به گزارش «فرهیختگان»، دولت روحانی درحالی سال پایانی خود را سپری می‌کند که دو سال ابتدایی خود را صرف انعقاد برجام و پنج سال بعدی را صرف حفاظت از آن کرد. حالا امروز روزنامه ایران نوشته است که قرارداد ایران-چین راهبردی، استراتژیک و ضرورت اقتصادی است. در ادامه می‌توانید بخش‌هایی از گفتگوی روزنامه ایران با اکبر ترکان و اظهارات سعید لیلاز را بخوانید:

اکبر ترکان: قرارداد ایران با چین آینده ایران را تغییر می‌دهد

قرارداد با چین یک اتفاقی است که می‌تواند آینده ایران را تغییر دهد. قرارداد با چین تصمیم مهم و راهبردی است. من خودم در بخش دفاعی بودم و می‌دانم که تجارب خوبی را با چین در این زمینه داشتیم. در بخش‌های غیرنظامی هم همینطور. یعنی می‌توانیم روی این همکاری به‌عنوان یک همکاری بلندمدت حساب کنیم. در مورد روسیه هم همین‌طور است.

این قرارداد همکاری‌های بلندمدت قطعاً تا حد زیادی می‌تواند مشکلات ناشی از تحریم را کاهش دهد. ما به هر حال در همین شرایط تحریمی و بدون این توافق داریم با چین کارهایی می‌کنیم، نفت می‌فروشیم و پروژه‌هایی داریم.

ما عین همین قرارداد استراتژیک را در دوره آقای خاتمی با هند امضا کردیم و تا حدودی هم اجرا شد. آیا مستعمره هند شدیم؟ کشورهایی که برخی مثال می‌زنند که در قرارداد با چین فلان شدند و بهمان شدند، به لحاظ مؤلفه‌های قدرت ملی شاید 5 درصد ایران هم نباشند.

قرارداد استراتژیک یک ظرفیت است که باید در قالب آن کارهای دیگری صورت بگیرد. یعنی شاید اسم قرارداد با چین 400 میلیارد دلار باشد اما ظرفیت آن خیلی بیشتر است.

شنیده‌ام که آقای علی لاریجانی همچنان مسئولیت ادامه مذاکرات را برعهده دارد، چون قبلاً هم بخشی از کار توسط ایشان صورت گرفته بود و در جریان هست. حضور ایشان را هم من در این فرآیند با این شکل یک نقطه مثبت می‌دانم.

سعید لیلاز: هر کس غصه ایران را می‌خورد باید از قرارداد ایران-چین استقبال کند

اقتصاد چین ارزان‌ترین اقتصادی است که ایران می‌تواند با آن کار کند. کار کردن ایران با چین یک ضرورت ژئوپلیتیک و سیاسی نیست، بلکه ضرورت اقتصادی است.

ایران هم باید بتواند در شرایط فعلی بر اساس موقعیت خودش برای حفظ موازنه و عقب راندن زیاده‌خواهی‌های امریکا کاری کند. ولی یافته‌های ما در تجربه اخیر برجام نشان داده که اروپا عملاً وجود خارجی ندارد. اگر فرانسه و آلمان و... ادعایی مطرح می‌کنند، حرف زیادی می‌زنند. بنابراین، ما باید به فکر برقرار کردن مجدد این موازنه باشیم. راه حل فعلاً جز چین نمی‌تواند باشد

الان کسانی که می‌خواهند ایران زنده بماند و غصه ایران را می‌خورند باید از این قرارداد استقبال کنند.