مجید خوانساری، رئیس سابق سایت هسته‌ای نطنز در نشست بررسی عملکرد هشت ساله سازمان انرژی اتمی و در جمع دانشجویان دانشگاه تهران گفت: «بنده سال 83 به‌عنوان مسئول گروه فرآیند وارد سایت نطنز شدم. در آن زمان غنی‌سازی 3.5 درصد را انجام دادیم هرچند در همان زمان عده‌ای خیلی تلاش کردند که غنی‌سازی به 3.5 در صد نرسد اما علی‌رغم همه تلاش‌های این شجره ملعون ما به درصد مطلوب‌مان رسیدیم و کار با موفقیت به مقیاس صنعتی رسید. بعد از این اتفاق به عده‌ای که البته حق‌شان نبود و ذره‌ای در غنی‌سازی تلاش نکرده بودند به واسطه جریان نفوذی که در داخل سازمان انرژی اتمی وجود دارد مدال دادند و آنها به واسطه همان مدال‌ها رفتند دانشگاه و دکتری هم گرفتند.»
رئیس سابق سایت هسته‌ای نطنز در ادامه صحبت‌های خود تصریح کرد: «کار به دست همان‌ها سپرده شد و در نتیجه کار در مقیاس صنعتی به انحراف رفت. در همین زمان یعنی در سال86 استعفا دادم و از نطنز رفتم. سال 88 به دعوت آقازاده، رئیس وقت سازمان انرژی اتمی مجددا برگشتم و حدود دو ماه به‌عنوان معاون بهره‌بردار و بعد مدیرعامل وقت که پس از حمله ویروس استاکس نت استعفا داد و مدیرعامل سایت نطنز و کمی بعد تا حدود 5 سال مدیرعامل سایت نطنز و فردو بودم.»
خوانساری با اشاره به اخراج کارکنان و دانشمندان هسته‌ای در این سال‌ها درخصوص دلایل این اتفاق اظهار کرد: «من مدیرعامل سایت نطنز بودم وقتی دولت عوض شد یک روز از سازمان عده‌ای به سایت آمدند و گفتند باید 5 نفر از معاونان سایت را بیرون کنی! من گفتم شما یک دلیل بیاورید بنده سریعا معاونانم را عوض می‌کنم، حتی خطاب به معاون امنیت سازمان گفتم حداقل بگویید مشکل‌شان چیست؟ اشکال امنیتی دارند؟ مشکل تخصصی دارند؟ چرا به یکباره این 5 نفر را اخراج کنم؟ معاون امنیت سازمان گفت هیچ مشکلی ندارند،کارشان خوب است مشکل امنیتی یا اخلاقی ندارند، فقط از بالا دستور رسیده بروند! من پیش خودم فکر کردم خب بالا دست من دکتر صالحی است و می‌دانستم که دکتر صالحی اهل این‌جور تغییرات بدون دلیل نیست. بعد معاون سازمان اشاره کرد از بالای بالا یعنی یک مرحله بالاتر از آقای صالحی! خب یک مرحله بالاتر از دکتر صالحی چه کسی بود؟ به‌هرحال مرحوم هاشمی دستور داده بود به بالادستی ما که این تیم باید برود. بنده آنجا مقاومت کردم اما به سراغ خودم آمدند، یعنی عرصه را تنگ کردند و خب نمی‌شد در آن مقطع در سازمان بمانم، بعد هم حکم رئیس بعدی سایت را زدند و به یک تعبیر بنده را عزل کردند!»
رئیس سابق سایت هسته‌ای نطنز افزود: «عده‌ای به سازمان انرژی اتمی اضافه شدند که معتقد بودند باید تا امکان دارد پول خرج کنند که بعدا صنعت هسته‌ای را پرهزینه نشان دهند و کشور را به این جمع‌بندی برسانند که هسته‌ای برای ما صرفه اقتصادی ندارد.»
خوانساری در پاسخ به سوال یکی از دانشجویان مبنی بر امکان بازگشت کشور به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای تصریح کرد: «باید گفت ابزارآلات را می‌شود برگرداند، ولی آیا عمر کسانی که 8 سال وقت گذاشتند را می‌شود برگرداند؟ این سرمایه‌ای که ازبین رفته را می‌شود برگرداند؟ یک زمان انرژی هسته‌ای حق مسلم ما بود، حتی دانشجوها زمانی اطراف سایت نظنز زنجیره انسانی می‌ساختند و همین شعار را می‌دادند، اما آقایان آمدند و شعار دادند که هم چرخ سانتریفیوژ بچرخه هم چرخه اقتصاد و کنایه آنها این بود که مشکلات اقتصادی ناشی از چرخش سانتریفیوژ است. یک‌بار رهبر انقلاب در جلسه‌ای فرمودند بخشی از بحث انرژی هسته‌ای بحث احساس عزت ملی است و این برجام دقیقا همان عزت ملی را هدف گرفت، دولتی‌ها سعی کردند به مردم بقبولانند که صنعت هسته‌ای تماما مضر است و به درد نمی‌خورد.»
او اضافه کرد: «متاسفانه در سازمان انرژی اتمی هیچ برنامه یا برنامه‌ریزی وجود ندارد. اگر برنامه‌ریزی بود ما باید تا الان سانتریفیوژهای جدید را به مراحل صنعتی می‌رساندیم اما آقایان هرسال فقط از سانتریفیوژهای تحقیقاتی جدید رونمایی می‌کنند، بدون آنکه وارد مراحل صنعتی شود.»
خوانساری در پاسخ به سوال دانشجویی دیگر گفت: «من نسبت به پیشرفت در عرصه‌های جدید هسته‌ای ناامید نیستم اما واقع‌بینانه نگاه کنید، شما با سیاست کنونی اگر بخواهید در سازمان کار کنید، بعد از مدتی بالاخره جلوی شما گرفته خواهد شد. اگر کاری هم انجام هم بشود یا معاهده‌هایی مثل برجام پیش می‌آید یا معاهده‌های دیگری می‌آید و تمام کارهای انجام‌شده شما از بین می‌رود. یعنی در یک دور باطل قرار می‌گیرید؛ تا زمانی که سیاست روی صنعت هسته‌ای سایه انداخته، اوضاع همین‌گونه است. اما من دیگر امیدی ندارم که دیگر بشود از این صنعت یک قطره سوخت دربیاید وبه نیروگاه بوشهر برسد. لذا تا زمانی که بعضی افراد با تفکر خرج‌تراشی در سازمان انرژی اتمی باشند، نخواهند گذاشت کار به سامان برسد.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «شاید اگر صنعت هسته‌ای مثل صنایع موشکی از زیر دست دولت‌ها بیرون بیاید یا سیاست ثابت جمهوری اسلامی بشود و زیرنظر رهبری کار کند می‌تواند پیشرفت کند و‌الا با تغییر هر دولت ممکن است تمام تلاش‌های دانشمندان پیشین از بین برود یا با معاهدات جدیدتر محدود شود.»