به گزارش «فرهیختگان»: آخرین کنفرانس مطبوعاتی لئو مسی در نوکمپ بسیار دراماتیک و با اشک و ناراحتی این ستاره آرژانتینی از ترک بارسلونا به پایان رسید. تصویری تلخ که هواداران بارسا هیچ‌گاه از یاد نخواهند برد. روزی که اسطوره باشگاه و بازیکنی که به نظر می‌رسید فقط با لباس آبی و اناری‌ها فوتبال بازی خواهد کرد، نهایتا مجبور به ترک بارسا شد تا بخش دیگری از زندگی فوتبالی‌اش را در جایی خارج از اسپانیا ادامه دهد. اما چه اتفاقی رخ داد که کار به اینجا کشیده شد و خوان لاپورتا نتوانست قرارداد این ستاره محبوب را تمدید کند؟
درست در روزهایی که به نظر می‌رسید اوضاع بر وفق مراد بارسایی‌هاست و این باشگاه برای تمدید قرارداد با لئو به توافق رسیده است، ناگهان بیانیه باشگاه همه را شوکه کرد. دیگر خبری از توافق پنج‌ساله و ماندن فوق‌ستاره نبود و باشگاه رسما خبر جدایی او را تایید کرد. در بیانیه باشگاه انگشت اتهام به سمت لالیگا و مدیران آن نشانه رفته بود و معتقد بودند با اینکه مسی قبول کرده بود که 50درصد از دستمزد خود را کم کند تا بتواند در نوکمپ بماند اما قوانین سختگیرانه لالیگا اجازه ثبت همین قرارداد را نیز نمی‌داد.
لالیگا از سال 2013 تغییراتی در قوانین خود به وجود آورد که براساس آن باشگاه‌های اسپانیایی تنها می‌توانند 70 درصد درآمدهای خود در طول یک فصل را برای پرداخت حقوق و دستمزد بازیکنان هزینه کنند. به این ترتیب بارسلونا باید به سقف مشخصی از درآمد تا پیش از تمدید قرارداد با مسی می‌رسید که عملا نتوانست آن را محقق کند. جذب مسی باعث بالاتررفتن میزان دستمزدهای این باشگاه از میزان تعیین‌شده می‌شد که این به معنای مخالفت لالیگا با ثبت این قرارداد بود. به این ترتیب بیش از اینکه لالیگا مسئول جدایی مسی باشد، این مدیران و به‌خصوص نفراتی که در دوران بارتومئو در پست‌های مختلف اجرایی باشگاه حضور داشتند، هستند که مسبب شرایط و بحران فعلی‌اند.
سقف قرارداد این تیم در سال گذشته 347 میلیون‌یورو بود که امسال به 160 میلیون‌یورو کاهش یافت و این یعنی بیش از نیمی از حقوق بازیکنان تیم باید کاهش پیدا کند که این برای باشگاه کاری بسیار دشوار بود. لاپورتا تلاش کرد با فروش برخی بازیکنان این مشکل را حل کند اما این راهکار هم به نتیجه نرسید و درنهایت تنها راه‌حل طرفین، جدایی بود. اگرچه بحران کرونا نیز تاثیر زیادی در کاهش درآمدهای باشگاه و در نتیجه کم‌شدن سقف دستمزدها داشت اما باشگاه از سال 2019 اقداماتی را در راستای کاهش هزینه‌های خود انجام داده بود که چندان هم نتیجه‌بخش نبود. آنها در آن سال کوتینیو را به‌صورت قرضی و با این امید که شاید بایرن او را درنهایت بخرد، راهی این تیم کردند اما چنین اتفاقی رخ نداد. معاوضه آرتور ملو با میرالم پیانیچ نیز در همین راستا انجام شد اما حالا آنها برای پرداخت دستمزد این هافبک بوسنیایی هم به مشکل خورده‌اند.
راهکاری که خاویر تباس، رئیس لالیگا به بارسا ارائه کرد قبول پیشنهاد شرکت CVC بود که قرار است سرمایه‌گذاری هنگفتی در لالیگا انجام دهد و در قبال آن پول خوبی نیز به باشگاه‌ها می‌پردازد که این معامله می‌توانست بارسا را صاحب درآمدی 300 میلیون‌یورویی کند. به این ترتیب آنها می‌توانستند مسی را در نوکمپ حفظ کنند اما لاپورتا در جلسه‌ای که با تباس داشت به او اعلام کرده حاضر نیست این پیشنهاد را بپذیرد؛ چراکه این قرارداد می‌تواند حداقل تا 50 سال آینده منافع باشگاه را تحت‌الشعاع قرار دهد و حتی برای تمدید قرارداد با بهترین بازیکن جهان حاضر نیست منافع بارسا را تضییع کند.
کارشناسان معتقدند با قبول این قرارداد دو غول فوتبال اسپانیا یعنی رئال‌مادرید و بارسلونا بیش از قبل به لالیگا وابسته می‌شوند و باید از ایده‌های بلندپروازانه همچون سوپرلیگ اروپا صرف‌نظر کنند. به همین دلیل بارسا علاقه‌ای به قبول آن ندارد تا در سال‌های بعد دوباره برای راه‌اندازی پروژه‌هایی مشابه تلاش کند.
اگرچه بسیاری معتقد بودند با رفتن بارتومئو و حضور لاپورتا ماندن مسی تقریبا تضمین شده است اما شرایط به‌گونه‌ای رقم خورد که درنهایت مسی مجبور به ترک بارسا و لالیگا شد و اگرچه تباس بارها پیش از این گفته بود حتی برای ماندن مسی در این رقابت‌ها حاضر نیست قوانین را عوض کند اما رفتن بازیکنی همچون مسی از این مسابقات می‌تواند لطمه‌ای جبران‌ناپذیر به اعتبار آن وارد کند.