به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، مرگ جورج فلوید توسط پلیس آمریکا سبب بیداری بسیاری از مردم جهان در مقابله با تبعیض نژادی شده است و بسیاری از مجسمه هایی که نمادی از برجسته‌ترین افراد تاریخ آن کشورها نصب شده‌اند، توسط معترضین تخریب شده اند.
در ادامه به چهره‌هایی که مجسمه‌های آنها و میراثشان در روزهای گذشته هدف حمله معترضان به نژادپرستی قرار گرفت اشاره می شود:
کریستف کلمب:
تا به حال دست‌کم سه مجسمه «کریستف کلمب» مورد حمله معترضان قرار گرفته. تظاهرات‌کنندگان یک مجسمه را داخل آب انداخته‌اند، مجسمه دیگری سرش قطع شده و مجسمه دیگر به روی زمین انداخته شده است.
جفرسون دیویس:
جفرسون دیویس رئیس کنفدارسیون جنوب در جنگ داخلی آمریکا بود. مجسمه او در «ریچموند» توسط معترضان به زیر کشیده شده و در ایالت کنتاکی به برداشتن آن رأی داده شده است.
معترضان دیویس را یکی از بزرگترین نمادهای برده‌داری می‌دانند. با آنکه معترضان در سال‌های گذشته هم خواستار برچیدن مجسمه دیویس شده بودند «دونالد ترامپ» از حامیان ماندن این مجسمه بوده است
وینستون چرچیل:
نخست‌وزیر انگلیس در دوران جنگ جهانی دوم در روزهای گذشته یکی از نمادهایی بوده که معترضان برای نشان دادن اعتراض به برده‌داری و نژادپرستی روی آن شعارهای ضدنژادپرستی نوشته‌اند یا برای تخریب آن تلاش کرده‌اند.
دولت انگلیس در پرتو نگرانی‌ها از وارد شدن صدمه به مجسمه چرچیل در میدان پارلمان، چند روز پیش اطراف این مجسمه را در لندن با جعبه فلزی پوشاند. او در کتابش به نام «تاریخ مردمان انگلیسی‌زبان» این بحث را مطرح کرده که برتری بریتانیایی‌ها نتیجه «داروینیسم اجتماعی» است. او از معتقدان به نظریه «سلسله‌مراتب نژادی» بوده و مردمان سفیدپوست را برترین نژاد و سیاه‌پوست‌ها را شایسته کمترین احترام می‌دانسته است
ادوارد کلستون:
معترضان در شهر «بریستول» انگلیس هفته پیش با شعار «جان سیاهان مهم است» مجسمه «ادوارد کلستون» بازرگان معروف انگلیسی قرن 17 که به برده داری شهرت دارد را پایین کشیده و آن را به رودخانه انداختند. تخمین زده می‌شود شرکت او 84000 زن و کودک را به عنوان برده از غرب آفریقا به جزایر کارائیب و بقیه آمریکا منتقل کرده است.
رابرت لی:
هزاران نفر از معترضان روز شنبه در شهر ریچموند بعد از تظاهرات در خیابان‌های این شهر حول مجسمه «رابرت لی»، از فرماندهان ایالت‌های جنوبی در جریان جنگ داخلی آمریکا جمع شدند. این فرمانده نظامی 5 سال پس از پایان جنگ داخلی آمریکا درگذشت و در ایالت زادگاهش مسجمه ها و یادبودهایی در تجلیل از نقش او در فرماندهی ائتلاف جنوب درست شده که تا هم اکنون نیز با وجود گذشت بیش از 150 سال از آن تاریخ، در جای خود باقی مانده است.
او فرماندهی نظامی ائتلافی از ایالت های جنوبی آمریکا را بر عهده داشت که با لغو برده‌داری مخالف بودند.