به گزارش «فرهیختگان»، 10 مرداد به دنیا آمده؛ 10 مرداد 1319 در سبزوار. به قول خودش به دنیا آمده تا بنویسد از رنج روستاییان تا شاید راهی پیدا شود برای رنجی که میبرند. رمان «کلیدر»ش را همه میشناسند؛ رمانی در ستایش کار و زندگی و طبیعت، رمانی حماسی از شجاعت و مردانگی، که خود دولتآبادی بارها گفته است «دیگر گمان نکنم که نیرو و قدرت و دل و دماغم اجازه بدهد که کاری کاملتر از کلیدر بکنم. کلیدر از جهت کمی و کیفی، کاملترین کاری است که من تصور میکردهام که بتوانم و شاید بشود گفت. در برخی جهات از تصور خودم هم زیادتر است.» محمود دولتآبادی برای عاشقان کتاب و اهالی ادبیات دوستداشتنی است. کسی که برایش وطن مهم است و وطنداری همیشه قابلستایش، آنقدر که بعد از شهادت سردار قاسم سلیمانی نوشت: «خَلَد گر به پا خاری آسان برآید، چه سازم به خاری که در دل نشیند!، از لحظهای که خبر فاجعه ترور سردار قاسم سلیمانی را شنیدم، مفهوم این عبارات بالا ذهنم را رها نمیکند: چه سازم به خاری که در دل نشیند؟ و از خود میپرسم آیا این است سرنوشت همه فرزندان شایسته این آب و خاک، با هر اندیشه و هر گرایشی؟ انهدام؟ باری… ایران باردیگر یکی از فرزندان شایسته خود را با دریغ تمام، از دست داد. شخصیتی که سدی سترگ در برابر خونآشامان داعش برآورد و مرزهای کشور ما را از نکبت حضور آنان ایمن داشت. من نیز در اندوه عمیق از دستدادن آن انسانی که شخصا دورادور دوست میداشتمش، سوگوارم.»
حالا به بهانه تولدش در این صفحات از او و قلمش گفتیم؛ قلمی که سالهاست در حال نوشتن است و مینویسد. اینجا در این دو صفحه نگاهی داشتیم به محمود دولتآبادی و آثارش. او که هنوز بعد از سالها نوشتن انگار مثل روز اول توان دارد و مینویسد و گواه آن کتابهایی است که در این چند سال اخیر در نشر چشمه منتشر شده است. شاید برخی منتقدان این کتابها را در مقایسه با آثار اولیه او ضعیفتر بدانند اما مهم این است که او قلم را زمین نگذاشته است و مینویسد.
حمید نورشمسی، روزنامهنگار
اهل فکر، نه روشنفکر (لینک)
*************************************
مصطفی فعلهگری، نویسنده
جهان بیتهمتن (لینک)
*************************************
حامد صلاحی، پژوهشگر و فعال حوزه کتاب
سرخنگار سبزوار (لینک)
*************************************
شهاب دارابیان، خبرنگار
دولتآبادی و سیاست (لینک)
*************************************
مجتبی حبیبی، نویسنده و منتقد ادبی
منشوری برای دولتآبادی (لینک)
*نویسنده: عاطفه جعفری، روزنامهنگار