به گزارش «فرهیختگان»، اگر فرزند شما یک پا کوتاه‌تر از پای دیگر داشته باشد، به بیماری به نام کوتاهی پای نوزاد دچار است. اختلاف طول می تواند از کسری چند میل تا چند سانت باشد. هرچه اختلاف در طول پا بیشتر باشد، کودک بیشتر باید وضعیت طبیعی و الگوی راه رفتن خود را تغییر دهد. این می‌تواند به علائم مختلفی مانند اسکولیوز عملکردی و مشکلات مفصل ران، زانو و مچ پا منجر شود.

به طور کلی اختلاف طول پا به دو دسته تقسیم می‌شود.

• اختلاف ساختاری: این حالت زمانی رخ می‌دهد که استخوان ساق یا ران یک پا کوتاه تر از استخوان‌ ساق یا ران پای دیگر باشد.
• اختلاف کنشی: این حالت زمانی رخ می‌دهد که اندازه استخوان‌ها یکسان است اما وجود مشکلاتی در پا، قوزک، زانو، ران یا لگن باعث ازبین رفتن تقارن بین پاها می‌شود.

علائم کوتاهی پای نوزاد چیست؟

علائم کوتاهی پا با توجه به اختلالات طول پا و علل ایجاد کننده این وضعیت، در هر کودک متفاوت است. در بخش زیر برخی از علائم شایع را ذکر می‌کنیم:

• کوتاه بودن یک پا نسبت به پای دیگر (این حالت همیشه دیده نمی‌شود)
• مشکلاتی که در وضعیت اندام‌ها به وجود می‌آید مانند کج شدن شانه
• مشکلات مربوط به راه رفتن مانند لنگیدن یا راه رفتن روی پنجه
• کشیده شدن بیش از حد زانو در پای کوتاه و خم شدن آن در پای دیگر
• احساس درد در کمر، زانو، ران، یا قوزک پا

دلایل کوتاهی پای نوزاد چیست؟

اختلاف اندازه دو پا زمانی ایجاد می شود که اندازه پاهای کودک در هنگام تولد باهم برابر نباشند یا درشت نی او قوس داشته باشد. در اکثر موارد هیچ دلیل شناخته شده‌ای برای کوتاهی پا وجود ندارد.

کوتاهی پا می‌تواند در پی یک مشکل مادرزادی رخ دهد و منجر به عدم مطابقت ران ها شود، مانند درون خمیدگی لگن یا از جا دررفتگی مفصل ران.

سایر دلایل کوتاهی پای نوزاد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شکستگی یا سایر جراحات: هرگونه آسیبی که به استخوان یک پا وارد شود می‌تواند رشد آن را مختل کند حال آنکه استخوان دیگر به طور طبیعی به رشد خود ادامه دهد. برخی شکستگی‌ها می‌تواند منجر به رشد بیش از حد استخوان در مرحله التیام شود-این مساله در خصوص آسیب استخوان ران رایج است.
• التهاب مغزاستخوان یا سایر بیماری‌های استخوانی: این مساله می‌تواند به رشد استخوان آسیب برساند و به مرور زمان باعث کوتاه شدن پا شود.
• سرطان استخوان و درمان آن می‌تواند بر رشد استخوان تاثیر بگذارد.
• فلج مغزی و سایر مشکلات عصبی ماهیچه‌ای: این شرایط می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در وضعیت بدن شود و به اختلالات حرکتی بیانجامد.

چگونه در کلینیک اسکولیوز امید از کوتاهی پای نوزاد مراقبت کنیم؟

در کلینیک اسکولیوز امید، متخصصان بسیاری از شرایط پیچیده اندام تحتانی را درمان کرده‌اند و می‌توانند تشخیص، درمان و مراقبت تخصصی از کودک شما ارائه دهند. ما با شما و فرزندتان کار خواهیم کرد تا گزینه‌های موجود را بررسی کرده و بر اساس نیازهای فردی فرزندتان بهترین روش درمانی را انتخاب کنید.

کمر درد در کودکان

در گذشته، کمر درد در کودکان و نوجوانان نادر بود. با این حال، گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که کمر درد در کودکان شایع است. میزان کمردرد در کودکان با افزایش سن افزایش می‌یابد. در سن 15 سالگی، 20 تا 70 درصد کودکان تا حدودی کمر درد را گزارش می‌دانند. اگرچه اکثرا کمر درد به دلیل یک مشکل جدی زمینه‌ای نیست، اما این مسئله اصولا خصوصاً در کودکان زیر 5 سال مشکلی نیست.

دلایل کمر درد در کودکان

شایعترین علت کمر درد در کودکان کشیدگی عضلانی، آسیب دیدگی یا استفاده بیش از حد است. آسیب‌های واقعی احتمالاً نسبت به استفاده بیش از حد، درد کمتری را ایجاد می‌کنند. دویدن تکراری، پرش، شرایطی است که ممکن است بیشتر از آسیب‌های حاد رایج باشد و تعداد قابل توجهی از بیماران اطفال و نوجوانان به دلیل کمر درد بی‌تحرک و بدون علت مشخص درد هستند. عدم تعادل یا ضعف عضلات اصلی ممکن است در درد نقش داشته باشد.

