به گزارش «فرهیختگان»، اصغر زارعی، کارشناس مسائل غرب آسیا در یادداشتی شفاهی نکاتی را درباره توافق امارات و بحرین با رژیم‌صهیونیستی و تاثیرات این توافق بر ابعاد امنیتی و اقتصادی ایران مطرح کرد که مشروح آن در ادامه آمده است.
حضور نیروهای بیگانه در منطقه خلیج فارس به‌عنوان خط قرمز سیاست‌های امنیتی و استراتژیک جمهوری اسلامی ایران از بدو پیروزی انقلاب تا امروز بوده است؛ جمهوری اسلامی ایران در سیاست اصولی و امنیتی خود مخالفت خود را با هرگونه حضور نیروهای خارجی در منطقه خلیج فارس صراحتا اعلام کرده است.
موافقتنامه و توافقات جدیدی که بین دو دولت سازشکار امارات متحده عربی و بحرین با رژیم‌صهیونیستی امضاشده، چنانچه بتواند و بخواهد تهدید و آسیبی را برای امنیت جمهوری اسلامی ایران و منافع آن درپی داشته باشد، قاعدتا سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران واکنش جدی و قاطع دربرابر هرگونه آسیب و تهدیدی است که متوجه منافع امنیتی و اقتصادی آن در منطقه باشد.
جمهوری اسلامی ایران به‌لحاظ وسعت و موقعیت ژئوپلیتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک شرایطی را در منطقه دارد که هیچ‌یک از کشورهای منطقه از این ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها برخوردار نیستند. در واقع جمهوری اسلامی ایران امروز با توجه به‌توانمندی‌ها و تجارب چهاردهه اخیر خود در فراز و نشیب‌هایی که در کسب تجربه به‌لحاظ دفاعی، استراتژیک و امنیتی کسب کرده، امروز نه‌تنها یک قدرت منطقه‌ای که فراتر از آن، یک قدرت فرامنطقه‌ای محسوب می‌شود و اثرگذاری و نفوذش نه‌تنها در سرزمین‌های پیرامونی است که حتی فراتر از آن دارای اثرگذاری قابل‌مشاهده و غیرقابل‌کتمان است.
توافق صلح با رژیم‌صهیونیستی سبب ناامنی کشورهای میزبان می‌شود
حضور تعداد انگشت‌شمار از نیروهای رژیم جعلی صهیونیستی به هر بهانه‌ای در هریک از کشورهای حاشیه خلیج فارس، نه‌تنها نمی‌تواند تهدید و آسیبی تلقی شود، بلکه زمینه‌های بی‌ثباتی و ناامنی را برای کشورهای میزبان درپی خواهد داشت.
با توجه به قدرت و اثرگذاری مقاومت و توانمندی‌هایی که مقاومت و نیروهای مردمی در منطقه کسب کرده‌اند، قاعدتا بیش از هر قدرتی، رژیم جعلی صهیونیستی آسیب‌پذیر و درمعرض چالش‌های جدی در حوزه‌های امنیتی، اقتصادی و استراتژیک خواهد بود.
آنچه ملت‌های منطقه در دل داشته و به‌آن اعتقاد دارند مقابله و خصومت و دشمنی همه‌جانبه با رژیم جعلی صهیونیستی به‌عنوان یک رژیم تروریستی و تجاوزکار و غیرپایبند به پیمان‌های بین‌المللی است. از سوی دیگر دولت‌های سازشکار که روند سازش و خیانت را درپیش گرفته‌اند، سبب آسیب‌پذیری رژیم خود در سرزمین‌هایشان خواهند شد.
در بحرین جنبش مقاومت سال‌ها فعال بوده است و حکومت آل‌خلیفه را به‌عنوان حکومت تحمیلی و غیرمردمی تلقی می‌کنند؛ حکومتی که سران آن از عشایر کوچانده‌شده از سمت عربستان به این سرزمین بوده‌اند و با سابقه کمتر از 60 ساله‌ای که بحرین دارد - یعنی از سال 1970 است که این سرزمین از جمهوری اسلامی ایران جدا شد- با تغییرات جمعیتی که توسط استعمار انگلیس و دولت عربستان انجام شده، از بافت ناهمگن جمعیتی برخوردار است.
بنابراین مقاومت در کشور بحرین همچنان رو به‌افزایش است، همین‌طور در سرزمین‌های اشغالی شاهد اوج مقاومت و اعتراضات هستیم. اگر سازش و عادی‌سازی روابط با رژیم جعلی صهیونیستی می‌توانست مانعی برای حرکت مقاومت باشد، سازش سال 1978 و پیمان خائنانه سادات که پیمان ننگین کمپ‌دیوید را با فشار دولت کارتر و دولت ستمشاهی ایران در آن زمان امضا کرد، می‌توانست حرکت مقاومت را متوقف کند.
پس از سازش‌های خیانت‌بار روند مقاومت روزبه‌روز توفنده‌تر شده است
از سوی دیگر دولت اردن در این روند سازش قرار گرفت و بعد از آن نیز یاسرعرفات وارد چرخه سازش شد.
با وجود این پس از این سازش‌های خیانت‌بار شاهد توقف و کنترل مقاومت در سرزمین‌های اشغالی نبودیم، بلکه روند مقاومت روزبه‌روز توفنده‌تر و پرشتاب‌تر و ابعاد و گستره آن روزبه‌روز بیشتر و نه‌تنها در نوار غزه، حتی در کرانه باختری و سرزمین‌های پیرامونی نیز مقاومت علیه رژیم‌صهیونیستی قدرتمندتر شده است.
این روند سازشکارانه‌ای که در طرح معامله قرن در دولت ترامپ اتفاق افتاد، حرکتی است که اعتراضات همه‌جانبه امت اسلامی را نه‌تنها در سرزمین‌های اشغالی، بلکه درتمامی بلاد اسلامی به‌همراه داشته و آنها این توطئه و خیانت را محکوم می‌کنند؛ حتی مقاومت فلسطین خودش هم از آن به‌عنوان بهانه آغاز حرکت انتفاضه سوم یاد کرده است.
دو کشور ذره‌بینی حاشیه خلیج فارس تهدید‌کننده منافع ایران نیستند
به‌نظر می‌رسد جمهوری اسلامی ایران از ظرفیت‌ها، توانمندی‌ها و موقعیت بسیار بالایی در زمینه ژئواستراتژیک، ژئوپلینومیک و ژئوسکوریتی که مسائل امنیتی، اقتصادی و استراتژیک باشد، برخوردار است. بنابراین همکاری دو کشور کوچک و ذره‌ای در جنوب خلیج فارس که از اصالت و هویت پایدار نیز برخوردار نیستند، نمی‌تواند خدشه‌ای به‌منافع ملی، امنیت ملی و منافع اقتصادی ما وارد کند.
جمهوری اسلامی ایران واکنش و قاطعیت خود را دربرابر هر گونه اقدامی که بخواهد خدشه‌ای به‌منافع اقتصادی، ملی و امنیت ملی‌مان در منطقه وارد کند، اعلام کرده است.
از سوی دیگر قطعا امروز توانمندی‌های جمهوری اسلامی ایران به‌لحاظ دفاعی، امنیتی و اقتصادی از شرایطی برخوردار است که کمترین اثرپذیری از این حرکت خائنانه نخواهد داشت و با شرایط بسیار مناسب‌تر و برتر با هرگونه آسیب و تهدید مقابله می‌کند.