علی دهقان، دبیر اسبق دفتر اتحادیه انجمن اسلامی تحکیم وحدت: به نظرم تشکل‌ها در سال جاری چند اولویت دارند. با توجه به وضعیت کرونا، تغییرات پیش‌رو و همچنین دولت سیزدهم که دولت انقلابی است، اولویت اول فعالیت تشکیلاتی این است که تشکل‌ها خیلی سریع باید تغییرات خود را شروع کنند و آماده شوند. تغییر رویه از فضای مجازی و ورود به فضای حضوری و جنس فعالیت‌ها از لحاظ محتوایی، قالب و سخت‌افزارها برای ترم‌های بعدی مانند نشریه، برد، ابزارهای ارتباط با دانشجویان در محیط خوابگاه و سلف و محیط فیزیکی دانشگاه نیاز به برنامه‌ریزی و تغییر دارد که برای ترم فرد و زوج سال 1401-1400 تغییر کند و برنامه‌ریزی صورت گیرد. طبق برنامه‌ریزی اعلامی توسط دولت واکسیناسیون ترم زوج 1401-1400 به احتمال زیاد به‌صورت حضوری خواهد بود.
اولویت دوم تشکیلاتی، برای تشکل‌های دانشجویی برگزاری گعده‌های تشکیلاتی با نسل‌های قبلی تشکل‌ها، قطعا به همفکری با فعالان دانشجویی سال‌های گذشته و آماده کردن ذهن اعضای جدید انجمن کمک می‌کند، یکی از نکاتی که شاید برای تشکل‌ها در وضعیت فعلی مناسب باشد، استفاده از ایده‌ها و ظرفیت‌هایی است که در دوران قبل از کرونا و زمان کرونا وجود داشته، برنامه‌ریزی منسجم تشکل‌ها در ترم آینده تأثیرگذار خواهد بود. اولویت سوم، با توجه به تغییر توازن خواهران و برادران در تشکل‌هاست که می‌توان ناظر بر ظرفیت کیفی و کمی حضور خواهران در تشکل‌ها برنامه‌ریزی کرد. مجموعه تشکل‌ها از بسیج تا دیگر اتحادیه‌های دانشجویی، شرایطی را تجربه می‌کنند که در آن خواهران از نظر کیفی ظرفیت بالایی دارند و می‌توانند با توجه به بومی بودن دانشجویان از دیگر شهرها، وضعیت بحرانی اقتصادی و همچنین دیدگاه بی‌دقتی که برای حضور خواهران در تشکل‌ها هست، فرصت خوبی را برای برنامه‌ریزی از طرف خواهران- برادران صورت بدهند تا حضور کمی و کیفی خواهران در تشکل‌ها بیشتر شود و اگر چالشی از لحاظ برنامه‌ریزی، نیروسازی و دیگر موضوعات مربوط به تشکل‌ها وجود دارد، بتوانند از ظرفیت خواهران برای حل آن استفاده کنند.
درمورد نوع مواجهه تشکل‌ها با دولت هم، به نظرم تشکل‌ها باید دو اولویت اصلی داشته باشند. اولویت اول این است که باید یکی از کارویژه‌های تشکل‌ها روایت‌خوانی و روایت‌گرایی حکمرانی لیبرال‌ها و اصلاح‌طلب‌ها در سطوح مختلف کشور، در سطح دانشگاه و مدیریت دانشگاه، در شهر و مدیریت شهری، در کشور با مدیریت کلان اقتصادی، فرهنگی و سیاسی- امنیتی انجام شود که تاثیرگذاری زیادی دارد و از این‌جهت که می‌تواند اذهان مردم، دانشجویان و خانواده‌ها و نیز استادان در سطح دانشگاه و فضای جامعه را بهسمت فضای واقعی پیش ببرد، مانع از این شود که رسانه به‌اصطلاح جایگاه شهید و جلاد را جابه‌جا کند و یا واقعیت‌ها را تغییر بدهد. همچنین چالش‌های مدیریت ناکارآمد و خائن در برخی حوزه‌ها توسط دولت قبلی باید در فضای دانشگاه اصلاح شود و ذهنیت مردم اصلاح شود که دولت جدید در کوتاه‌مدت با اقدامات ساده و محدود می‌تواند کشور را به سمت رفاه و آرامش وضعیت خوب امنیتی و سیاسی پیش ببرد.
