سارا هوشمندی: حسن روحانی برای ناکامی های خود یک بهانه جدید پیدا کرده است؛ مصوبه مجلس درباره اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها.

طی ۱۰ روز اخیر، روحانی ۳ بار این موضوع را به میان کشیده و مدعی شده اگر قانونی که مجلس در این زمینه به تصویب رساند، نمی‌بود الان توافق انجام شده بود و تحریم‌ها نیز لغو شده بود!

یک/ باید گفت اگر مصوبه مجلس وجود نداشت مذاکرات وین به همینجا هم نمی‌رسید و شاید اصلا مذاکره‌ای شکل نمی‌گرفت. در واقع پیش از تصویب این قانون دست مذاکره کنندگان ایرانی خالیِ خالی بود و چیزی برای مذاکره وجود نداشت. آمریکا از برجام خارج شده بود، کشورهای اروپایی هیچ کدام از تعهدات خود را اجرا نمی‌کردند، همه تحریمها به قوت سرجای خود باقی بود و رژیم بازرسیهای آژانس کما فی السابق ادامه داشت؛ جو بایدن هم صریحا در گفت‌وگو با سی‌ان‌ان یک No محکم در پاسخ به خبرنگار که سوال کرد: به مذاکرات بدون پیش‌شرط با ایران برمی‌گردید، گفته بود.

دو/ طرفهای غربی به چیز دیگری نیاز نداشتند که برای مذاکره خود را به آب و آتش بزنند. الزام مجلس به غنی سازی ۲۰ درصد، محدود کردن دسترسی بازرسان و تهدید به عدم اجرای پروتکل الحاقی بود که دست دولت را پُر کرد و باعث شد دولت بایدن از بیم اقدامات بیشتر ایران در توسعه فعالیتهای هسته‌ای خود، پای میز مذاکره برگردد.

سه/ به نظر می‌رسد تناقضات روحانی پایانی ندارد و تا دقایق آخر دولت دوازدهم باید همچنان منتظر این دروغها باشیم. درست مثل مصوبه مجلس، روحانی طی سالهای گذشته بارها مدعی شده عدم تصویب لوایح "اف ای تی اف" باعث مشکلات زیاد در روابط تجاری ایران با دنیای خارج شده است. این ادعا هم همین هفته پیش در آخرین گزارش وزارت خارجه دولت روحانی به مجلس درباره برجام رد شد.

چهار/ اگر ضعف در مدیریت، رویکردها و سیاستهای دولت را هم کنار بگذاریم، عامل اصلی بدبختی برجام تعجیل روحانی برای امضای توافق، ضعف تیم مذاکره کننده در ارتباط با مفاد توافق، توهم و خوشبینی دولت به غربیها و بدعهدی‌های آمریکا بود که عمده مشکلات امروز را رقم زده است؛ اگر مفاد برجام مستحکم و دارای ضمانت اجرایی کافی بود دولت واشنگتن به راحتی نمی‌توانست از آن خارج شود و هیچ تاوانی نیز برای آن نپردازد!

پنج/ اکنون روحانی به جای اعتراف به این ضعف‌ها و عذرخواهی از پیشگاه ملت بابت این قصور، مصوبه مجلس - که هنوز ۶ ماه از زمان اجرای آن نگذشته است - را عامل ناکامیهای ۸ ساله خود معرفی می‌کند؛ نمونه بارز فرار به جلو.