به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، بخش های مهم گفت وگوی سعید لیلاز اقتصاددان و عضو کارگزاران به این شرح است:

یکی از آثار ژئوپلیتیک کرونا در ایران این است که هرگونه مصالحه با آمریکا را بلاموضوع کرده است؛ به این معنا که علاوه بر اینکه تاکنون  از نظر سیاسی مصالحه با آمریکا غلط بود اما این مسئله از این پس از نظر اقتصادی نیز  بی معنی شده است. چراکه حتی اگر با آمریکا مصالحه نیز بکنیم، دیگر  بازار نفتی وجود ندارد که بتوانیم در آن نفت خود را عرضه کنیم. ‌

در شرایط فعلی 6 میلیون بشکه نفت از ظرفیت تولید اوپک کم شده و از این تعداد اگر 500 هزار آن تلاطم ایجاد می‌کرد قیمت نفت به بشکه ای 40 دلار می‌رسید؛ یعنی ورود ایران به بازار جهانی بسیار دشوار خواهد بود و اگر این ورود اتفاق بیافتد و الآن بتوانید 2 میلیون بشکه نفت نیز  صادر کنیم با بشکه‌ای 40دلار روی هم 80میلیون دلار می‌شود که در مجموع سالی 24 تا 25  میلیارد دلار می شود. ‌

این مسئله در حالی است که در  بدترین سال دولت آقای احمدی نژاد، درآمد نفت ایران 65 میلیارد دلار بود و در حالی که بهترین سال دولت آقای روحانی 33 میلیارد دلار بود به واقع وحشتناک استبنابراین اگر فرض کنیم به یک باره وسط توافق هسته‌ای بیافتیم و 24 ساعته محدودیت‌ها برداشته شود نیز باز هم درآمد نفتی ایران به بیش از  سالی 25 میلیارد دلار نمی‌رسد که این رقم به راحتی در حوزه‌های دیگر  قابل جبران است و بنده یقین دارم عدد واقعی درآمد غیر نفتی‌مان  بیش از 60 تا 70 میلیارد دلار است. ‌

معتقدم مذاکره مجدد با آمریکا نه تنها چیزی به ملت ایران نمی‌دهد بلکه راه دزدی را برای دزدان هموار می‌کند.  علت اینکه زمزمه‌هایی برای مذاکره مجدد در حال شنیده شده است این است که لوله‌ای که دزدان تا به حال از آن خورده‌اند در حال خالی شدن است. به طور مثال شاید برخی از  آنهایی که بچه‌هایشان در کانادا هستند، کارت‌های بانکی‌شان بسته شده و پاسپورت‌هایشان در شُرف منقضی شدن است و برخی از آنها به همین واسطه دارند از کوره در می‌روند ولی کارگر کف خیابان یا کشاورز چیزی گیرش نمی‌آید و این یک توقع نابجا است که خیال کنیم با مذاکره مجدد به طور مثال تورم حل می‌شود./ تسنیم‌