یگانه عرب، روزنامهنگار: تراژدی بیآبی خوزستان در این روزها خون به دل تمام مردم ایران کرده است. در همین چندسال اخیر بارها شاهد اتفاقات تلخی در این استان بودهایم که زندگی مردم آن را مختل کرد. یک روز سیل، خوزستان را در آب فرومیبرد و روز دیگر بیآبی آبادیهایشان را ویران میکند. یک روز ریزگرد و غبار ریههایشان را پر میکند و روز دیگر کرونا. چندوقتی از بیمهار شدن ویروس کرونا که جان عزیزان خوزستانی را میگیرد نگذشته که در چله سوزان تابستان بیبرق میشوند. هنوز بیبرقی کاملا نرفته که بیآبی دار و ندارشان را به باد میدهد. یک روز احشام و دامهایشان در آب سیل غرق میشوند و یک روز از بیآبی تلف. این همان خوزستانی است که هنوز بدن معطر عزیزترین فرزندان این سرزمین از زیر خاکهایش بیرون نیامده است؛ همان قطعه زمین مرتفعتر از آسمان که روزگاری دروازه بهشت بود برای سلحشورترین نسل ایرانیان در تمام دورانها و خواهینخواهی همین خاطره جنگ است که با دیدن مشکلات خوزستان، قلب مردم تمام ایران را بیشتر میفشارد. این البته تنها مشکلی نیست که مختص به استان خوزستان باشد و در بخشهای گوناگونی از کشور میشود نظیر آن را دید، اما سوال اینجاست که آیا همه این بلایا کاملا طبیعی هستند و راهی برای جلوگیری از آنها وجود نداشت؟ چطور ممکن است به فاصله یکی، دو سال در یک استان هم حادثه سیل تجربه شود و هم بحران بیآبی؟ مشخص است که یک مدیریت زیرساختی و بلندنظرانه در این خصوص صورت نگرفته است. حالاست که باید باور کنیم بحثهای فنی و علمی و نظرات کارشناسی درباره زیرساختهای زیستمحیطی، یکسری حرفهای لوکس و تزئینی برای پرکردن وقت آکادمیها و موسسات پژوهشی نبودهاند و ما اگر میخواستیم کشور وارد بحران نشود، باید از ابتدا آنها را جدی میگرفتیم. نظریاتی که بتوان از میان آنها راهکاری برای وضع موجود پیدا کرد، بین کارشناسان خود ما موجود است و فراوانی آنها هم درحدی است که میتوان از میانشان دست به گزینش و ترکیب زد؛ اما این مهم نیازمند اراده، تلاش و توجه جدی مسئولان است، چیزی که وضعیت امروز خوزستان نشان میدهد تا به حال، لااقل بهقدر کافی وجود نداشته است. کارشناسان و متخصصان شرکتهای دانشبنیان نیز، این روزها با فناوری متکی بر دانش خود در حوزه کمبود و قطعی آب دست به تولید محصولات و طراحی ایدههایی زدهاند تا بتوانند نقش خود را در راستای بهبود ذخایر آبی کشور و برطرف شدن این معضل سراسری ایفا کنند؛ البته که این شرکتهای دانشبنیانی نیز در پیشبرد اهداف و کارهایشان با عدم حمایت و بیتوجهی نهادهای دولتی و ذیربط مواجه هستند که مانع اصلی کاریشان بهحساب میآید و نهتنها یک مشوق نیست، بلکه گاهی با تمام بروکراسیهای اداریاش، سدی برای حمایت این شرکتها جهت بهبود معضلات کشور ازجمله چالش قطعی آب است. درخصوص تولید محصولات دانشبنیانی برای بازگردانی آبهای مصرفشده، پسابهای شهری و فاضلابهای کارخانهای، موانع موجود بر سرراه دانشبنیانیها، تولید دستگاههای آبشیرینکن، شهرها و روستاهای تحت پوشش این شرکتها و حمایت نهادهای دولتی و خصوصی از روند ذخیره منابع آبی با علیمحمد قلبیگی، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «رعد آب جنوب»؛ بهاره کاویانی، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «پیامآوران نانوفناوری فردانگر»؛ ستار مالکی، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «نوینکامپوزیت صدرا»؛ مرتضی گلابچی، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «ایتوکآفرینان فناوری» و حمیدرضا عزیزیان، مدیرعامل شرکت دانشبنیان «تیام پارسی پاسارگاد» بهعنوان شرکتهای دانشبنیان فعال در زمینه بهبود معضلات آبی کشور گفتوگو کردهایم که در ادامه میخوانید.
در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید: