فرهاد حسین‌زاده‌لطفی، عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم‌وتحقیقات درباره انتظارات استادان از وزارت علوم دولت آینده گفت: «با توجه به وضعیت موجود جامعه نیازمند یک بازمهندسی در سیستم آموزش عالی ایران هستیم. با توجه به اتفاقاتی که در دودهه اخیر در سیستم آموزش عالی کشور صورت گرفته باید فردی در راس وزارت علوم قرار گیرد که جرات تغییر در سیستم آموزش عالی کشور را داشته باشد.»
او تاکید کرد: «نگاه جامعه و کسانی که به آموزش عالی نیازمندند اما جرات مراجعه به آن را ندارند باید تغییر کند. در تمام دنیا سازمان‌ها به هر مشکلی که برمی‌خورد برای حل آن به دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی مراجعه می‌کنند. درواقع این دانشگاه‌ها هستند که با دانش و تجربه خود به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا مشکلات را حل کنند اما متاسفانه این چرخه در کشور ما ناقص است.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم‌وتحقیقات اضافه کرد: «به همین دلیل قسمت عمده‌ای از تحقیقات تعریف و انجام‌شده در دانشگاه‌ها ساخته ذهن محققان است و برای دانشجویان پروژه‌هایی تعریف می‌شود یا استاد راهنما و مشاور در پایان‌نامه‌های دکتری و ارشد پروژه‌هایی را تعریف می‌کنند که دانشجو بتواند وظیفه دانشجویی خود را انجام دهد و وظیفه حل مشکل را ندارد.»
حسین‌زاده‌لطفی افزود: «من معتقدم انتظار همه استادان از دولت آینده و وزارت علوم باید تغییر نگرش و نگاه وزارت علوم درخصوص حل مشکلات جامعه باشد. در کشور افراد زیادی وجود دارند که دانش کمک به سازمان‌های بیرون از دانشگاه را دارند اما این اتصال باید توسط وزارت علوم برقرار شود.»
وزارت علوم یک نگاه پدرانه به زیرنظام‌های آموزش عالی داشته باشد
او در ادامه گفت: «انتظار دیگر استادان این است که تبعیض وجود نداشته باشد، به این معنا که وزارت علوم باید نگاهی پدرانه به تمام زیرنظام‌های آموزش عالی در کشور داشته باشد. متاسفانه هم در استخدام فارغ‌التحصیلان و هم استفاده از نیروی‌های متخصص بین دانشگاه‌ها تبعیض وجود دارد که این امر به بیرون از دانشگاه‌ها نیز بسط پیدا می‌کند. امیدوارم دولت آینده بتواند این تبعیض را کمرنگ‌تر کند؛ البته باید بین دانشگاه‌های سطح یک و سایر دانشگاه‌ها تبعیض وجود داشته باشد اما تبعیض غیرمنصفانه موجود باید کاهش پیدا کند.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم‌وتحقیقات در پاسخ به این سوال که عملکرد وزارت علوم فعلی را چگونه دیدید، توضیح داد: «اقدامات وزارت علوم فعلی به کارهای روزانه ختم شده است، یعنی خود را درگیر کارهای اجرایی کرده است. در تمام سازمان‌ها باید بخشی برای سیاستگذاری و نظارت وجود داشته باشد و از سوی دیگر به زیرمجموعه‌های خود تفویض اختیار کند و درکنار آن، سیستم کنترلی نیز داشته باشد.»
وی بیان کرد: «به‌طورمثال در هیچ‌جای دنیا وزارت علوم برنامه درسی تدوین نمی‌کند، بلکه به دانشگاه‌های خود این اجازه را می‌دهد که به تناسب نیاز جامعه و توانمندی‌های دانشگاه آن را تدوین کنند. پروسه تصویب یک برنامه درسی در وزارت علوم به‌طور متوسط حدود دوسال زمان می‌برد. این وزارتخانه اگر به دانشگاه‌ها اطمینان دارد این اختیار را حداقل به دانشگاه‌های جامع و سطح یک خود تفویض کند. این درحالی است که متاسفانه وزارت علوم فعلی بیشتر وقتش را برای کارهای اجرایی گذاشته است که این مشکل باید حل شود.»