به گزارش «فرهیختگان»، روزنامه صبح نو گفتوگویی با علی جمالی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی انجام داده است که بخشهای مهم آن را در ادامه میخوانید.
- بروز اختلاف، یکی از عوامل موثر بر ناکامی اصلاحطلبان در انتخابات مجلس بود. با وجود اینکه برای کارگزاران سازندگی قابل پیشبینی بود که لیست انتخاباتی حزب در انتخابات مجلس، احتمالا با اقبال مواجه نمیشود، اما بر اساس مبانی نظری و سنت سیاسی خود، یعنی اعتقاد به دموکراسی و پارلمانتاریسم، صحنه انتخابات را ترک نکرد اما برخی دوستان ما در آن سوی جبهه اصلاحات، نظر دیگری داشتند و باعث شدند که ما نتوانیم.
-کمیته سیاسی حزب کارگزاران براساس تجربه انتخابات اخیر و انتخاباتهای پیش از آن، به این جمعبندی رسید که مجددا با دیگر احزاب اصلاحطلب، به گفتوگو بنشیند تا به یک ارزیابی مشخص درباره نوع حضور در انتخابات ریاستجمهوری برسیم.
- اگر در گفتوگوهایی که قرار است با بقیه نیروهای اصلاحطلب انجام دهیم، به این نتیجه برسیم که باید روی یک گزینه غیراصلاحطلب اجماع کنیم، در این صورت، ممکن است آقای لاریجانی هم در دسترس باشد اما اهمیت اجماع با بقیه اصلاحطلبان برای کارگزاران، بیشتر از اصرار روی یک گزینه مشخص است.
- در سال 92 آقای روحانی گزینه اصلاحطلب نبود اما گزینه اجماعی احزاب اصلاحطلب بود. ممکن است این اتفاق، مجددا درباره آقای لاریجانی یا هر فرد دیگری هم رخ بدهد.
- اجماع با بقیه اصلاحطلبان، اولویت اول ماست. اگر در جریان گفتوگوهایی که با بقیه گروههای اصلاحطلبی داریم، در نهایت به آقای عارف رسیدیم، ما باید آقای عارف را بپذیریم.
- شرط اول برای ما رایآوری است. با توجه به اهمیت انتخابات سال آینده برای اصلاحطلبان، کل کشور و حتی برای منطقه، ما روی رایآوری نامزد نهایی، تاکید خواهیم کرد.
- طیف چپ حزب کارگزاران، با اتخاذ بنای مسالمتجویی با بقیه گروههای اصلاحطلبی، مترصد اعاده حیثیت اصلاحطلبی از مجموعه این حزب، در منظر و مأوای دوستان است.