
منصور ابراهیمزاده
مربی فوتبال
سه تیم سایپا، صبای قم و سیاهجامگان شرایطی داشتند که در صورت شکست یا مساوی به لیگ پایینتر سقوط میکردند و همین موضوع بازیها را حساس کرده بود. بخت با صبا یار نبود و این تیم به لیگ پایینتر سقوط کرد. فکر میکنم مسابقات امسال بسیار منظم و خوب برگزار شد؛ شاید در مواقعی مسابقات پنج روز یکبار برگزار میشد، اما برای یک تورنمنت بلندمدت بازیکنان باید آمادگی لازم را داشته باشند. در مورد کاندیداهای سقوط در روز آخر باید بگویم صبا در نیمفصل نخست از شرایط مناسبی برخوردار نبود اما در نیمفصل دوم با اضافهشدن چند بازیکن از نظر فنی شرایط بهتری پیدا کرد. از طرفی سیاهجامگان با اکبر میثاقیان از نظر روحی-روانی ارتقا پیدا کرد و پرانرژیتر در مسابقات ظاهر شد. ضمن اینکه بازیها بسیار نزدیک بود و تیمهای بالای جدول رقابت سختی داشتند. پنج تیم بالای جدول بهاضافه پیکان و نفت از ویژگیهای خاصی برخوردار بودند، اما در پایین جدول ردهبندی بهمراتب بازیها فشردهتر بود. در مجموع امسال تعدادی بازیکن جوان در استقلال، سپاهان، پرسپولیس، ذوبآهن و... به بازی گرفته شدند که سال آینده میتوانند بازیها را رونق ببخشند. و اما در مورد بازی پرسپولیس مقابل سیاهجامگان که برانکو به بازیکنان اصلیاش استراحت داده بود؛ این به سیاستهای پرسپولیس بازمیگردد. آنها چند بازیکن را به دلیل محرومیت در اختیار نداشتند و از طرفی رقابتهای آسیایی از اهمیت بیشتری برای آنها برخوردار بود. استراحت به بازیکنان پرسپولیس یک تاکتیک است تا بازیکنان با انرژی بیشتری در بازیهای آینده حاضر شوند. چند بازیکن شایسته جزء بهترین بازیکنان بودند که میتوان به مهدی طارمی، علی علیپور، سیدجلال حسینی، کاوه رضایی، مهدی رجبزاده، احسان حاجصفی و... اشاره کرد، اما درنهایت بازیکنان پرسپولیس با فرم مناسب خود باعث قهرمانی مقتدرانه این تیم شدند. از نظر من علی علیپور پدیده این مسابقات بود.