سوای نگاه تخصصی و صنفی، این موضع‌گیری و نامه‌نگاری سازمان نظام پزشکی به نفع سلبریتی‌ها وجوه جامعه‌شناختی و البته اقتصادی-سیاسی هم دارد که به آن می‌پردازیم. سیدمجید حسینی، عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران در ارتباط با این مورد عجیب سرزده از سازمان نظام پزشکی به «فرهیختگان» گفت: «سیاه‌پوستان، ایندین‌ها و امثالهم در آمریکا 4 برابر سفیدپوستان مبتلا به کرونا و خطرات ناشی‌از آن می‌شوند. این نشان می‌دهد لیبرالیسم مبتنی‌بر نوعی فاصله طبقاتی است. الان فاصله طبقاتی در آمریکا 38-37 است و در ایران بالای 40 و خرده‌ای ضریب جینی داریم. این بدین مفهوم است که لیبرالیسم مبتنی‌بر نوعی فاصله طبقاتی خود را اداره می‌کند و اتفاقا در این گزارش در بین ایران و آمریکا برابر است. در ایالاتی همچون ویرجینیا در آمریکا که تبعیض نژادی در آن زیاد است، مرگ‌ومیر ناشی‌از کرونا هم بیشتر است. ایران هم همین‌طور است، نهادهایی که نهادهای طبقات برنده هستند، همچون سازمان نظام پزشکی اصولا به‌صورت ذاتی متحد با همه طبقات برنده دیگر هستند. یعنی اصولا نظام پزشکی از کانون وکلا دفاع می‌کند و کانون وکلا از اتاق بازرگانی دفاع می‌کند و اتاق بازرگانی از همه اینها دفاع می‌کند؛ یعنی نهادهای طبقات برنده و سلبریتی‌ها و شخصیت‌های روانشناسی موفقیت و...‌ طبقه‌ای هستند که برنده بودن طبقه برنده را دائم توجیه می‌کنند؛ یعنی دستگاه فرهنگی طبقه برنده سلبریتی‌ها هستند.

وی ادامه داد: در این میان نظام پزشکی وقتی نامه می‌نویسد و می‌گوید اول سلبریتی‌ها را درمان کنید، انگار از دستگاه فرهنگی توجیه‌کننده خود حمایت می‌کند. درحقیقت صنعت فرهنگ حمایت از طبقه سرمایه‌دار است. طبیعتا طبقه سرمایه‌دار هم حمایت می‌کند. نظام پزشکی در بخش‌های مختلف از پزشکان سرمایه‌دار دفاع می‌کند؛ از اینکه پزشکان مالیات ندهند یا درست مالیات ندهند یا از اینکه پزشکان پلکانی مالیات ندهند یا پزشکان به‌خاطر خطاهای خود مجازات نشوند. من فکر می‌کنم این ماجرا طبیعی است، طبقات برنده برای اینکه طبقه خود را بتنی کنند، از یکدیگر حمایت می‌کنند. درحقیقت اتحاد طبقاتی بین اینها برقرار است، همدستی طبقاتی بین طبقات برنده برقرار است که این را در نظام پزشکی، کانون وکلا، اتاق بازرگانی، اتاق اصناف و همه سازمان‌های طبقات برنده می‌بینید، درحالی‌که این همدستی را بین طبقات بازنده نمی‌بینید. چنین نامه‌ای را درباره پزشکان و پرستاران ندادند. خیلی از پرستاران هنوز واکسن دریافت نکرده‌اند و سازمان نظام پزشکی در این‌باره سکوت کرد. دلیل این است که پرستاران و کادر درمان، خانه هدف طبقات برنده نیستند. پرستاران هم بخشی از کسانی هستند که در سازمان برده‌داری نظام درمان استثمار می‌شوند و طبیعی است طبقه برنده پزشکی از اینها حمایت نمی‌کند. اصولا این حمایت طبقاتی است و باید پرستاران را کنار طبقه پایین ببینید و پزشکان را کنار سلبریتی‌ها و طبقه بالا ببینید و متوجه می‌شوید که چرا دستور واکسن به اینها نمی‌دهند و به آنها می‌دهند. اتحاد طبقات برنده در ایران قوی‌تر از آمریکا است.»