نرگس چهرقانی، روزنامه‌نگار: جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا صبح سه‌شنبه درحالی با مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق، در کاخ‌سفید دیدار داشت که اعلام کرد واشنگتن در پایان سال‌جاری میلادی به ماموریت جنگی خود در عراق پایان می‌دهد و مرحله جدیدی از همکاری نظامی با این کشور را آغاز می‌کند.
او در پایان این دیدار و پس از دست دادن با الکاظمی، کاغذی را که روی آن دو جمله دست‌نویس نوشته شده بود به‌سوی دوربین‌ها و خبرنگاران گرفت. بایدن به عمد این نوشته را 12 ثانیه به‌سمت خبرنگاران گرفت تا آنها به‌راحتی بتوانند از آن عکس بگیرند. روی این کاغذ، دو جمله نوشته شده است: «آمریکا آماده است تا به حملات [علیه خود در خاک عراق] واکنش نشان دهد. ایران می‌بایست توقف حملات [به نیروهای آمریکایی در خاک عراق] را مدنظر قرار دهد.»
این سبک از به نمایش گذاشتن یادداشت در دیدارهای مقامات آمریکایی کمتر اتفاق افتاده، اما مسبوق به سابقه است. بهمن سال 97 که ونزوئلا درگیر مجموعه‌ای از ناآرامی‌های سیاسی شد، جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا در دولت ترامپ، تلاش کرد به هر شکل ممکن از این ناآرامی‌ها بهره‌برداری کند. او در میانه ناآرامی‌های ونزوئلا در کاخ‌سفید به جمع خبرنگاران رفت تا با آنها گفت‌وگو کند، اما مهم‌تر از آنچه بولتون به خبرنگاران گفت، یادداشتی بود که او به همراه داشت. بولتون اگرچه این متن را با هدف بازتاب رسانه‌ای آن به همراه داشت، اما برخلاف بایدن، اصراری به دیده شدن تصویر دست‌نوشته‌اش نداشت. متن دست‌نوشته 2 جمله‌ای او به اندازه‌ای مهم بود که بلافاصله و بیش از آنچه گفته بود، در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب پیدا کرد. بولتون نوشته بود که آمریکا قرار است پنج هزار سرباز به کلمبیا اعزام کند. دست‌نوشته بولتون نیز مانند بایدن در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد اما این خبر آنقدرها که باید دوام پیدا نکرد؛ چراکه کمی بعد شبکه خبری «ان‌بی‌سی» از قول سه تن از مقام‌های دفاعی آمریکا گزارش داد هیچ نیروی آمریکایی‌ای قرار نیست به کلمبیا یا ونزوئلا اعزام شود. در آن زمان کارشناسان این بلوف بولتون را نشان تضعیف آمریکا در آمریکای‌لاتین تفسیر کردند. حالا و کمتر از 3 سال بعد از بلوف بولتون، جو بایدن نیز یادداشتی را رسانه‌ای کرده که در همان سبک و سیاق است. دست‌نوشته بایدن شاید در رسانه‌ها بازتاب خیره‌کننده‌ای پیدا کند، اما در روی زمین و در عراق، اینگونه نیست. او اگرچه تلاش کرده تهران را تهدید کند، اما در شرایطی که دستگاه‌های اطلاعاتی، لشکرها، جنگنده‌ها و آمریکا نمی‌توانند حتی در لحظه به تهدیدات گروه‌های ناشناس پاسخ دهند، تهدید یک کشور چیزی بیش از بلوف نخواهد بود.