علل کمتر شایع شامل عفونت، تومور، تروما، یا تغییر شکل های مختلف مانند اسکولیوز (انحنای ستون فقرات)، کیفوز (قوز)، اسپوندیلولیز (نقص یا شکستگی ناحیه استخوان) و اسپوندیلولیستیز (لیز خوردن یک استخوان بر روی استخوان دیگر) است.

درمان کمر درد در کودکان در کلینیک اسکولیوز امید

درمان کمر درد در کودکان به شرایط اصلی بستگی خواهد داشت. به دلیل دشواری یافتن منبع درد در نیمی از کودکان یا نوجوانان، پزشک ممکن است استراحت یا درمان را پس از ارزیابی اولیه و اشعه ایکس توصیه کند.

کشیدگی عضلات یا استفاده بیش از حد از آن (حاد یا مزمن) شایع‌ترین علت کمردرد در کودکان و نوجوانان است. عدم تعادل یا ضعف عضلات اصلی ممکن است در ایجاد درد نقش داشته باشد.

کشیدگی‌های حاد معمولاً پس از مدتی استراحت یا اصلاح فعالیت برطرف می‌شوند. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (ایبوپروفن یا ناپروکسن) و یخ ممکن است به کاهش تورم به تسکین علائم حاد کمک کنند. بعد از تا 54 روز، ممکن است کمپرس گرم استفاده شود زیرا گرما باعث آرامش عضلات و کاهش اسپاسم عضلات می‌شود. یک برنامه منظم از پیاده روی با هدف 30 تا 45 دقیقه در روز می‌تواند با بهبود درد اولیه به بهبودی شرایط کمک کند. کشش همسترینگ و تقویت شکم می‌تواند به تسکین درد مداوم کمر کمک کند. بسیاری از کودکان و نوجوانان برای آموزش تمرینات مناسب از یک برنامه فیزیوتراپی رسمی بهره‌مند می‌شوند.

قوز کمر یا کیفوز ممکن است به طور معمول در بزرگسالان، به کمر درد منجر شود.

برای برخی، قوز به دلیل وضعیت بد بدن است و می تواند با تمرینات مرکز بدن بهبود یابد. برای دیگران، ستون فقرات در واقع تغییرات ساختاری دارد که می‌تواند پیشرفت کند و منجر به تغییر شکل شود. جراحی ممکن است در موارد شدید انجام شود.

اسپوندیلولیز به نقص یا شکستگی استرسی در بخش خلفی (قوس مهره‌ای) گفته می‌شود که می‌تواند باعث کمر درد شود. درد معمولاً با کشش کمر بیشتر از خم شدن به جلو است. همسترینگ‌های محکم ممکن است روی لگن بکشند و منجر به صاف شدن کمر یا مشکل در گام های طولانی با راه رفتن یا دویدن شوند.

استراحت در ورزش و انجام تمرینات متمرکز بر کشش همسترینگ و قدرت هسته‌ای می‌تواند به کاهش تنش در کمر کمک کرده و علائم را بهبود بخشد. بریس پشت می‌تواند تا حدی تسکین دهنده باشد. جراحی مختص موارد درد شدید است که با درمان غیر جراحی بهبود نمی‌یابد.

اسپوندیلولیستیز به لیز خوردن یک مهره به سمت جلو نسبت به مهره زیر گفته می‌شود و بیشتر اوقات در ستون فقرات تحتانی، یا ناحیه کمری-خاجی رخ می‌دهد. نقص در بخش خلفی (قوس مهره‌ای) باعث می‌شود که این لغزش رخ دهد. همانطور که مهره به جلو بلغزد، می‌تواند باعث آسیب به اعصاب نخاعی شود. در صورت کم بودن درد، اغلب کودکان یا نوجوانان می‌توانند در ورزشهای کامل با لغزشهای خفیف شرکت کنند. اگر لغزش‌ها شدید یا تدریجی است، ممکن است جراحی توصیه شود.

فتق دیسک به ندرت در بزرگسالان اتفاق می‌افتد، اما در حین انجام فعالیت‌های سنگین مانند بلند کردن وزن ممکن است. برخلاف بزرگسالان، کودکان و نوجوانان هنوز صفحه رشد در انتهای مهره‌های خود دارند. هنگامی که دیسک فتق می‌شود، یا به عقب رانده می‌شود، دیسک جوان ممکن است قطعه‌ای از این استخوان در حال رشد را با خود بکشد و این باعث فشار بر اعصاب یا نخاع می‌شود. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، ممکن است برای برداشتن قطعه استخوان جراحی لازم باشد.

عفونت می‌تواند استخوان‌های مهره‌ای یا مهره‌های ستون فقرات را تحت تأثیر قرار دهد. عفونت فضای دیسک که به دیسکیت معروف است، در کودکان کوچکتر تاثیر بیشتری دارد. علاوه بر درد، ممکن است کودک مبتلا به عفونت ستون فقرات، دارای تب، سفتی کمر و امتناع از راه رفتن یا خم شدن در کمر باشد. تست های آزمایشگاهی، اشعه ایکس و یا ام آر آی برای تشخیص موثر هستند. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک است.

تومورها اگرچه نادر هستند اما می‌توانند در ستون فقرات کودکان رخ دهند. درد مداوم یا دردی که به تدریج وخیم می‌شود، درد شبانه، یا دردی که همراه با تب یا کاهش وزن است باید توسط پزشک ارزیابی شود. درمان به نوع تومور بستگی دارد.