گروهک منافقین در خرداد سال 60 با انتشار اعلامیه‌ای مقابله مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی را آغاز کرد، اگرچه شواهد تاریخی حاکی از این است که این گروهک از بدو پیروزی انقلاب اسلامی به‌دنبال ضربه زدن به انقلاب ملت ایران بوده است. این گروهک در 40 سال گذشته ویترین کاملی از انواع خیانت و جنایت را به نمایش گذاشته است. ازجمله مهم‌ترین خیانت‌های این گروهک همکاری با دشمنان تابلودار ملت ایران بوده است. از این‌رو و همزمان با چهلمین سالگرد شروع خیانت‌های منافقین، در گفت‌وگویی با سیدرضا قزوینی‌غرابی پژوهشگر مطالعات تروریسم به واکاوی ابعاد مختلف خیانت‌های منافقین و همکاری با دشمنان پرداخته‌ایم.
در سابقه گروهک تروریستی منافقین انواع خیانت‌ها علیه ملت ایران مشاهده می‌شود و شاید مهم‌ترین و آشکارترین آن همکاری با صدام در کوران جنگ تحمیلی باشد. این گروهک در دوره حضور در عراق و همکاری با رژیم بعث این کشور، چه نوع خدماتی به این رژیم می‌داد؟
مطالعه و تحلیل رویکرد منافقین در پنج دهه‌ای که از حیات خشونت بار آنها می‌گذرد نشان می‌دهد با گروهی تمامیت‌خواه مواجه هستیم که برای تحقق اهداف قدرت‌طلبانه و حذف‌گرایانه خود به رنگ‌های مختلف درمی‌آیند تا بتوانند با بهره‌برداری از شرایط مختلف و متضاد به زیست خود ادامه دهد. منافقین که در ابتدای دهه 60 اقدامات خشونت‌بار تروریستی خود را در سطح وسیعی از کشور آغاز کردند پس از ناکامی و تحمل ضربات سخت، با فرار از کشور و عزیمت به فرانسه، در سال 1365 میهمان صدام دیکتاتور وقت عراق شدند تا در بحبوحه جنگ با بهره‌گیری از امکاناتی که رژیم بعثی در خدمت آنها قرار می‌داد، خدمات متقابلی را به او ارائه دهند. در زمستان همین سال واحدهای نظامی منافقین در امتداد جبهه غرب [جبهه غربی جنگ شامل کردستان و شمال کرمانشاه] و میانی [جبهه میانی شامل ایلام] تشکیل شد و همزمان صدام نیز حجم قابل‌ملاحظه‌ای از سلاح‌های سبک و نیمه‌سنگین به همراه 15 پایگاه و زمین تمرین را در مناطق مختلف عراق در اختیار آنها قرار داد که برای حمله به مناطق مرزی کشور و همین‌طور اعزام تیم‌های تروریستی به داخل مورد استفاده قرار گرفت. منافقین علاوه‌بر اینها عملیات‌های مشترک نظامی علیه ایران طراحی و اجرا کردند که عملیات «ماووت» و «آفتاب» در سال‌های 1366 و 1367 نمونه‌ای از آنها هستند. منافقین در عراق و در دوران جنگ با راه‌اندازی ستاد اطلاعاتی و شناسایی، فعالیت‌های خائنانه متعدد دیگری ازجمله جاسوسی از جبهه‌ها و همچنین عملیات تخلیه اطلاعاتی تلفنی از شهروندان و ادارات و نهادهای کشور را رقم زدند و گزارش‌ها را در جلسات جمع‌بندی به سازمان اطلاعات صدام ارائه می‌کردند. اینها بخشی از خیانت‌ها و جنایت‌های این گروه تروریستی به هموطنان و میهن خود بوده است. طبعا حمله نظامی به مناطق غرب کشور در عملیات مرصاد در سال 1367 و کشتار تلخ و فجیع مردم بی‌گناه شهر اسلام‌آباد غرب و استمرار عملیات ترور و بمبگذاری در مناطق مختلف کشور حتی پس از پایان جنگ، مقوله‌هایی هستند که جداگانه می‌توان آنها را مورد گفتوگو قرار داد. واقعیت این است که منافقین پس از انتقال به عراق، تنها به یک بعد خدمت‌رسانی به صدام اکتفا نکردند. آنها علاوه‌بر انجام خدمات اطلاعاتی و جاسوسی، خدمات نظامی و مزدوری نیز ارائه دادند و جالب اینکه حتی پس از شکست عراق در ماجرای اشغال کویت، به یاری صدام رفتند تا قیام مردم عراق علیه دیکتاتور این کشور را سرکوب کنند. آنها خیانت به وطن و جنایت علیه بشریت را تمام و کمال انجام دادند.
