخی بازیکنان متممهایی قرار میداد تا بالای یک میلیارد تومان دریافتی داشته باشند تا درنهایت خودش نیز بالای قرارداد بازیکنان قرارداد ببندد. منصوریان با جذب بازیکنانی مانند نانگ، سانتوز، حسینی و حتی بیرانوند که بازیکنان با ارزشی هم هستند اما قرارداد بالاتری داشتند. روشی که باشگاه پایهریزی شده را بههم ریخت. این اتفاق نیز در زمان کسانی در هیاتمدیره افتاد که ما اسمشان را در شرکت نفت نشنیده بودیم و درنهایت نیز صندوق بازنشستگی شرکت نفت توان پرداخت آن را نداشت. سانتوز در حالی جذب باشگاه شد که بیشتر از سه بازی برای نفت نکرد و در نیم فصل جدا شد.»
اما در این میان سوالی مطرح میشود؛ اینکه چرا تیمهای دیگر مجموعه وزارت نفت مانند صنعت نفت آبادان، پتروشیمی بندر امام(ره) و... در رده حرفهای میتوانند با مبالغ هنگفت به فعالیتشان ادامه دهند اما تیم نفت تهران نمیتواند هیچ پولی از وزارت نفت دریافت کند. این قانونی است که مدیران ورزش وزارت نفت برای تمامی تیمهایشان درنظر گرفتهاند اما عدالت در مورد همه آنها یکسان نیست. فریادشیران با انتقاد از این قانون میگوید: «امیدوارم بهزودی این قانون بازنگری شود که ادامه آن منجر به نابودی کامل باشگاه نفت تهران میشود. از طرف دیگر بدهی باشگاه نفت تهران به سازمان لیگ باعث شده تا مدیران تیم سقوط کرده و صبای قم از این موضوع سوءاستفاده کنند و خواستار سقوط نفت به لیگ یک و بازگشت تیم خودشان به لیگ برتر باشند. من قول میدهم که نفت تهران به فعالیتش ادامه دهد و در هفته اول خرداد تکلیف تمامی مسائل تیم مشخص شود.»