به گزارش «فرهیختگان»، حیدر بهاروند طی روزهای اخیر به باشگاه نساجی اعلام کرد درصورتیکه نتوانند چمن ورزشگاه شهید وطنی را بازسازی کرده و آماده مسابقات کنند، از میزبانی در این ورزشگاه محروم خواهند شد. این تهدید درحالی است که نساجی‌چی‌ها فرصتی برای بازسازی چمن این ورزشگاه ندارند و این به خطری بزرگ برای آنها تبدیل شده است. یکماه قبل یعنی بعد از بازی تیم نساجی مقابل تیم ذوب‌آهن وعده‌هایی مبنی‌بر تغییر چمن ورزشگاه وطنی و حتی نصب سکوهای پشت داده شد، ولی هنوز اتفاق تازه‌ای رخ نداده و این ورزشگاه هیچ تغییری به خود ندیده است. مدت‌ها است مدیران باشگاه نساجی در این خصوص از مسئولان مربوطه در استان مازندران درخواست همکاری کرده‌اند و همچنان منتظر هستند. همین مساله بهانه‌ای شد تا سراغ مدیرعامل این باشگاه پرطرفدار مازندرانی که اخیرا بیانیه‌ای درباره قراردادهای لیگ برتر منتشر کرد، برویم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با علی امیری را در ادامه می‌خوانید.
برای بازسازی چمن ورزشگاه شهید وطنی چه کردید؟
اداره‌کل ورزش و جوانان استان مازندران درصدد آن است این مشکل را حل کند. آنها با پیمانکاری قرارداد چمن طبیعی بستند و امیدواریم این کار در بهترین زمان ممکن حل شود.
چیزی به شروع مجدد لیگ باقی نمانده و بازسازی با چمن طبیعی بسیار زمان‌بر است. فکر می‌کنید موفق شوید؟
می‌دانیم که نصب چمن طبیعی زمان‌بر است، از این‌رو قرار است این چمن در محل دیگری کشت شود و پس از آن به ورزشگاه شهید وطنی منتقل شود. اگر بخواهند چمن را در زمین ورزشگاه شهید وطنی کشت کنند، یک فصل‌ونیم زمان لازم است، چراکه خاک‌برداری لازم دارد و ما چنین فرصتی نداریم. از طرفی برای اینکه از میزبانی محروم نشویم قرار است نقاط‌ضعف فعلی همین چمنی که هست را ترمیم کنند تا فرصت برگزاری مسابقات را از دست ندهیم.
سازمان لیگ ترمیم مقطعی را می‌پذیرد؟
باید کارشناسان سازمان لیگ از محل بازدید کنند و درصورتیکه چمن را تایید کنند، مشکلی نخواهد بود. امیدوارم این نقاط‌ضعف به‌موقع رفع شود و ما از این بابت مشکل پیدا نکنیم. ما اگر می‌خواهیم میزبانی در ورزشگاه وطنی برگزار شود، باید به فکر رفع ایرادات باشیم.
نسبت به نقل‌وانتقالات فصل‌جاری واکنش نشان داده و بیانیه‌ای صادر کرده بودید. دلیلش چه بود؟
من سال‌هاست در فوتبال حضور دارم و فصول مختلف نقل‌وانتقالات را دیده‌ام، ولی تاکنون هیچ‌گاه به این شکل نبوده است. هرسال اگر بازیکنی عملکرد خوبی داشت، نسبت‌به فصل قبل با افزایش 20 درصدی قرارداد روبه‌رو می‌شد و اگر بازیکن خاص و تاپی بود، ممکن بود حتی تا 50 درصد افزایش قیمت هم پیدا کند، ولی درحال حاضر از مبالغ سرسام‌آوری صحبت می‌کنند و بازیکنان با افزایش دستمزد 600 درصدی پای میز مذاکره می‌نشینند! چرا بازیکن 500 میلیون تومانی باید قرارداد 3 میلیارد تومانی ببندد؟
به‌نظر می‌رسد در بازار رقابت کم آوردید!
با این رویه خصوصی‌سازی یک شعار است. باشگاه ما توسط شرکت هواپیمایی وارش اداره می‌شود و ما کاملا خصوصی هستیم. با این روندی که من در بازار فوتبال می‌بینم، باشگاه ما و باشگاه‌هایی مثل ما نهایتا یک سال دیگر عمر کنند، چراکه رقابت بسیار ناعادلانه و نابرابر است و ما توان رقابت نداریم.
فکر می‌کنید چطور باید این بازار را کنترل کرد؟
هچ نظارتی روی بودجه‌های دولتی که در این قبیل تیم‌ها خرج می‌شود، وجود ندارد. رقم‌هایی که در قراردادهایشان می‌گویند، سرسام‌آور است. بازیکنی که به ما پیشنهاد 2 میلیاردی می‌دهد و ما نمی‌توانیم بپذیریم، در تیمی دیگر قرارداد 3.5 میلیاردی می‌بندد. این عجیب است! کنترل کردن این بودجه‌های دولتی سخت نیست. باید روی آنها نظارت شود. مراجعی هستند که می‌توانند ورود کنند و جلوی این بی‌ثباتی را بگیرند. باشگاه خصوصی اگر بخواهد می‌تواند به هر شکلی از زیر بار این قبیل نظارت‌ها دربرود، چون خصوصی است و چک‌هایی که می‌کشد شخصی است، ولی بودجه مراکز دولتی مشخص است و نظارت بر آنها سخت نیست. پس بیایند و نظارت کنند. این دولتی‌ها کار را برای ما خصوصی‌ها سخت می‌کنند، چون از جیب‌شان خرج نمی‌کنند.