برای اصلاح ذهنیت مردم، نیازمند بررسی روند اقدامات دولت‌های قبلی هستیم؛ همین‌طور شاخص‌های اقتصادی دهه 90 و دیگر مولفه‌های وضعیت رفاهی، رشد فرهنگی، آزادی فرهنگی-اجتماعی، عدالت در توزیع منابع مالی، مدیریت کرونا و... . باید به‌صورت تخصصی در هر تشکلی با توجه به دانشگاه و ظرفیت نیروهای خود به این موضوعات بپردازند. دانشگاه صنعتی باید از نظر موارد اقتصادی صعود و نزول‌ها در حوزه‌های مختلف را بررسی کند. دانشگاه علوم انسانی و علوم پزشکی هم در حوزه‌های خود با توجه به ظرفیت باید بررسی کنند و نباید دولت قبلی را به فراموشی بسپاریم و بگذریم. صرفا درگیر ورود به این دولت و روایت آن نباید شد که اگر چنین کنیم، پازل دولت قبلی که 8 سال ناکارآمدی بوده، کامل می‌شود. به همین جهت از همین الان نیاز به توجه جدی در برابر این موضوعات داریم تا اقداماتی صحیح در جهت اصلاح امور گذشته انجام بدهیم.
پیشنهاد می‌دهم که جشنواره ساخت کلیپ و نشریات با موضوع و کارکرد روایت دهه 90 تا امسال شکل بگیرد و اتفاقات این دهه و سیر نزول جمهوری اسلامی در این سال‌ها که در خیلی از حوزه‌ها عقب ماند و در خیلی از حوزه‌ها داشته‌های خود را از دست داده است، حتما روایت شود. به این روایت‌ها هم توسط دانشجویان امتیاز داده شود.
اولویت دوم در مواجهه با دولت جدید، اتخاذ رویکرد دفاع شجاعانه از اقدامات خوب دولت است. تشکل‌های دانشجویی نباید از این موضوع خجالت بکشند. باید دفاع جانانه انجام دهند و از اقدامات خوب دولت دفاع کنند. نباید دربرابر اشتباهات و اقدامات نادرست بترسند و یا منفعل باشند بلکه باید واکنش نشان دهند و مطالبه نقادانه داشته باشند. پیوسته باید تعامل و تبادل بین این دو حالت وجود داشته باشد.
درخصوص بحث خطراتی که تشکل‌ها با آن مواجه هستند باید گفت خطر جدی‌ای که تشکل‌ها را تهدید می‌کند سرگرم شدن به اقدامات مثبت و منفی دولت فعلی است؛ مثبت از لحاظ تأیید و تکمیل کردن و اقدامات منفی هم این‌که موضع جدی بگیرند. اگر صرفا موضوع مربوط به دولت فعلی باشد به تشکل ضربه وارد می‌کند و از درس‌ها و توصیه مقام‌معظم‌رهبری ما را دور می‌کند که از قشر فرهیخته و نخبه جامعه در سطح حوزه و دانشگاه و دیگر اقشار توقع داشتند درک درستی از فضای کشور داشته باشند، و اگر این فرصت روایت‌های دولت قبلی را از دست بدهیم، مجدد تکرار می‌شوند. غرق شدن در دولت جدید و فراموشی دولت قبلی و درس‌هایی که از دولت قبل گرفتیم، نسبت به انعطاف کشور، برنامه‌ریزی توسعه در برابر غرب و امور داخلی که دارای اهمیت است، خطری است که تشکل‌ها را تهدید می‌کند و باید از آن برحذر باشند.
تشکل‌ها باید دقت کنند که صرفا نگاه نقادانه نداشته باشند، که این هم خطرناک است. دولت رئیسی پرچالش است، هیات‌دولت و معاونان با توجه به نگاه متفاوتی که در کشور دارند و جوان بودن و... دچار چالش‌هایی هستند که باید مدیریت شود. البته این موضوع درواقع عمل دولت به شعار جوان‌گرایی و استفاده از ظرفیت جوانان را نشان می‌دهد. غرق شدن در نقد و کنایه نسبت به دولت مثبت نیست موضوع آخر درخصوص خطر و چالش‌هایی که برای تشکل‌ها وجود دارد، فراموش کردن روحیه آرمان‌خواهی و اتخاذ رویکرد محافظه‌‌کاری مخرب در مواجهه با مسئولان دانشگاه و شهری که به تشکل ضربه وارد می‌کند. این دیدگاه از گذشته وجود داشته است که دولت اگر انقلابی باشد باید ارتباط بگیریم. از دولت انقلابی باید بهره کامل را ببریم و تشکل‌ها کارکرد اصلی و هدف انقلابی خود را فراموش می‌کنند و بهسمت هضم شدن در دولت می‌روند که باعث ضربه زدن و خطرناک شدن تشکل‌ها می‌شود.