به گزارش «فرهیختگان»،  محسن رضوانی، رئیس فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلوی ایران که زمانی خود واترپلوییست بود از وقتی که سکان هدایت این فدراسیون را عهده‌دار شد عزم خود را جزم کرد که به تیم ملی واترپلو سروسامان دهد. از این رو مسئولان فدراسیون با الکساندر چیریچ صربستانی برای سرمربیگری تیم ملی واترپلوی ایران که کارنامه موفقی در این رشته ورزشی دارد وارد مذاکره شدند. بالاخره پس از چند دور مذاکره چیرو مجاب شد که سکان هدایت تیم ملی واترپلوی کشورمان را دردست گیرد و با ورودش به تیم دست به یک کار بزرگ زد و آن پوست‌اندازی تیم ملی بود. مردادماه 1394 بود که الکساندر چیریچ که سابقه عضویت در چند تیم باشگاهی صربستان، ایتالیا، مونته نگرو، ترکیه و اسپانیا را در کارنامه داشت و یکی از پرافتخارترین بازیکنان واترپلو در دنیا محسوب می‌شود، سرمربی تیم ملی واترپلوی کشورمان شد و با قراردادی که گفته می‌شود حدود 6000 دلار است به ایران آمد. قرارداد او تا پایان رقابت‌های آسیایی 2018 جاکارتا بود اما عملکرد درخشان او در کنار پوست‌اندازی تیم ملی و جوانگرایی بازیکنان باعث شد چیریچ به‌تدریج به یک عضو ثابت در واترپلوی ایران تبدیل شود. نگاه‌ها به چیریچ چه از نظر فدراسیون و چه از نظر فعالان این رشته همواره مثبت بوده اما یک اتفاق، حضور او را تحت‌تاثیر قرار داد.

  ماندن چیریچ، توجیه مالی ندارد

افزایش قیمت دلار در کنار تاکید وزارت ورزش‌وجوانان بر حضور مربیان ایرانی در راس کادرفنی همه ورزش‌ها باعث شد تلاش‌ها برای ابقای چیریچ ناکام بماند. در کنار این اتفاقات، عقب افتادن رقابت‌های انتخابی المپیک و به‌تبع آن تاخیر در برگزاری رقابت‌های المپیک باعث شد فدراسیون به‌تدریج به این نتیجه برسد که می‌تواند در شرایط فعلی چیریچ را کنار بگذارد تا شرایط ورزش در دنیا به حالت عادی بازگردد. حقیقت آن است که هنوز زمان مشخصی برای رقابت‌های انتخابی المپیک مشخص نشده و از سوی دیگر تحت قرارداد بودن چیریچ می‌تواند زیان مالی را به فدراسیون تحمیل کند. هرچند شنیده‌ایم که قرارداد این مربی درحال حاضر حدود 10 هزار دلار است و او درخواستی برای افزایش رقم قراردادش ارائه نکرده بلکه از مسئولان فدراسیون خواسته قرارداد فعلی‌اش را تمدید کنند، اما محسن رضوانی هنوز راضی به این کار نشده و معتقد است می‌تواند یک سال بدون مربی(با توجه به اینکه هیچ رقابتی در یک سال آینده در رشته واترپلو برگزار نخواهد شد) تیم ملی را اداره کند و در آستانه رقابت‌های المپیک می‌تواند دوباره با این مربی به توافق دست پیدا کند و او را به جایگاه فعلی‌اش بازگرداند. منتقدان البته می‌گویند درصورت جدایی چیریچ ممکن است او راهی تیم دیگری شود و بازگرداندنش با این قیمت دشوار خواهد بود، اما به‌هرحال دستورالعمل وزارت ورزش‌وجوانان در کنار افزایش قیمت دلار باعث شده فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو قید ادامه همکاری با چیریچ را بزند و او را اصطلاحا در آب‌نمک نگه دارد تا مسابقات از سر گرفته شود.

  پارتیزان کوچک ناراحت است

رسانه‌های صربستانی به چیریچ لقب «پارتیزان کوچک» داده‌اند؛ ملی‌پوش درخشان این رشته که در سال 2018 با فدراسیون ایران به توافق دست پیدا کرد که چهار سال دیگر سرمربی تیم ملی باشد(قرارداد مشروط به توافق طرفین و به‌صورت سالی یک‌بار قابل تمدید بود) اما حالا در آستانه فسخ قرار گرفته و شنیده‌ها حکایت از آن دارد که او راضی به این اتفاق نیست به همین دلیل هم پیشنهاد داده فدراسیون بدون افزایش رقم قراردادش با او تمدید کند. هرچه باشد باید منتظر بازگشت ورزش به شرایط عادی باشیم، فعلا که نه ورزشی هست و نه طبیعتا تیم ملی‌ای وجود دارد که منتظر سرمربی باشد.

* نویسنده: محمد آقایی‌فرد، روزنامه‌نگار