تاریخ : Sun 23 Aug 2020 - 09:17
کد خبر : 44924
سرویس خبری : فرهنگ و هنر

 لوریس چکناواریان: سقای آب بودم

بازنشر گفت‌وگوی دو سال پیش «فرهیختگان» با لوریس چکناواریان، رهبر سمفونی شب عاشورا ‌

لوریس چکناواریان: سقای آب بودم

یادم می‌آید در زمان بچگی وقتی در دسته‌های عزاداری بودم، سقای آب بودم؛ آب را بین هیات‌ها پخش می‌کردم و بقیه ارامنه هم نذری‌های دیگر می‌دادند و همه اینها با اینکه مذهب‌شان فرق می‌کرد اما احترام خاصی برای امام حسین(ع) قائل بودند و هستند. اینکه سقا بودم هم احتمالا به خاطر علاقه‌ای است که به حضرت عباس(ع) داشتم.

  به گزارش «فرهیختگان»،  لوریس چکناواریان، رهبر سمفونی شب عاشورا وآهنگساز قدیمی پیش از این با اشاره به تراژیک بودن قصه عاشورا گفته بود: «هنگامی که مشغول ساخت اثری با محوریت امام حسین(ع) هستم، خود را در نقش و جایگاه شخصیت ایشان قرار می‌دهم؛‌ شخصیتی که خود در واقعه‌ عاشورا حضور دارد و از نزدیک شاهد همه اتفاقات تلخ است.» حالا بعد از اجرای موفق این سمفونی عاشورا وقتی گفتم می‌خواهم در مورد این موضوع با هم صحبت کنیم با همان لهجه شیرین ارمنی‌اش گفت: «من کاری انجام ندادم. وظیفه‌ای بود بر دوشم که به سرانجام رسید. بهتر است در موردش صحبت نکنیم.»

می‌گویم: «مگر می‌شود در مورد این شاهکار هنری صحبت نکرد؟»

می‌خندد و می‌گوید: «امیدوارم که حرف شما درست باشد و این کارمان شاهکاری بشود و بماند.»

وقتی می‌گویم این چند روز عزاداری در فضای مجازی، این قطعه پخش شده است و خیلی‌ها استقبال کرده‌اند، چندباری می‌پرسد که واقعا می‌گویی و بعد از تاییدم کلی خوشحال می‌شود و می‌گوید: «اتفاقا دیروز تجریش بودم و چند نفری من را شناختند و برای ساخت این قطعه از من تشکر کردند، برایم جالب بود که اثرم را دیده‌اند و خوشحال شدم. چون خیلی اهل فضای مجازی نیستم برای همین از میزان استقبال مردم خبر ندارم.»

می‌گوید: «من هم به‌عنوان یک ایرانی در این سنت بزرگ شدم حالا ارمنی هم که باشم، فرقی نمی‌کند چون امام حسین(ع) برای همه ماست و همه ارامنه خیلی به ایشان ارادت دارند؛ یادم می‌آید در زمان بچگی وقتی در دسته‌های عزاداری بودم، سقای آب بودم؛ آب را بین هیات‌ها پخش می‌کردم و بقیه ارامنه هم نذری‌های دیگر می‌دادند و همه اینها با اینکه مذهب‌شان فرق می‌کرد اما احترام خاصی برای امام حسین(ع) قائل بودند و هستند. اینکه سقا بودم هم احتمالا به خاطر علاقه‌ای است که به حضرت عباس(ع) داشتم. از بچگی این حس را درباره ایشان داشتم که کسی که برای دیگران به آب و آتش بزند و دست‌های خود را از دست بدهد، شخصیت عجیب و منحصربه‌فردی دارد که حتی می‌تواند بدون دست، دست‌های دیگران را تا قرن‌ها بگیرد... موسیقی عاشورایی از سنت‌های قدیمی ایرانیان است که در ماه محرم با تاثیر از سازهای طبل و سنج، تداعی‌گر واقعه بزرگ و فراموش نشدنی عاشوراست که با ریتم خاص خود روایتگر فضای حماسی و پرشوری است و حادثه‌ای ناگوار را به جهانیان اعلام می‌کند. این موسیقی به قدری تاثیرگذار است که همگان را به حیرت فرو می‌برد.»

گفت‌وگوی دو سال پیش «فرهیختگان» با لوریس چکناواریان، رهبر سمفونی شب عاشورا ‌را «اینجا» بخوانید.