فرهیختگان: از اوایل دهه شصت همزمان با شکل‌گیری حوزه هنری، بحث سالن‌داری این نهاد آغاز شد و در اواسط دهه شصت، این موضوع، صورت جدی‌تری به خود گرفت. در دهه‌های مختلف، به مرور تعداد سالن‌های تحت اختیار حوزه هنری افزایش یافتند. در اوایل دهه هفتاد بر اساس نامه مقام‌معظم‌رهبری، مبنی‌بر انتقال مدیریت سینماهای ارگان‌های غیرفرهنگی به حوزه هنری، سینماهای تحت اختیار نهادهایی همچون بنیاد مستضعفان، بنیاد شهید و کمیته امداد به حوزه هنری منتقل می‌شود. به این صورت سالن‌های تحت اختیار حوزه هنری افزایش یافت. البته گفته می‌شود که همچنان بنیاد مستضعفان بیش از 20 سینمای کشور را در اختیار خودش نگه داشته و هنوز به حوزه هنری واگذار نکرده است.

تا انتهای دهه هفتاد سینماهای کشور به‌صورت استانی مدیریت می‌شدند؛ یعنی حوزه هنری هر استان متولی سالن سینما در استان خود بود. از اواخر دهه هفتاد حوزه هنری تصمیم می‌گیرد اداره یکپارچه سالن‌های سینمایی در سطح کشور را تحت یک مدیریت واحد اکران ببرد تا امکان ایجاد جریان محتوایی یکپارچه را شکل دهد. به همین منظور موسسه بهمن سبز راه‌اندازی می‌شود تا سالن‌های تحت اختیارش را به‌صورت ستادی و زنجیره‌ای اداره کند. تا چند سال پیش که توسعه و تجهیز سالن‌های سینمایی کشور اینقدرها جدی نشده بود، موسسه بهمن سبز بیشتر در حوزه اختیارات خودش به پخش و توزیع فیلم‌های سینمایی می‌پرداخت اما در سال‌های گذشته این موسسه به فرآیند نوسازی و توسعه سالن‌های سینمایی ورود جدی کرده است. این موسسه هم اکنون ۱۶۸ پرده نمایش در ۲۲ استان کشور را تحت مدیریت خود دارد.

در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید:

میلاد جلیل‌زاده، روزنامه‌نگار: / تهرانیزه کردن ایران؛ آفت بزرگ پروژه سالن سازی سینما (لینک)