انتقال کاوه رضایی به بروژ اگرچه از نظر مالی جابه‌جایی موفقی برای او و شارلروا محسوب می‌شد اما بدبیاری‌های این مهاجم ایرانی در تیم صدرنشین بلژیک درنهایت باعث شد تا نتواند عملکرد خوبش در فوتبال این کشور را در بروژ تکرار کند و درنهایت پس از یک فصل پرحاشیه به‌صورت قرضی به تیم سابقش برگشت. او در این فصل هم شروع خوبی در شارلروا داشت اما در ادامه دوباره دچار مصدومیت شد تا از شرایط مطلوبش دور شود.

سایت «فوتبال‌نیوز» بلژیک در گزارشی از وضعیت این مهاجم ایرانی در این فصل می‌نویسد: «در ابتدای این فصل کاوه رضایی بازهم در فرم خوب خود بود و حتی با چشم‌بسته هم می‌توانست راه دروازه رقبا را پیدا کند. این عملکرد خوب باعث ایجاد امیدواری در بروژ شده بود تا بتواند در انتهای فصل او را با قیمت خوبی به تیم دیگری واگذار کند و بخش مهمی از بودجه 5 میلیون‌یورویی که برای خرید او از شارلروا هزینه کرده بود را به دست بیاورد. با این حال این سناریو مطابق انتظار تیم صدرنشین لیگ پیش نرفت. بروژ این روزها در شرایط خوبی به سر نمی‌برد و اگرچه تا مدتی پیش به نظر می‌رسید در صدر جدول دست‌نیافتنی است اما در 5 هفته اخیر از 15 امتیاز ممکن تنها 7 پوئن اندوخته تا رقبا را در نزدیکی خود ببیند. در چنین شرایطی افزایش تعداد کرونایی‌های این تیم نیز در این نتایج بی‌تاثیر نبوده است. باشگاه از همین حالا به‌دنبال خریدهای تابستانی خود رفته و امیدوار است با فروش بازیکنانی چون کاوه رضایی بتواند بودجه لازم برای خریدهایش را تامین کند. این مهاجم ایرانی برای دومین فصل پیاپی به شارلروا قرض داده شد تا بتواند روزهای خوبش در این باشگاه را تکرار کند. او در این تیم نام خود را به‌عنوان یکی از بهترین مهاجمان لیگ بلژیک مطرح کرده بود و در بازگشت به شارلروا دوباره توانست به این فرم خوب برگردد. در ابتدای این فصل این ملی‌پوش ایرانی در شرایط فوق‌العاده‌ای قرار داشت و با به ثمررساندن 6 گل در 10 مسابقه ابتدایی تیمش امیدوار بود رکورد سال قبل خود را که 12 گل در 22 مسابقه بود، بهبود بخشد. این نمایش خوب سبب شد سایت ترانسفرمارکت ارزش او را افزایش دهد و با 4 میلیون‌یورو بیشترین ارزش خود در طول دوران فوتبالش را کسب کند. تنها چند ماه بعد او در آپدیت جدید این سایت سقوط شدید ارزش خود را تجربه کرد. این مهاجم 29ساله با کاهش 20درصدی قیمتش 3.2 میلیون‌یورو ارزش پیدا کرد که البته دور از انتظار هم نبود. او در هفته‌های اخیر تاثیر زیادی در دیدارهای تیمش نداشته و نتوانسته در گلزنی موفق باشد. آخرین گل او به روز 9 ژانویه (حدود سه ماه پیش) برمی‌گردد که تعداد گل‌های خود در این فصل را به عدد 7 رساند و پس از آن عملکرد قابل‌قبولی در این باشگاه نداشته است.»

در ادامه این گزارش آمده است: «رضایی دیگر نفر اول خط حمله تیمش نیست و کریم بلحسین، سرمربی شارلروا در مسابقات اخیر بیشتر از شمار نیکلسون به‌جای این مهاجم ایرانی استفاده کرده است. گلزن جامائیکایی در این هفته‌ها به خوبی توانسته جای خالی رضایی را پر کند و عملکردی به‌مراتب بهتر از او ارائه کرده است. در چنین شرایطی طبیعی است سرمربی تیم او را به رضایی ترجیح می‌دهد و رضایی به یک نیمکت‌نشین و بازیکنی تعویضی بدل شده است. بلحسین حتی در دیدار تیمش برابر واسلند-بورن او را از فهرست تیم کنار گذاشت تا این پیام را به او انتقال دهد که از عملکردش در تیم رضایت ندارد و با ادامه این روند نمی‌تواند جایگاهی در شالروا داشته باشد. رضایی حتی اگر در دیدارهای شالروا از ابتدا هم در ترکیب قرار بگیرد معمولا در نیمه دوم تعویض می‌شود و به‌ندرت توانسته 90 دقیقه در ترکیب باقی بماند. بلحسین از آن دسته مربیانی است که معمولا پیش از دقیقه 60 دست به تغییر در تیمش نمی‌زند اما در دیدارهای اخیر چندین‌بار رضایی را پیش از این دقیقه از ترکیب بیرون کشیده است. رضایی البته در این مدت با مشکلاتی هم روبه‌رو بوده که روی آمادگی او اثر‌گذار بوده است. مصدومیت در جریان دیدار برابر استاندارد لیژ و سپس ابتلایش به کرونا باعث شد نتواند همانند فصل قبل در ترکیب تیمش موثر باشد. به این ترتیب این اتفاقات خبر خوبی برای بروژ نیست که امید داشت تا این مهاجم 29ساله را با قیمت مناسبی به فروش برساند و در این شرایط شاید کمتر تیمی حاضر شود چنین بازیکنی که از آمادگی مطلوب دور است را به خدمت بگیرد. او در تابستان قبلی از تیم‌هایی چون نانت و آنتورپ پیشنهاد داشت اما با وضعیتی که درحال حاضر دارد شاید به سختی بتواند پیشنهاد مناسبی داشته باشد. او در دو سال اخیر در ترکیب شارلروا 19 گل در 46 بازی به ثمر رسانده است و نمایش خوبی درمجموع ارائه کرده است اما هدف بروژ برای تامین بخش عمده‌ای از 5 میلیون‌یورویی که برای این بازیکن هزینه کرده است، دور از ذهن به نظر می‌رسد.»