پس از سقوط صدام در سال 2003، منافقین خلع‌سلاح شده و به خدمت دولت آمریکا درآمدند. منافقینی که تا پیش آن خود را مبارز علیه امپرالیسم آمریکا می‌دانستند چگونه به خدمت ایالات‌متحده درآمدند و در این ایام چه نوع خدماتی را به آمریکا ارائه می‌کردند.
همان‌طور که اشاره کردم از آنجا که گروهک منافقین هیچ بنیان و اصول ثابتی ندارد برای استمرار حیات خود و در مواقعی که احساس خطر کند و در شرایطی که متضاد با شرایط قبلی بوده است، تغییررنگ می‌دهد. جالب اینکه شبکه الجزیره انگلیسی در سال 1389 مستندی درباره منافقین با عنوان مجاهدین خلق فرقه آفتاب‌پرست تولید و پخش می‌کند که نشان می‌دهد خصلت تغییررنگ در گروهک منافقین تا چه اندازه موردتوجه دیگران نیز بوده است. با همین وصف، پس از حمله آمریکا به عراق و اشغال این کشور، منافقین که تا آن روز شعارهای ضدآمریکایی و ضدامپریالیستی سر می‌دادند، در خدمت آمریکا قرار گرفتند. این نکته را باید عرض کنم که از چند هفته قبل از حمله آمریکا به عراق در سال 1382، منافقین در پادگان اشرف، اقدام به آف‌سازی (اصطلاح مورداستفاده منافقین) یا از بین بردن اطلاعات و مطالب موجود کردند. بخشی از این مطالب نیز منشورات منافقین علیه آمریکا بوده است. هرچند آمریکایی‌ها در ابتدا توجهی به منافقین نداشتند و حتی آنها را مورد حمله قرار دادند اما پس از مدت کوتاهی دریافتند این گروهک می‌تواند برای آنها مفید باشد. از این‌رو دوران مناسبات منافقین و آمریکا خیلی سریع آغاز شد. حمایت واشنگتن از این گروه در عراق در برابر اصرارهای دولت این کشور مبنی‌بر ضرورت اخراج این گروهک از عراق و حتی موافقت آمریکا با تاسیس رسمی دفتر لابی‌گری این گروه در واشنگتن، کنفرانس‌های خبری متعدد این گروهک در آمریکا علیه ایران به‌ویژه برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشور، بخش‌هایی از خدمات منافقین به کارفرمای جدید خود به شمار می‌رود.
همکاری منافقین با آمریکا چه تفاوتی با نحوه همکاری آنها با رژیم بعث عراق داشت؟
آنچه برای گروهک تروریستی منافقین اهمیت دارد تحقق اهداف تمامیت‌خواهانه خود است. برای بقا و رسیدن به این اهداف برای آنها تفاوتی ندارد که عامل پشتیبان چه کسی باشد. روزی در کنار صدام بودند که متصل به جبهه شرق و شوروی بود و پس از صدام درکنار امپریالیسمی قرار گرفتند که روزگاری به‌طور آشکار، علیه آن شعار می‌دادند و کتاب می‌نوشتند. تفاوت این دو دوره در شکل کارکرد منافقین است. در دوران صدام آنها با تحویل گرفتن انواع سلاح و تاسیس بخش‌های اطلاعاتی و امنیتی، کارکردی نظامی و اطلاعاتی داشتند و با امکاناتی که در اختیار داشتند حتی علیه شهروندان کشوری که آنها را پذیرفته، اقدامات جنایتکارانه انجام می‌دادند. در دوران اشغال عراق و پس از آن، به دلیل تغییرات فراوان به‌وجود‌آمده و محدودتر شدن منافقین در آنجا، کارکرد نظامی منافقین متوقف شد. دخالت در امور داخلی عراق و جنگ روانی علیه شخصیت‌ها و احزاب نزدیک به ایران، برگزاری نشست‌ها و تجمعات با حضور مخالفان ایران و دولت جدید عراق از فعالیت‌های جدید منافقین در عراق دوران اشغالگری بود که تحت‌حمایت ایالات‌متحده، بدون هیچ واهمه‌ای توسط این گروه اجرا می‌شد. همچنان‌که در این دوره و پس از آن، منافقین با برگزاری نشست‌هایی در خاک آمریکا، ادعاهایی علیه برنامه مسالمت‌آمیز هسته‌ای کشور به راه انداختند که محملی برای جنگ‌طلبان آمریکایی جهت افزایش تحریم‌ها علیه مردم کشورمان بود.
