به گزارش «فرهیختگان»، سعید نمکی، وزیر بهداشت در آیین توزیع کاروان‌های خانه بهداشت عشایری با بیان اینکه هجرت بخشی از فرهنگ بشریت است، اظهار کرد: کوچ و کوچ نشینی فقط یک راه امرار معاش و تولید و کسب درآمد نیست، کوچ نشینی یک فرهنگ است؛ یک فرهنگ اصیل در ایران زمینه با قدمت هزار ساله که اگر آن را از تاریخ حذف کنیم، تکه های مهمی از پازل تاریخ مملکت را حذف کرده ایم.

او افزود: پس از انقلاب با توسعه نظام سلامت در دورترین نقاط و روستاها ١٧ هزار و ۵٠٠ خانه بهداشت داریم، براین اساس در کاهش مرگ و میر کودکان و زنان به عنوان ٢ گروه آسیب پذیر موفق بودیم. امروز در مدیریت کووید ١٩ مراکز بهداشتی و نیروهای بهداشت بزرگترین دروازه بانان در سیل عظیم بیماری بودند و اگر نبودند ما پاسخگوی مقابله با ویروس نبودیم.

نمکی ادامه داد: اگر زن باردار عشایری، دچار عوارض بارداری و زایمان شود نباید به دلیل نبود امکانات کافی جانش را از دست بدهد. برخی سالمندان ایل نشین به دلیل فشارخون بالا دچار سکته مغزی شوند، اگر به صورت مستمر فشار خون آنها اندازه گیری شود، گرفتار این عارضه نخواهند شد.

او گفت: معتقدم خانه های بهداشت و توسعه مویرگی زیرساخت های بهداشتی، سایر هزینه‌های درمانی را کم خواهد کرد، در این زمینه ابتکاری که به خرج دادیم، انتخاب بهورز از بین ایل بود چرا که زبان، زیست و درک مشترک با خدمت دهنده دارد و نیاز به ترجمه حال و احوال بیماران نیست. براین اساس برای مراقبت از زنان باردار، واکسیناسیون افراد سالمند ایل دچار مشکل نمی‌شویم.

نمکی ادامه داد: ما نیازمند آموزش مداوم بهورز و مردم ایل هستیم تا روش‌های پیشگیری بیماری‌های واگیر و غیر واگیر و ... را به آنها آموزش دهیم. با این روند نیاز به خدمات تخصصی و پیچیده را کم می‌کنیم.

وزیر بهداشت بیان کرد: امسال برای اولین بار ١۴ هزار تخت ایجاد کردیم و تعداد تخت های آی سی یو به ٢ هزار رسید که البته این تعداد در حال افزایش است. تعداد خانه‌های بهداشت ایل هم به ۶٠٠ مورد خواهد رسید که آنها را تجهیز خواهیم کرد. 

او تصریح کرد: به دلیل تاخیر در تزریق واکسن کرونا با شلوغی مراکز واکسیناسیون رو به رو شدیم که از مردم عذرخواهی می‌کنم. باید توجه داشت که اگر بیماری پشت در بیمارستان بماند، آبرویی برای نظام نمی ماند که به لطف خدا این موضوع پیش نیامد.

نمکی گفت: امیدواریم با کوچکترین سرمایه گذاری برای افراد محروم، بالاترین میزان قدرشناسی را داشته باشیم.

* نویسنده: پرهام نورافزا، خبرنگار