در این سال‌ها شاهد چنین افزایش قیمتی ازسوی بازیکنان بودید؟
در این 18-17 سالی که در فوتبال هستم، هرگز مثل امسال را ندیده‌ام. باشگاه‌های دولتی در این شرایط واقعا کار را برای ما سخت کرده‌اند. من به این فضای نقل‌وانتقالات خیلی مشکوکم. به‌نظر من یک نفر این مبالغ را هدایت می‌کند. در غیر این صورت بازیکن 1.5 میلیاردی یک‌شبه چطور این همه افزایش قیمت پیدا و به‌راحتی از 7-6 میلیارد صحبت می‌کند.
فصل قبل باید به فکر تمدید قرارداد بازیکنان‌تان می‌بودید، ولی با پایان فصل ریزش زیادی داشتید و مهره‌های خوبی را از دست دادید.
این بازیکنانی که امسال قراردادشان به پایان رسیده و از تیم ما رفتند، دو سال قبل و در زمان من قرارداد دوساله بستند. متاسفانه فصل قبل که ما نبودیم قراردادشان تمدید نشد. به همین دلیل بازیکنان زیادی را از دست دادیم. با خیلی‌ها باید تمدید می‌کردند، ولی این کار انجام نشد. ضمن اینکه ما در این شرایط به فکر سرمایه‌گذاری روی جوان‌ها و بازیکنان زیر 23 سال هستیم. برای تامین آینده باشگاه‌مان به این فکر افتادیم. امیدوارم این بازیکنان برای تیم مثمرثمر باشند و نیاز ما را برطرف کنند. فعلا از 7 بازیکنی که می‌توانیم جذب کنیم 5 بازیکن را به خدمت گرفتیم و دو بازیکن دیگر را نیز به‌زودی به خدمت خواهیم گرفت. با این توان مالی و بازیکنانی که مدنظر داریم، تیم بدی نمی‌بندیم.
موفق شدید خواسته سرمربی تیم‌تان را برآورده کنید؟
فکری مربی بسیار خوب و بادانشی است. خیلی از بازیکنان نساجی که حالا خواهان پیدا کرده‌اند، مدیون این مربی هستند. تا قبل از آمدن فکری به نساجی سر نخواستن این بازیکنان دعوا بود. وجود این مربی باعث شد تیم ما نظم بگیرد. ما هم با به‌خدمت گرفتن این مربی یک مربی جوان روانه لیگ برتر کردیم. حسن محمود فکری این است که دوست دارد ستاره به لیگ معرفی کند نه اینکه از جذب ستاره به تیمش بدش بیاید، ولی بیشتر به ستاره‌سازی علاقه‌مند است. باوجود او همین اتفاق هم خواهد افتاد و سال بعد بازیکنان زیادی به لیگ برتر معرفی خواهیم کرد.
باشگاه استقلال در مقطعی خواهان مربی شما بود و هنوز هم سرمربی قطعی خود را معرفی نکرده. نگران از دست دادن او نیستید؟
فکری در عین اینکه استقلال فنی دارد، با ما همراه است. او فصل بعد سرمربی تیم ما است. اخیرا هم بیانیه‌ای صادر کرد و مدعی شد این موضوع شایعه است. همه فکر او نساجی است.
با توجه به اینکه سابقه همکاری با باشگاه استقلال را دارید و در مقطعی در بخش مدیریتی این باشگاه بودید، تحلیل‌تان از وضعیت مدیریت اخیر باشگاه استقلال چیست؟
من می‌توانم به شکل شفاف درمورد مدیریت استقلال صحبت کنم، ولی چون در تیم دیگری سمت اجرایی دارم، نمی‌توانم و نمی‌خواهم درمورد تیم استقلال چیزی بگویم. فقط می‌توانم بگویم ثبات در مدیریت می‌تواند به هر باشگاهی کمک کند. امیدوارم این ثبات در باشگاه استقلال هم وجود داشته باشد. باید به مدیری که روی کار است فرصت داد. قطعا همه مدیران علاقه دارند بهترین دستاورد‌ها را داشته و رزومه خوبی از خود به‌جا بگذارند. اگر فتح‌الله‌زاده به‌عنوان موفق‌ترین مدیر باشگاه استقلال شناخته می‌شود، به‌خاطر عملکرد موفقیت‌آمیزش است. از این‌رو باید اجازه دهند سعادتمند هم برنامه‌هایش را اجرایی کند.
* نویسنده: نیلوفر مژدهی، روزنامه‌نگار