اکنون که محل استقرار اعضای این گروهک در آلبانی قرار دارد، نحوه فعالیت آنها به چه صورت است؟
پس از سال‌ها بلاتکلیفی منافقین در پادگان‌های نظامی عراق یعنی اشرف و لیبرتی به دلیل مخالفت کشورها با پذیرش آنها – حتی آمریکا به‌عنوان پشتیبان گروه – درنهایت آلبانی با تطمیع ایالات‌متحده و دریافت مبلغ اولیه 20میلیون دلار (به اذعان جان کری وزیر خارجه وقت آمریکا) پذیرفت که این گروه آواره را در خاک خود اسکان دهد.
به‌گفته مقامات آلبانیایی منافقین تعهد داده بودند فعالیتی علیه ایران نداشته باشند اما پس از آن بود که رفته‌رفته آشکار شد منافقین به‌طور علنی درحال برگزاری برنامه‌ها و انجام فعالیت‌های متعددی علیه ایران هستند و مقامات آلبانیایی نیز در موضع‌گیری‌های متعدد و خلاف آنچه مطرح کرده بودند، با حضور در پایگاه این گروهک در آلبانی، اظهاراتی علیه ایران انجام می‌دهند. افزون بر اینها گزارش‌های متعدد بین‌المللی که آخرین آنها به‌تازگی توسط شرکت فیس‌بوک منتشر شد نشان می‌دهد منافقین با خرید بیش از 1500 دستگاه کامپیوتر و تجهیز سالن‌هایی در اردوگاه دورس آلبانی و راه‌اندازی هزاران صفحه جعلی، فعالیت‌های تبلیغی گسترده‌ای علیه ایران به راه انداخته‌اند که بخش قابل‌توجهی از آنها خشونت‌طلبانه و نفرت‌پراکن است.
اساسا نحوه تعامل منافقین با دیگر دولت‌ها و گروه‌ها به چه صورت انجام می‌شود؟
منافقین به دلیل پیشینه و ماهیت خود گروه بسیار بدنامی هستند، به‌گونه‌ای که برای سال‌ها در فهرست تروریستی کشورهای مختلف و حتی اتحادیه اروپا قرار گرفته بودند، همین مساله باعث می‌شود دولت‌های متخاصم با ایران در مناسبات با این گروه احتیاط کنند و ارتباطات خود را در پشت‌پرده داشته باشند. به همین جهت می‌بینید منابع مالی این گروه همیشه در کتمان بوده است و علی‌رغم صرف میلیون‌ها دلار در ماه توسط این گروه، تامین‌کننده‌های این هزینه‌ها، هیچ‌وقت هویت خود را آشکار نمی‌کنند. در نشست‌های پرهزینه‌ای که توسط این گروه برگزار می‌شود هم، این مقامات بازنشسته و سابق برخی کشورها هستند که پس از تقبل هزینه‌های آنان توسط گروه، در جلسات منافقین حضور می‌یابند. شما تقریبا مسئول عالی‌رتبه‌ای را مشاهده نمی‌کنید که در زمان حضور در برنامه‌های منافقین، مسئولیتی در کشور خود داشته باشد. این نشان‌دهنده آگاهی مقامات کشورها از ماهیت تروریستی و خشونت‌طلب منافقین است که مقامات خارجی را به احتیاط در تعامل آشکار با این گروه وامی‌دارد. البته منافقین در دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ که مناسبات آنها با او دوستانه بوده است و بخش قابل‌ملاحظه‌ای از جنگ‌طلبان حلقه او از حامیان آنها بوده‌اند تلاش بسیاری برای اثرگذاری بر تیم وی برای افزایش بیشتر تحریم‌ها علیه مردم و شعله‌ور کردن جنگ صورت دادند اما درنهایت نیز ناکام ماندند.